573
her zaman savunduğumu yine savunacağım; bir takımda temel problem asla diziliş, sistem vs olamaz. öyle olsa bir takım 4-2-3-1'le küme düşerken diğeri şampiyon olmaz. temel problem kadrodur, futbolcudur. bugün hangi sistemle oynarsanız oynayın, şampiyon olmanın, başarılı olmanın nedenleri bellidir. iyi bir kadro! burda "iyi kadro" kavramı elbette derinlemesine incelenmesi gereken bir konudur. mesela bizim şu an galatasaray taraftarı olarak tek yaptığımız hangi sistemde başarısız olalalım üzerine tartışmaktır. mevcut kadro 4-2-3-1'i de iyi oynamıyor, yarın 3-5-2 de oynasak yine iyi oynamayacağız, ertesi hafta 4-4-2 yapsak yine olmayacak. mesele "önce" sistem olamaz, bu tamamen saçmalıktır. mesele "önce" kadrondur, oyuncularındır. buna tekrar geleceğim.
3-5-2'den başlayalım; hep deniyor ki bu sistemde kanat bekleri önemlidir. bir de şöyle çok acayip derecede yanlış bir kanı var; e efendim x futbolcu 3-5-2'nin kanat bekidir, 4'lü de oynamaz. sebep? e hücumu iyidir savunması zayıftır. örnek? e işte angelino. yani angelino 60-70 metreyi git gel yapacak kapasiteye sahip bir oyuncu ama dörtlüde oynayamıyor? böyle bir şey sizce gerçek olabilir mi? nedir yani, 3-5-2'de kanat bekleri savunma yapmıyor mu sanıyoruz? bundan muaflar mı ? bir oyuncu 3-5-2 kanat bekinde iyiyse 4'lü sistem ona çerez gelir, sakız diye çiğner atar. aynı şekilde 4'lüde de iyi oynayan bir bek pekala 3-5-2'nin kanat beki olabilir. zaten günümüzde 4lü savunmada "iyi bek" olarak nitelendirilen isimlere bir bakın, hepsinin ortak ilk özelliği acayip bir fiziksel güce sahip olmaları. burda sadece salt kas gücünden bahsetmiyorum, fiziksel kaliteden bahsediyorum. hepsi güçlü, mücadeleci, dinamik, hızlı, çabuk. tamamının top tekniği belli bir seviyede, bazısı ise bu konuda elit seviyede. şimdi böyle bir adamın 3-5-2 kanat bekini oynayamayacağını kim iddaa edebilir. öyle bir oynar ki ağzınız açık izlersiniz.
sistemlerle alakalı önemli bir şey var aslında; bizim gibi futbol ülkelerinin son derdi sistem olmalıdır. sistem guardiola'nın, klopp'un, inzaghi'nin, ancelotti'nin falan problemi. bırakın onlar kafa yorsunlar. biz önce doğru kadro kurmayı öğrenelim. bi tarafta zaha, diğer tarafta ziyech, aralarında mertens, ilerde icardi, arkalarında kerem demirbay ile hangi sistemi işletebilirsiniz allah aşkına aklınız alıyor mu? kuş taşa değer, bu kadroyla bir kaç tane yüksek seviye takımı belki yenersiniz. 100 maç yapsanız 90'ı mağlubiyet yazar. bugün başarılı olan takımların tek alameti farikası var; tempo. bu oyunu oynamak için de 10 tane fiziksel kalitesi üst düzey adam lazım. hep diyoruz ki "ya bu city nasıl oynuyor bu oyunu, rakibi sahasından çıkarmıyor, kaptırdığı topu 4-5 saniyede geri kazanıyor". neyle yapıyor bunu? de bruyne'sinden bernadosu'na kadar herkes köpek gibi koşuyor. aman efendim de bruyne şöyle yetenekli takım onu idare eder saçmalığı yok adamlarda. de bruyne de koşacak, o da pres yapacak, o da ikili mücadeleye girecek. başka türlüsü olmaz, başarı istiyorsanız, hele ki avrupa'da başarı istiyorsanız tek reçete budur. dinamik, mücadeleci, sürekli koşan oyuncu topluluğu. de bruyne kadar yeteneklisini elbette bulamazsın ama şu harcanan paralara 1 seviye altını 2 seviye altını da bulalım bir zahmet. bunun yerine biz ne yapıyoruz, içi geçmiş adamlara 2 çalım atacak, 1 kere sola çekip vuracak diye inanılmaz paralar veriyoruz. bahanesi de "fırsat transferi". sonra işte kuyruğumuzu kıstırıp dönüyoruz avrupadan.
sistemler elbette önemlidir. bir takımı 1-2 seviye yukarı da taşır, aşağı da çeker ama önceliği iyi belirlemek lazım. öncelik sistem değildir. yine city'den devam edelim; bugün city 3-2-4-1 oynuyor, geçen sene 4-3-3, 4-2-3-1 oynuyorlardı. noldu dramatik bir kadro değişikliği mi yaşadılar? kadro aynı ama adam istediği sisteme, dizilişe geçiyor çünkü başta dediğime geliyoruz, 4-2-3-1'i çok iyi oynayan bir takımın 4-3-3'ü oynayamama ihtimali olabilir mi? ya da 3-2-4-1'e geçiş onları zorlar mı? hepsinde temel gereksinim aynı, koşacaksın kardeşim, futbol zekan olacak, mücadeleci olacaksın, dinamik olacaksın, tempolu olacaksın. bunun tersi de geçerlidir; biz bugün 4-2-3-1'de zorlanıyoruz, size hangi akıl sistm değişirse daha iyi olacağımızı düşündürebilir ki? tek yolu oyuncu değişimidir, eğer doğru oyuncular almışsanız 3-5-2'ye dönmeden de dönerek de başarıyı sağlayabilirsiniz ama eğer ki "bu takım sadece x sistemini oynar" diyorsanız orada büyük bir yanlışlık vardır ve başarısızlık kaçınılmazdır.
3-5-2'den başlayalım; hep deniyor ki bu sistemde kanat bekleri önemlidir. bir de şöyle çok acayip derecede yanlış bir kanı var; e efendim x futbolcu 3-5-2'nin kanat bekidir, 4'lü de oynamaz. sebep? e hücumu iyidir savunması zayıftır. örnek? e işte angelino. yani angelino 60-70 metreyi git gel yapacak kapasiteye sahip bir oyuncu ama dörtlüde oynayamıyor? böyle bir şey sizce gerçek olabilir mi? nedir yani, 3-5-2'de kanat bekleri savunma yapmıyor mu sanıyoruz? bundan muaflar mı ? bir oyuncu 3-5-2 kanat bekinde iyiyse 4'lü sistem ona çerez gelir, sakız diye çiğner atar. aynı şekilde 4'lüde de iyi oynayan bir bek pekala 3-5-2'nin kanat beki olabilir. zaten günümüzde 4lü savunmada "iyi bek" olarak nitelendirilen isimlere bir bakın, hepsinin ortak ilk özelliği acayip bir fiziksel güce sahip olmaları. burda sadece salt kas gücünden bahsetmiyorum, fiziksel kaliteden bahsediyorum. hepsi güçlü, mücadeleci, dinamik, hızlı, çabuk. tamamının top tekniği belli bir seviyede, bazısı ise bu konuda elit seviyede. şimdi böyle bir adamın 3-5-2 kanat bekini oynayamayacağını kim iddaa edebilir. öyle bir oynar ki ağzınız açık izlersiniz.
sistemlerle alakalı önemli bir şey var aslında; bizim gibi futbol ülkelerinin son derdi sistem olmalıdır. sistem guardiola'nın, klopp'un, inzaghi'nin, ancelotti'nin falan problemi. bırakın onlar kafa yorsunlar. biz önce doğru kadro kurmayı öğrenelim. bi tarafta zaha, diğer tarafta ziyech, aralarında mertens, ilerde icardi, arkalarında kerem demirbay ile hangi sistemi işletebilirsiniz allah aşkına aklınız alıyor mu? kuş taşa değer, bu kadroyla bir kaç tane yüksek seviye takımı belki yenersiniz. 100 maç yapsanız 90'ı mağlubiyet yazar. bugün başarılı olan takımların tek alameti farikası var; tempo. bu oyunu oynamak için de 10 tane fiziksel kalitesi üst düzey adam lazım. hep diyoruz ki "ya bu city nasıl oynuyor bu oyunu, rakibi sahasından çıkarmıyor, kaptırdığı topu 4-5 saniyede geri kazanıyor". neyle yapıyor bunu? de bruyne'sinden bernadosu'na kadar herkes köpek gibi koşuyor. aman efendim de bruyne şöyle yetenekli takım onu idare eder saçmalığı yok adamlarda. de bruyne de koşacak, o da pres yapacak, o da ikili mücadeleye girecek. başka türlüsü olmaz, başarı istiyorsanız, hele ki avrupa'da başarı istiyorsanız tek reçete budur. dinamik, mücadeleci, sürekli koşan oyuncu topluluğu. de bruyne kadar yeteneklisini elbette bulamazsın ama şu harcanan paralara 1 seviye altını 2 seviye altını da bulalım bir zahmet. bunun yerine biz ne yapıyoruz, içi geçmiş adamlara 2 çalım atacak, 1 kere sola çekip vuracak diye inanılmaz paralar veriyoruz. bahanesi de "fırsat transferi". sonra işte kuyruğumuzu kıstırıp dönüyoruz avrupadan.
sistemler elbette önemlidir. bir takımı 1-2 seviye yukarı da taşır, aşağı da çeker ama önceliği iyi belirlemek lazım. öncelik sistem değildir. yine city'den devam edelim; bugün city 3-2-4-1 oynuyor, geçen sene 4-3-3, 4-2-3-1 oynuyorlardı. noldu dramatik bir kadro değişikliği mi yaşadılar? kadro aynı ama adam istediği sisteme, dizilişe geçiyor çünkü başta dediğime geliyoruz, 4-2-3-1'i çok iyi oynayan bir takımın 4-3-3'ü oynayamama ihtimali olabilir mi? ya da 3-2-4-1'e geçiş onları zorlar mı? hepsinde temel gereksinim aynı, koşacaksın kardeşim, futbol zekan olacak, mücadeleci olacaksın, dinamik olacaksın, tempolu olacaksın. bunun tersi de geçerlidir; biz bugün 4-2-3-1'de zorlanıyoruz, size hangi akıl sistm değişirse daha iyi olacağımızı düşündürebilir ki? tek yolu oyuncu değişimidir, eğer doğru oyuncular almışsanız 3-5-2'ye dönmeden de dönerek de başarıyı sağlayabilirsiniz ama eğer ki "bu takım sadece x sistemini oynar" diyorsanız orada büyük bir yanlışlık vardır ve başarısızlık kaçınılmazdır.
