ultradnan

bugün mü doğdun sen?
tarihe nazire mi yaptın? bilerek mi bu renklere gönül verdin? yoksa aşığı mıydın hesapsız, habersiz bizim gibi? sarı saçlarına bu tribünde mi aklar düşüreceksin? mutluluğunu, sevincini, umutlarını beraber mi paylaşacağız? iyi ki doğdun o zaman, iyi ki geldin, iyi ki aramızdasın...

hadi anlatayım da tam olsun;

babanemin kanseri ilerlemişti. bir profesöre gittik, bağdat caddesinde bürosu olan. pazartesi saat 11.00 suları. düşünüyorum bir yandan diğer yandan da cadde akıyor ve ben de kayboluyorum insanların arasında. insanlara bakıyorum ''oğlum bugün de mi geziyorsunuz ya, hiç mi çalışma adabınız yok'' diye iç geçirirken tanıdık bir yüz geliyor uzaktan. yanında masmavi gözlü bir kız. ''aaa toka ne işin var olum burada'' sonra yengeye dönerek;

''hani sözlükten bahsediyordum ya bu arkadaş da orada yazar'' gibilerinden bir şeyler, hoş-beş muhabbet falan. evet ultradnan; ben de sağa sola tanıdıklarıma seni, bizi, hepimizi anlatıyorum. benim de hikayelerimde hep burası geçiyor tıpkı senin gibi. ve ben de senin kadar buraya ait hissediyorum kendimi.

iyi ki doğdun genç.