285
türkiye'de hiçbir sportif başarının sürekliliği olmayacağını bize gösteren takımdır. bunun iki nedeni var.
birincisi, bu ülkede hiçbir başarı cezasız kalmaz. el ele verip aşağıya çekmeye çalışırız. bize hoş gelmeyen en ufak bir harekette yerden yere vururuz. bunlar genelde sportif değil özel hayata yönelik eleştirilerdir. sosyal medyanın tüm dünyayı dizayn ettiği bugünlerde, pür-ü pak, hatasız, günahsız (!) milyonlar lince başlar.
ikincisi, sporcularımız mental olarak kuvvetli değildir. ilaveten bir başarı elde edildiğinde, kendilerini olduğundan çok daha değerli görürler ve artık hiçbir şey onları tatmin etmemeye başlar kısa sürede. her konuda ahkam kesmeye, herkese tepeden bakmaya başlarlar.
bu söylediklerim bilhassa takım sporları için geçerlidir. bireysel sporlarda bunun aksi örnekler vardır. naim süleymanoğlu, halil mutlu, hamza yerlikaya, mete gazoz, semih saygıner gibi sporcularımız başarı konusunda istikrarlıydılar. bunun da sebebi yeterince magazine olmayan sporlar olduğundan kaynaklıydı.
birincisi, bu ülkede hiçbir başarı cezasız kalmaz. el ele verip aşağıya çekmeye çalışırız. bize hoş gelmeyen en ufak bir harekette yerden yere vururuz. bunlar genelde sportif değil özel hayata yönelik eleştirilerdir. sosyal medyanın tüm dünyayı dizayn ettiği bugünlerde, pür-ü pak, hatasız, günahsız (!) milyonlar lince başlar.
ikincisi, sporcularımız mental olarak kuvvetli değildir. ilaveten bir başarı elde edildiğinde, kendilerini olduğundan çok daha değerli görürler ve artık hiçbir şey onları tatmin etmemeye başlar kısa sürede. her konuda ahkam kesmeye, herkese tepeden bakmaya başlarlar.
bu söylediklerim bilhassa takım sporları için geçerlidir. bireysel sporlarda bunun aksi örnekler vardır. naim süleymanoğlu, halil mutlu, hamza yerlikaya, mete gazoz, semih saygıner gibi sporcularımız başarı konusunda istikrarlıydılar. bunun da sebebi yeterince magazine olmayan sporlar olduğundan kaynaklıydı.
