1545
15 haziran 2010 brezilya kuzey kore maçında, maçı bıraktım, elano'yu ve oyun yapısını analiz ettim. ve 2 büyük fark gördüm bizdeki oyun anlayışıyla brezilya'daki oyun anlayışı arasında.
bir kere, bu maçta elano'nun mevkisini iyi tahlil etmek lazım. elano, 4-2-3-1'e yakın tarzdaki brezilya takımında forvete yakın sağ kanat, forvet arkası ve forvet mevkilerinde görüldü sıklıkla. tabi en çok görüldüğü yer sağ kanattı. özellikle maicon'la gayet iyi anlaştılar. zaman zaman forvet mevkisinde gol aradı ve sonunda attı da. demek istediğim şu: bu adam bu maçta, galatasaray'daki gibi bütün orta saha yükünü kaldırmak gibi bir sorumluluk üstlenmedi. takımın ana roldeki oyuncusu değildi. arkasında gilberto silva ve felipe melo gibi 2 tane taş gibi ön libero vardı. yanında kaka ve hatta zaman zaman da robinho vardı. daha da ötede, arkasında maicon vardı. hal böyle olunca, kalitesi de ortaya çıktı. bizde orta sahanın ortasında, hatta zaman zaman ön liberoda oynatılmaya çalışılan elano, bütün sezon görmediğim kadar çok, ceza sahası içinde görüldü belki de bu maç. yani, kendisini ana oyun yönlendirici şeklinde değil de, bitirici pasların adamı olarak kullanmaya çalışırsak, işte o zaman asıl elano'yu izleme şansı bulabiliriz.
ikincisi, usta bu adam sevdiği adamlarla oynayabiliyor. o golden sonra robinho ile sevinişleri olsun, oyundan çıktıktan sonra kaka ile yaptıkları, jest, mimikler olsun, bana kewell-elano sevincini hatırlattı. hatırlayın, kewell'ın sakatlanmadığı o dönemler, belki de elano'nun en verimli oynadığı dönemlerdi. dolayısıyla, kafa yapısı kendisine yakın, anlaşabileceği adamlar lazım elano'ya. mustafa sarp'lar, barış özbek'ler değil.
ilk yarıdaki oyununu beğenmeyenler olmuş. onun için de diyebilirim ki, ilk yarıda, en az, dünyanın en iyi oyuncularından birisi olan kaka kadar oynamıştır. ama eminim, real madrid taraftarı kaka'yı bu kadar eleştirmemiştir. neyse 2. yarı cevabını verdi zaten kendisi.
sözün özü, elano'yu kullanış biçimimizi tamamen değiştirip, arkasına oyunu yönlendirecek 2 ön libero diktiğimiz zaman, tadından yenmez.
bir kere, bu maçta elano'nun mevkisini iyi tahlil etmek lazım. elano, 4-2-3-1'e yakın tarzdaki brezilya takımında forvete yakın sağ kanat, forvet arkası ve forvet mevkilerinde görüldü sıklıkla. tabi en çok görüldüğü yer sağ kanattı. özellikle maicon'la gayet iyi anlaştılar. zaman zaman forvet mevkisinde gol aradı ve sonunda attı da. demek istediğim şu: bu adam bu maçta, galatasaray'daki gibi bütün orta saha yükünü kaldırmak gibi bir sorumluluk üstlenmedi. takımın ana roldeki oyuncusu değildi. arkasında gilberto silva ve felipe melo gibi 2 tane taş gibi ön libero vardı. yanında kaka ve hatta zaman zaman da robinho vardı. daha da ötede, arkasında maicon vardı. hal böyle olunca, kalitesi de ortaya çıktı. bizde orta sahanın ortasında, hatta zaman zaman ön liberoda oynatılmaya çalışılan elano, bütün sezon görmediğim kadar çok, ceza sahası içinde görüldü belki de bu maç. yani, kendisini ana oyun yönlendirici şeklinde değil de, bitirici pasların adamı olarak kullanmaya çalışırsak, işte o zaman asıl elano'yu izleme şansı bulabiliriz.
ikincisi, usta bu adam sevdiği adamlarla oynayabiliyor. o golden sonra robinho ile sevinişleri olsun, oyundan çıktıktan sonra kaka ile yaptıkları, jest, mimikler olsun, bana kewell-elano sevincini hatırlattı. hatırlayın, kewell'ın sakatlanmadığı o dönemler, belki de elano'nun en verimli oynadığı dönemlerdi. dolayısıyla, kafa yapısı kendisine yakın, anlaşabileceği adamlar lazım elano'ya. mustafa sarp'lar, barış özbek'ler değil.
ilk yarıdaki oyununu beğenmeyenler olmuş. onun için de diyebilirim ki, ilk yarıda, en az, dünyanın en iyi oyuncularından birisi olan kaka kadar oynamıştır. ama eminim, real madrid taraftarı kaka'yı bu kadar eleştirmemiştir. neyse 2. yarı cevabını verdi zaten kendisi.
sözün özü, elano'yu kullanış biçimimizi tamamen değiştirip, arkasına oyunu yönlendirecek 2 ön libero diktiğimiz zaman, tadından yenmez.
