133
bana göre süper lig 23/24 sezonunun psikolojik anlamda ilk final maçı. tabii ki bizim için değil, fenerbahçe için. yoksa biz en kötü ihtimalle fenerbahçe'nin 1 puan gerisine düşeriz, içerdeki fenerbahçe maçını bekleriz. kazanmamız durumunda ise fenerbahçe ile puan farkı 2 olsa bile ilk kez çok net bir şekilde karşı tarafa ''bu sene de olmayacak.'' hissini veririz. zira bu maça çok bel bağlamış durumdalar, kardeşlerine çok güveniyorlar ve uzun zamandır bu maçı bekliyorlar. bu yüzden sadece lige odaklanmış bir galatasaray'ın bu maçı da alırsa kolay kolay zirveden inmeyeceğinin farkındalar. ayrıca 2. olarak devam etmek fenerbahçe'yi ve ismail kartal'ı çok geriyor. bunu çok fazla sürdüremezler.
öte yandan 2 takım için de artık bir reaksiyon maçına dönüştü bu maç. bizim için 1 haftada kaybedilen 2 kulvardan sonra takımın ve hocanın ''endişeye mahal yok.'' maçı iken, beşiktaş için zaten çok uzun zamandır sezonun hedef maçı olmuş durumda. hem fenerbahçe'ye yaranmak hem de galatasaray kompleksinden ölüp bitecek taraftarına bir sezon özrü için ellerindeki tek fırsat bu artık. dolayısıyla konsantrasyonları farklı olacaktır tabii.
saha içine gelecek olursak beşiktaş, son dönemde kağıt üstünde savunma işini çözmüş gibi görünse de aslında pek öyle değil. zayıf rakiplerle oynamalarının yanı sıra şu sıra çok da şanslılar. trabzon ve kayseri maçlarında gol yememelerinde şans faktörü büyüktü. oyunları çok sıkıntılı, kolay kolay oyuna hükmedemiyorlar. hücumda da ekstra bireysel performanslar gelirse skor üretebiliyorlar, yoksa etkisizler. yani geçen seneki maça bazı yönleriyle benzese de aslında hayli farklı bir durum var. o beşiktaş; kadrosuyla, hocasıyla, oyunuyla bundan çok daha iyi durumdaydı. o beşiktaş'ın sağ bekinde rosier, stoperinde saiss, sağ kanadında redmond, santrforunda aboubakar falan oynuyordu. bu maçta rakip sağ bekte onur, stoperde necip falan oynayacak.
bence en tehlikeli şey ''1 puan da iyidir'' kafasıyla gitmek. belki 1 puan çok kötü değildir ancak net bir galibiyet oyunu için gitmeliyiz. zira içinde bulunduğumuz yarış, iki takımın hocası ve beşiktaş'ın durumunu düşününce ben 1 puana çok da razı olamıyorum. umarım takım ve hoca son dönemdeki dağınıklığı üstünden atar, o bildiğimiz galatasaray gibi oynar ve biz de galibiyetle ayrılırız. allah yardımcımız olsun.
öte yandan 2 takım için de artık bir reaksiyon maçına dönüştü bu maç. bizim için 1 haftada kaybedilen 2 kulvardan sonra takımın ve hocanın ''endişeye mahal yok.'' maçı iken, beşiktaş için zaten çok uzun zamandır sezonun hedef maçı olmuş durumda. hem fenerbahçe'ye yaranmak hem de galatasaray kompleksinden ölüp bitecek taraftarına bir sezon özrü için ellerindeki tek fırsat bu artık. dolayısıyla konsantrasyonları farklı olacaktır tabii.
saha içine gelecek olursak beşiktaş, son dönemde kağıt üstünde savunma işini çözmüş gibi görünse de aslında pek öyle değil. zayıf rakiplerle oynamalarının yanı sıra şu sıra çok da şanslılar. trabzon ve kayseri maçlarında gol yememelerinde şans faktörü büyüktü. oyunları çok sıkıntılı, kolay kolay oyuna hükmedemiyorlar. hücumda da ekstra bireysel performanslar gelirse skor üretebiliyorlar, yoksa etkisizler. yani geçen seneki maça bazı yönleriyle benzese de aslında hayli farklı bir durum var. o beşiktaş; kadrosuyla, hocasıyla, oyunuyla bundan çok daha iyi durumdaydı. o beşiktaş'ın sağ bekinde rosier, stoperinde saiss, sağ kanadında redmond, santrforunda aboubakar falan oynuyordu. bu maçta rakip sağ bekte onur, stoperde necip falan oynayacak.
bence en tehlikeli şey ''1 puan da iyidir'' kafasıyla gitmek. belki 1 puan çok kötü değildir ancak net bir galibiyet oyunu için gitmeliyiz. zira içinde bulunduğumuz yarış, iki takımın hocası ve beşiktaş'ın durumunu düşününce ben 1 puana çok da razı olamıyorum. umarım takım ve hoca son dönemdeki dağınıklığı üstünden atar, o bildiğimiz galatasaray gibi oynar ve biz de galibiyetle ayrılırız. allah yardımcımız olsun.
