38
bir boston fanı olarak öncelikle sonucun beni mutlu ettiği maç olmuştur onu belirteyim. maçı son periyodunun sonlarına kadar izledim (geri kalan kısmında uyuyakalmışım) ve bir yorum yapmak gerekirse boston celtics'ın beni çok şaşırttığı bir maç olmuştur. itiraf etmek gerekirse boston'dan hiç konferans finali beklemiyordum ama şimdi finale hatta şampiyonluğa bile yürüme ihtimalleri var diyorum. (bkz: beat la)*
maçın analizine gelirsek lebron bir önceki maçta agresif olmadığı için çok eleştirilmiş hatta charles barkley 'lebron beni büyük hayal kırıklığına uğrattı; jordan'ın, karl malone'un onlara karşı oynarken play-offlarda kötü maçları olmuştu ama asla yumuşak bir oyun sergilememişlerdi. süper starsanız bunu yapamazsınız.' gibi söylemlerde bulunmuştu. ardından lebron 'merak etmeyin,ben buradayım.' demişti. bu yüzden lebron'dan bir patlama bekliyordum; öylede başladı aslında ilk periyotta. agresifti, potaya gidiyordu. fakat gördük ki takımda bir panik vardı; fazlasıyla heyecanlılardı. lebron son periyoda kadar bir türlü şut sokamadı; mo oyun kurucu olarak vermesi gereken pasları hiç veremedi, pozisyonları gereksiz zorladı. hatta yorumcular ismail şenol'la kaan kural'da bahsetti bir ara adeta orta okul seviyesinde oynanan bir maç gibiydi. bunda cavs'in payı en büyüktü bana sorarsanız. şimdi rakamlara bakıyoruz lebron triple double yapmış, mo 22 sayı atmış güzel ama bu ikili 14 tane top kaybı yapmış aynı zamanda. totalde ise 24 top kaybıyla oynamış cavs. ki maçta kırılma anlarında inanılmaz top kayıplarıyla bir türlü o farkı açmak için gerekli olan adımı atamadılar.
sonrası ise malum. veteran boston ve seride hep kötü günler geçiren paul pierce eninde sonunda devreye girecekti çılgın top kaybı yapan cavs'i cezalandıracaklardı ki yaptılarda. birkaç üçlük buldular, bir kaç boş sayı derken farkı alıp götürdüler. 4.periyotta klasik bir cümle olacak ama lebron'un çabaları yetmedi, top kayıpları ise çabanın yanında devam etti. boston ise garnett'in ve rondo'nun iyi oyunu, rasheed'in, tony allen'ın ekstra katkısı ve pierce'in bir ara uyanmasıyla maçı aldı.
seride beni en çok şaşırtan ise rajon rondo oldu. tamam bu sene bir çıkıştaydı, iyi oynuyordu ama play-off zamanı inanılmaz maçlar çıkardı, triple-double yaptı, oyunu genelde iyi yönlendirdi. cavs serisinde ise bu kadar çoşmasında kendi başarısının yanı sıra mike brown'ın eşleştirme hataları ve mo'nun berbat savunmasının da katkısı yadsınamaz.
play-off başında bu sene işler değişir, geçen sene olduğu gibi olmaz ve cavs finale yürür diyordum (sebep olarak boston'un sezon performansı, orlando'nun bu sene beğenmediğim oyunu gösterilebilir.) ama yine elendiler. bunun baş sorumlusu ise kesinlikle cavs franchise'ının james'in yanına iyi birkaç oyuncu yerleştirememesi, koç mike brown'un yetersizliği sebep oldu bana sorarsanız. unutmayalım ki majesteleri michael jordan bile şampiyon olana kadar 7 sene beklemiş ancak 91 senesinde hall of fame scottie pippen ve nba'in en iyi koçlarından biri hatta bana sorarsanız birincisi olan phil jackson'ın gelişiyle yüzüğü takabilmişti. lebron james'inde böyle bir takıma ihtiyacı var. hı new york knicks'e giderse bunu knicks sağlayabilir mi doğru birkaç hamleyle bence evet.
maçın analizine gelirsek lebron bir önceki maçta agresif olmadığı için çok eleştirilmiş hatta charles barkley 'lebron beni büyük hayal kırıklığına uğrattı; jordan'ın, karl malone'un onlara karşı oynarken play-offlarda kötü maçları olmuştu ama asla yumuşak bir oyun sergilememişlerdi. süper starsanız bunu yapamazsınız.' gibi söylemlerde bulunmuştu. ardından lebron 'merak etmeyin,ben buradayım.' demişti. bu yüzden lebron'dan bir patlama bekliyordum; öylede başladı aslında ilk periyotta. agresifti, potaya gidiyordu. fakat gördük ki takımda bir panik vardı; fazlasıyla heyecanlılardı. lebron son periyoda kadar bir türlü şut sokamadı; mo oyun kurucu olarak vermesi gereken pasları hiç veremedi, pozisyonları gereksiz zorladı. hatta yorumcular ismail şenol'la kaan kural'da bahsetti bir ara adeta orta okul seviyesinde oynanan bir maç gibiydi. bunda cavs'in payı en büyüktü bana sorarsanız. şimdi rakamlara bakıyoruz lebron triple double yapmış, mo 22 sayı atmış güzel ama bu ikili 14 tane top kaybı yapmış aynı zamanda. totalde ise 24 top kaybıyla oynamış cavs. ki maçta kırılma anlarında inanılmaz top kayıplarıyla bir türlü o farkı açmak için gerekli olan adımı atamadılar.
sonrası ise malum. veteran boston ve seride hep kötü günler geçiren paul pierce eninde sonunda devreye girecekti çılgın top kaybı yapan cavs'i cezalandıracaklardı ki yaptılarda. birkaç üçlük buldular, bir kaç boş sayı derken farkı alıp götürdüler. 4.periyotta klasik bir cümle olacak ama lebron'un çabaları yetmedi, top kayıpları ise çabanın yanında devam etti. boston ise garnett'in ve rondo'nun iyi oyunu, rasheed'in, tony allen'ın ekstra katkısı ve pierce'in bir ara uyanmasıyla maçı aldı.
seride beni en çok şaşırtan ise rajon rondo oldu. tamam bu sene bir çıkıştaydı, iyi oynuyordu ama play-off zamanı inanılmaz maçlar çıkardı, triple-double yaptı, oyunu genelde iyi yönlendirdi. cavs serisinde ise bu kadar çoşmasında kendi başarısının yanı sıra mike brown'ın eşleştirme hataları ve mo'nun berbat savunmasının da katkısı yadsınamaz.
play-off başında bu sene işler değişir, geçen sene olduğu gibi olmaz ve cavs finale yürür diyordum (sebep olarak boston'un sezon performansı, orlando'nun bu sene beğenmediğim oyunu gösterilebilir.) ama yine elendiler. bunun baş sorumlusu ise kesinlikle cavs franchise'ının james'in yanına iyi birkaç oyuncu yerleştirememesi, koç mike brown'un yetersizliği sebep oldu bana sorarsanız. unutmayalım ki majesteleri michael jordan bile şampiyon olana kadar 7 sene beklemiş ancak 91 senesinde hall of fame scottie pippen ve nba'in en iyi koçlarından biri hatta bana sorarsanız birincisi olan phil jackson'ın gelişiyle yüzüğü takabilmişti. lebron james'inde böyle bir takıma ihtiyacı var. hı new york knicks'e giderse bunu knicks sağlayabilir mi doğru birkaç hamleyle bence evet.
