690
ilk sinir stresimiz geçtikten sonra daha sakince bir kafayla düşünelim. maç başlar başlamaz nellson'un ayağının kaymasıyla saçmasapan bir gol yedik. ondan sonra ilk yarı bitene kadar kendi sahasına kapanıp anadolu takımı gibi gol arayan bir bjk takımı izledik. bu sırada da 2 tane gol attık ama ofsayt nedeniyle iptal edildi. ikinci yarıya girenler tamam ama çıkanların tartışmalı olduğu değişikliklerle hareketlilik geldi. ha attık ha atacaz derken ondan bundan seken top şans eseri adamların önünde kaldı ve kötü vuruşa rağmen gol oldu. 2 farkın paniğiyle iyice saldırmaya başladık derken arkada boşluklar veriyorduk ve saçmasapan bir penaltıyla fark 3 oldu. orada moral motivasyon kalmadı zaten. maç böyle bitecek derken nelsonun kırmızısıyla 10 kişi kalmamıza rağmen ortasahayı boşaltıp saldırmaya devam ettigimiz için 5 dakikada 2 gol yedik. emin olun bjkliler bile anlamadı ne ara fark oldu diye. ve tekrar bakıp düşününce oyun olarak biz üstündük bile diyebilirim. hem bireysel hatalar hem panik değişiklikleri hem de rakibin şanslı gününde olmasıyla böyle bir rezalet yaşandı. futbolcusundan teknik direktörümüze herkese sövülen bir gecede, herkesi sakinliğe davet ediyorum. büyük bir kaza yaşadık. hep beraber buradan ayağa kalkmamız lazım. ağustoslar zaten hiçbir zaman bizim olmadı, mayıslar yine bizim olsun.
