kerem aktürkoğlu

kerem çetrefilli yollardan geldi takımımıza. mücadele etti, galatasaray'ına kavuştu. yine mücadele etti ve formayı kaptı. son fatih terim döneminde küme düşmekten kurtulmamızda en büyük rolü oynadı. aynı sene avrupa ligi'nde estirdi. sonra okan buruk döneminde icardi ile mükemmel ikili oldular. şampiyonluklarımızda önemli rol oynadı. okan hocanın oyun felsefesinde iş yaptı ama bir yerde tıkandı. aldığı topu sürekli olarak dikine hızlı oynamaya çalışmak yerine bazen oyunu demlemek, dinlendirmek, takımı hücuma yerleştirmek konusunda başarılı olamadı. avrupa'da ise kritik bazı maçlarda net pozisyonları harcaması göze battı. aslında bunlar olur, gayet olağan ama bazı şeyler üst üste geldi ve düzelmedi. bir dönem üst üste maçlarda yorgun düştüğünü gözlemledim. okan hocanın pres felsefesi ve üst üste oynanan eforlu maçlar, bunun yanında yukarıda bahsettiğim dikine oynamaya çalışırken yaşanan top kayıpları, kaçan goller hepsi üst üste geldi. tribünde homurdanmalar başladığında okan hoca kendisini bir maç dinlendirebilse bence konu psikolojik olarak tırmanmayacaktı ama maalesef yapılmadı. bu homurdanmalar ve sosyal medyadaki aşırı tepkiyi de kerem yönetemedi. biraz pozitif ve profesyonel davransa bence aşılırdı ama kerem bu durumu aşamadı.

böyle durumlarda herkes için iyi olabilecek formül bellidir: gitmek.

gitmesi kerem için de galatasaray için de iyi olurken bir de sürpriz şekilde yunus'un önü açıldı. şimdi benfica maçlarını izleyip yakınmak bana boş geliyor. ben izlerken hem gururlanıyorum hem de kerem için mutlu oluyorum. galatasaray için ise kayıp olarak görmüyorum. bence herkes için en iyisi oldu.

kerem de galatasaray da yürüyedursun...