galatasaray

türk futbolunun atatürk'üdür.

imkansız vizyonları o ortaya koyar,

devrimleri o yapar,

ilkleri o başarır,

tüm dünyadan saygı görür,

gücü kuvveti yerindeyse yedi düveli aynı anda dize getirir,

orijinaldir, samimidir, gerçektir,

bütün bu özellikleriyle de umutsuz, karamsar, perişan bir halka umut verir, hepsini peşine takar. görülmemiş bir halk desteği alır.

bir de antitezi vardır kendisinin;

kendisini deli gibi kıskanır,

vizyonunu ve başarılarını asla hazmedemez, hep altında örgüt ve dış mihrak arar,

başarılarını küçültmek için deli gibi algı kasar,

kendisinin izlerini silmek için her türlü hileye hurdaya ahlaksızlığa yalana dolana girer,

kendisini her ama her alanda deli gibi taklit eder,

sürekli şizofrenik düşmanlar, kumpaslar uydurur,

kendisinden başka kimsenin ne olduğunu bilmediği bir "dava"yı kutsamaya çalışır,

bütün bunlara rağmen başarılarının yanına dahi yaklaşamaz.

ki aslında böyle bir coğrafyanın, böyle bir toplumun normali de bu antitezlerdir.

bu topraklardan atatürk gibi bir liderin çıkması nasıl büyük bir sürprizse galatasaray gibi bir kulübün çıkması da öyle büyük bir anomalidir.