64
bu sevgi her bünyede farklıdır. kimisi son parasını maç biletine vermiştir. kimisi cenazesinin ertesi günü deplasmana gitmiştir. kimisi ise tiner kokusu içinde sabahlara kadar pankart boyamıştır. ancak benim gördüğüm sevgi ise diğerlerinden bambaşkaydı. eşi benzeri yoktu. son parasını maça veren de, cenazesinin ertesi günü deplasmana giden de, tiner kokusu içinde sabahlara kadar pankart boyayan da hagi'nin monaco'ya yolladığı top daha gol olmadan sevinmiş, olimpiyat stadındaki yüzlerce sarı-kırmızı bayrağın aynı anda dalgalanışını görebilmişlerdir.
üniversitedeki ilk yılımda kocaeli ultraslan-uni ile maçlara giderken cengiz adında ve içinde bambaşka bir galatasaray sevgisi olan, ancak hagi'nin yolladığı topun gol olduğunu ve olimpiyat stadındaki yüzlerce sarı-kırmızı bayrağın aynı anda dalgalanışı göremeyen bir taraftar ile tanıştım. nasıl ki engesiz aslanlar engel tanımıyorsa, cengiz de engel tanımamış, yıllarca galatasaray'ın ali sami yen'deki ve deplasmandaki çoğu maça kendi imkanları ile gitmiştir. engeline aldırmadan, yağmur, çamur demeden her şartta takımının peşinden gitmesi insanda ayrı bir hayranlık uyandırıyor. ancak en büyük özelliği bu değildi. kendisi aklı başına geldiğinden beri takip ettiği her galatasaray maçını (lig, kupa, özel maç, hazırlık maçı vs.) hatırlıyor. cengiz'e sadece sene ve hafta söyleyin. size hangi takımla nerede oynadığımızı, skoru, golleri atan futbolcuları, gollerin dakikalarını ve çok kasarsa hakemi takılmadan söyleyebiliyordu. yine ali sami yen'deki maça otobüsle gitmekte iken yaşça genç olan bir arkadaşımız cengiz'e "1990-1991 sezonu 33. hafta"yı sormuştu. gözler cengiz'in üzerindeydi. ancak cengiz'den ses çıkmıyordu. koca otobüste herkes cengiz'in bilememesine şaşırıyordu. ancak cengiz'den şöyle
bir cevap geldi. "başka bir soru sor. o sene ligde 33. hafta oynanmadı. çünkü o sene ligde 16 takım vardı. toplamda 30
hafta oynandı ve beşiktaş şampiyon, tanju çolak da bilmem kaç (ben kaç gol söylediğini hatırlamıyorum) golle gol kralı oldu" diyerek tüm otobüse kapağı taktı. dedim ya cengiz'in içindeki sevgi engel tanımıyor. çoğumuz ise evladımız olan ve kendini galatasaray taraftarı sananlardan çok daha galatasaraylı olan arda turan'a olmadık laflar ediyoruz. aferin bize. cengiz kadar olamadık, olamayacağız.
ayrıca
*
üniversitedeki ilk yılımda kocaeli ultraslan-uni ile maçlara giderken cengiz adında ve içinde bambaşka bir galatasaray sevgisi olan, ancak hagi'nin yolladığı topun gol olduğunu ve olimpiyat stadındaki yüzlerce sarı-kırmızı bayrağın aynı anda dalgalanışı göremeyen bir taraftar ile tanıştım. nasıl ki engesiz aslanlar engel tanımıyorsa, cengiz de engel tanımamış, yıllarca galatasaray'ın ali sami yen'deki ve deplasmandaki çoğu maça kendi imkanları ile gitmiştir. engeline aldırmadan, yağmur, çamur demeden her şartta takımının peşinden gitmesi insanda ayrı bir hayranlık uyandırıyor. ancak en büyük özelliği bu değildi. kendisi aklı başına geldiğinden beri takip ettiği her galatasaray maçını (lig, kupa, özel maç, hazırlık maçı vs.) hatırlıyor. cengiz'e sadece sene ve hafta söyleyin. size hangi takımla nerede oynadığımızı, skoru, golleri atan futbolcuları, gollerin dakikalarını ve çok kasarsa hakemi takılmadan söyleyebiliyordu. yine ali sami yen'deki maça otobüsle gitmekte iken yaşça genç olan bir arkadaşımız cengiz'e "1990-1991 sezonu 33. hafta"yı sormuştu. gözler cengiz'in üzerindeydi. ancak cengiz'den ses çıkmıyordu. koca otobüste herkes cengiz'in bilememesine şaşırıyordu. ancak cengiz'den şöyle
bir cevap geldi. "başka bir soru sor. o sene ligde 33. hafta oynanmadı. çünkü o sene ligde 16 takım vardı. toplamda 30
hafta oynandı ve beşiktaş şampiyon, tanju çolak da bilmem kaç (ben kaç gol söylediğini hatırlamıyorum) golle gol kralı oldu" diyerek tüm otobüse kapağı taktı. dedim ya cengiz'in içindeki sevgi engel tanımıyor. çoğumuz ise evladımız olan ve kendini galatasaray taraftarı sananlardan çok daha galatasaraylı olan arda turan'a olmadık laflar ediyoruz. aferin bize. cengiz kadar olamadık, olamayacağız.
ayrıca
*
