1771
korkunç, korkunç, korkunç bir şekilde şirazeden çıkarılan ülke. raylar filan çoktan geride kaldı, palas pandıras uçurumdan aşağı yuvarlanıyor ve artık bu uçuşu durdurabilecek hiçbir kuvvet yok.
mesele futbol değil, çok daha ötesinde. çok daha fazlası. futbol, hayatın basitleştirilmiş bir simülasyonu olduğu için - zaten bize keyif verme sebebi de bu - sorunu daha net görmemize yardımcı oluyor. sorun çok daha derinde.
aga bu ülkede her şey serbest artık. her şey amk ya, her şey.
bir futbol takımı çat diye diğerine terör destekçisi diyebiliyor. ceza sahası dışında kalecinin elle oynaması gibi bir skandala devam verilebiliyor. her hafta kadıköy'de yaşanan rezillikler tanım ötesi. inanılmaz, akıl almaz şeyler oluyor ve hepsi de ülkenin ne hale geldiğinin net göstergesi.
senin ülkende avrupa'nın bütün mafyaları cirit atıp avm'lerinde silahlı çatışmaya girerse,
senin ülkende nereden geldiği kim olduğu belirsiz milyonlarca vasıfsız yabancı kendi gettolarını kurarsa,
senin ülkende devlet yönetimi anayasa mahkemesini tanımazsa,
cinayet işleyenlere bile ödül gibi cezalar verilir, cezaevleri sadece muhaliflere ayrılırsa,
paran pul olursa ve ekonomin çöktüğü için toplumun yozlaşırsa,
devletin içinden geçilir ve halkın yarısı buna sırf kendi menfaati için göz yumarsa,
adalet, hak, dürüstlük, erdem gibi kavramlar gözden düşer ve koca bir millet bu değerleri umursamadan sadece kendi menfaatinin yolunu açmak için argümanlara sarılırsa,
işler hiç iyi gitmiyor demektir.
tarikatlarda çocuklara tecavüz ediliyor, "ortaokul çocuğu kadından daha cazip gelebilir" diyorlar,
sokak ortasında parkta oturan anne kız bile sırf kadın oldukları, fiziksel olarak karşı koyamayacakları için tanımadıkları manyak bir herifin saldırısıyla paramparça olup hayatını kaybediyor,
ülkenin akademisyenleri bile eski eşinden intikam almak için kendi öz evladını katlediyor,
taksiciler gece acıyıp aldıkları müşterinin kurşunlarıyla can veriyor,
güya çocuk kitapları yazan birileri alkollü araç kullanıp ölüme sebebiyet veren 16 yaşındaki piçini kurtarmak için yaralıların telefonunu alıp ölüme terk ediyor, oğlunu elini kolunu sallayarak kaçırıyor, üstüne bir de ülkeyle pazarlık ediyor,
doktorlar dövülüyor, vuruluyor, öldürülüyor,
öğretmenler hakaret seviyede maaşlarla ya da atamasızlıkla intihara sürükleniyor,
eğitimli kitle sistematik bir şekilde aşağılanırken oligarkları desteklemeyen herkes terörist olmakla yaftalanıyor, aç bırakılıyor, maddi ve sosyal işkencelere uğruyor,
ülkenin denizlerinden paramparça cesetler çıkıyor,
futbol da tabii bu halde olur.
yukarıda saydıklarım sadece son 1 aydan filan aklımda kalanlar. gerisini ve daha fazlasını zaten hepiniz biliyorsunuz.
bu ülke hiç iyi bir yere gitmiyor ve kimsenin yapabileceği bir şey de yok bu konuda.
kahretsin. gerçekten kahretsin.
mesele futbol değil, çok daha ötesinde. çok daha fazlası. futbol, hayatın basitleştirilmiş bir simülasyonu olduğu için - zaten bize keyif verme sebebi de bu - sorunu daha net görmemize yardımcı oluyor. sorun çok daha derinde.
aga bu ülkede her şey serbest artık. her şey amk ya, her şey.
bir futbol takımı çat diye diğerine terör destekçisi diyebiliyor. ceza sahası dışında kalecinin elle oynaması gibi bir skandala devam verilebiliyor. her hafta kadıköy'de yaşanan rezillikler tanım ötesi. inanılmaz, akıl almaz şeyler oluyor ve hepsi de ülkenin ne hale geldiğinin net göstergesi.
senin ülkende avrupa'nın bütün mafyaları cirit atıp avm'lerinde silahlı çatışmaya girerse,
senin ülkende nereden geldiği kim olduğu belirsiz milyonlarca vasıfsız yabancı kendi gettolarını kurarsa,
senin ülkende devlet yönetimi anayasa mahkemesini tanımazsa,
cinayet işleyenlere bile ödül gibi cezalar verilir, cezaevleri sadece muhaliflere ayrılırsa,
paran pul olursa ve ekonomin çöktüğü için toplumun yozlaşırsa,
devletin içinden geçilir ve halkın yarısı buna sırf kendi menfaati için göz yumarsa,
adalet, hak, dürüstlük, erdem gibi kavramlar gözden düşer ve koca bir millet bu değerleri umursamadan sadece kendi menfaatinin yolunu açmak için argümanlara sarılırsa,
işler hiç iyi gitmiyor demektir.
tarikatlarda çocuklara tecavüz ediliyor, "ortaokul çocuğu kadından daha cazip gelebilir" diyorlar,
sokak ortasında parkta oturan anne kız bile sırf kadın oldukları, fiziksel olarak karşı koyamayacakları için tanımadıkları manyak bir herifin saldırısıyla paramparça olup hayatını kaybediyor,
ülkenin akademisyenleri bile eski eşinden intikam almak için kendi öz evladını katlediyor,
taksiciler gece acıyıp aldıkları müşterinin kurşunlarıyla can veriyor,
güya çocuk kitapları yazan birileri alkollü araç kullanıp ölüme sebebiyet veren 16 yaşındaki piçini kurtarmak için yaralıların telefonunu alıp ölüme terk ediyor, oğlunu elini kolunu sallayarak kaçırıyor, üstüne bir de ülkeyle pazarlık ediyor,
doktorlar dövülüyor, vuruluyor, öldürülüyor,
öğretmenler hakaret seviyede maaşlarla ya da atamasızlıkla intihara sürükleniyor,
eğitimli kitle sistematik bir şekilde aşağılanırken oligarkları desteklemeyen herkes terörist olmakla yaftalanıyor, aç bırakılıyor, maddi ve sosyal işkencelere uğruyor,
ülkenin denizlerinden paramparça cesetler çıkıyor,
futbol da tabii bu halde olur.
yukarıda saydıklarım sadece son 1 aydan filan aklımda kalanlar. gerisini ve daha fazlasını zaten hepiniz biliyorsunuz.
bu ülke hiç iyi bir yere gitmiyor ve kimsenin yapabileceği bir şey de yok bu konuda.
kahretsin. gerçekten kahretsin.
