810
zorlanmamıza rağmen kazandığımız, her zamanki görüntümüze kıyasla daha az üretken görünmemize rağmen yine 40'a yakın kez rakip cezaya girdiğimiz ve 3 gol bulduğumuz mücadele. sanırım bu bizim takımın inanmışlığını ve kazanma alışkanlığını ortaya koyuyor. o gün günümüzde de olamasak, icardi'yi de besleyemesek, savunmada hata da yapsak, skor olarak geri de düşsek bir şekilde kazanıyoruz. değil 1 fark, 2 fark geriye düştüğümüzde bile hem sahadaki oyuncular, hem tribündeki taraftarlar, hem maçı izleyenler biliyor ki bu takım bir şekilde maçı çevirebilir ve hatta çevirecek...
ben barış alper'in inanılmaz yüksek motivasyonunu veya 2. golümüzde rakibi zorlaya zorlaya son çizgiye inip çok zorlukla mertens'e yaptığı asistin mükemmelliğini, nelsson'un kafası sargılı ortaya koyduğu savaşçılığını, torreira'nın kart sınırında olmasına rağmen hiçbir toptan kaçınmayışını vs anlatmayacağım veya belirtmeyeceğim; bunları herkes gördü, izledi zaten.
ben bu takımın başka bir mükemmelliğini söylemek istiyorum. maç bitiminde her futbolcumuzun şimdiden şampiyonluğu kutlarcasına sevinçlerini, tribünlerin önünde birbirlerini kucaklayışlarını, herkesin birbirini tebrik edişini ve içlerindeki mutluluğu dışa vurmalarını görünce ne kadar gururlandım, ne kadar mutlu oldum anlatamam. biz aslında çoktan şampiyon olmuşuz...
https://www.instagram.com/...saray/p/C64VF5qMY84/
https://www.instagram.com/...SYXsWey/?img_index=1
resmen sanat eseri değil de nedir bunlar?
nelsson'un torreira'yı kucaklayışı, aurier'in davinson'a sarılması, berkan-ziyech'in keyifli ifadeleri veya icardi-köhn-nelsson'un şampiyonluk kutlarcasına sevinmeleri, yedek olan ve hatta muhtemelen sezon sonu takımdan ayrılacak olan vinicius'un zıplayarak sevinmesi... daha anlatılması, vurgulanması gereken o kadar çok gurur tablosu var ki insan hangisini anlatacağını şaşırıyor.
ben bu takımı, okan hocamı ve onun yarattığı takımdaşlığa her geçen gün daha da çok aşık oluyorum.
sağ olun, var olun beyler!
her zerrenizle hak ettiğiniz şampiyonluğu 19 mayıs'da kazanacaksınız!!!
(bkz: 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı)
ben barış alper'in inanılmaz yüksek motivasyonunu veya 2. golümüzde rakibi zorlaya zorlaya son çizgiye inip çok zorlukla mertens'e yaptığı asistin mükemmelliğini, nelsson'un kafası sargılı ortaya koyduğu savaşçılığını, torreira'nın kart sınırında olmasına rağmen hiçbir toptan kaçınmayışını vs anlatmayacağım veya belirtmeyeceğim; bunları herkes gördü, izledi zaten.
ben bu takımın başka bir mükemmelliğini söylemek istiyorum. maç bitiminde her futbolcumuzun şimdiden şampiyonluğu kutlarcasına sevinçlerini, tribünlerin önünde birbirlerini kucaklayışlarını, herkesin birbirini tebrik edişini ve içlerindeki mutluluğu dışa vurmalarını görünce ne kadar gururlandım, ne kadar mutlu oldum anlatamam. biz aslında çoktan şampiyon olmuşuz...
https://www.instagram.com/...saray/p/C64VF5qMY84/
https://www.instagram.com/...SYXsWey/?img_index=1
resmen sanat eseri değil de nedir bunlar?
nelsson'un torreira'yı kucaklayışı, aurier'in davinson'a sarılması, berkan-ziyech'in keyifli ifadeleri veya icardi-köhn-nelsson'un şampiyonluk kutlarcasına sevinmeleri, yedek olan ve hatta muhtemelen sezon sonu takımdan ayrılacak olan vinicius'un zıplayarak sevinmesi... daha anlatılması, vurgulanması gereken o kadar çok gurur tablosu var ki insan hangisini anlatacağını şaşırıyor.
ben bu takımı, okan hocamı ve onun yarattığı takımdaşlığa her geçen gün daha da çok aşık oluyorum.
sağ olun, var olun beyler!
her zerrenizle hak ettiğiniz şampiyonluğu 19 mayıs'da kazanacaksınız!!!
(bkz: 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı)
