karaborsacı

dün geceyi yaklaşık 30 tanesiyle birlikte geçirmek zorunda kaldığım*, canlı eşkal listesi formundaki sürüler halinde gezen; ne kadar hakaret etsek az olacak tiplerin genel adıdır. dış görünüşleriyle bile bariz bir şekilde bilet kuyruğu ve stad çevresinde farkedilebilirler. sıranın yeni yeni oluştuğu, milletin beklemeye çekilmeye başladığı bir anda 30-40 kişilik bir grupla bağıra çağıra gelip kapabildikleri sırayı kapmaya çalışırlar. izmir'de gözlemlediğim kadarıyla en basit numaraları liste oluşturmak, bu sayede hem ne mal olduklarını gizlemye çalışmak hem de sıralamada ufak oynamalar yapmaktır. onlarca nüfus cüzdanı ile bir kişinin bir tomar bilet almasından tutun insanları döve döve sıradan atmaya, kendi sıralarını 3-4 tur döndürmekten kuyruğun ucundaki insanlara bilet satmaya kadar birçok numaraları vardır. hiçbirşey yapamazlarsa içki içer, olay çıkarır; tek derdi takımının bir maçını stadyumda izlemek olan insanları huzursuz ederler ki bunun için orda bulunmaları bile yeter de artar. çünkü kendilerini insan sınıfına sokmak * çok çok zordur. konuşmaları, tavırları, davranışları hatta bakışları bile insanları tedirgin etmeye yeterlidir. belli bir takıma bağlı değildirler, her maça giderler. vakti zamanında telegol programının yaptığı gizli kamera kayıtlarında aynı adamlar hem inönü hem de sükrü saraçoğlu stadyumu önünde görüntülenmişti. sadece bir gece, durumuna göre 3-4 saat bekleyişten sonra elde ettikleri rant inanılmaz boyutlardadır. çok değil, 4-5 büyük maçta köklerinden kazınabileceklerken kimse bu hırsızlara gıkını çıkarmamaktadır/çıkaramamaktadır. kuyrukta beklerken bile "acaba bunlar bize birşey yapar mı" şeklinde bekleyen insanların birşey yapamaması bir yere kadar anlaşılabilir de üniformalı memurların, mali polislerin, çevik kuvvetlerin 15-20 metre ötesinde çatır çatır satış yapan bu insanlara kimsenin dur diyememesini anlamak mümkün değil..
(bkz: o.. çocukları)