1067
kameralar stres ve baskı anlarında yüzünü gösterdiğinde “kakasını içeri doğru yapan” surat ifadesini hemen her seferinde bizlere izleten, bir takım nitelik ve kabiliyetlerden yoksun kişi.
bu görüntü, yukarıdaki satırları okuyanların gözü önüne anında gelmiştir hatta belki de çoğu insanın zihnindeki ismail kartal silüeti tam olarak bu kakayı içeri doğru yaparkenki ifadesidir.
son yarım saate geride ya da 0-0 beraberlikle mi giriyor, anında bu görüntü. bu adamın takımında topçu olmayı hem çok isterdim, hem hiç istemezdim. isterdim çünkü muhtemelen suyuna gittiğinde sana çok baskı yapacak, stres altına sokacak, üzerinde otorite kurmaya çalışacak bir adam değil. istemezdim çünkü maç esnasında en ufak zorluk anında kenara baktığında kakasını içine doğru yapan surat ifadesinin verdiği o çaresizlik saha içinde moral ve istek olarak inanılmaz düşürürdü. ayrıca büyük başarıları yaşayıp unutulmaz olmak isteyen futbolcu olmak istiyorsam bu adamın yönettiği takımlarda bunlar dış etkenler olmadan mümkün değil. adamın kendisinin böyle bir motivasyonu yok ki seni ikna edebilsin.
tüm bunlar 62 yaşına bu şekilde gelmiş bir adamın bu saatten sonra da değişmeyecek huyları ve karakter özellikleri. şimdi gelelim günlük meselelere.
21 ocak 2024 fenerbahçe samsunspor maçı sonrası basın toplantısındaki açıklamalarını dinledim. adama dzeko’yu neden çıkarıldı soruluyor, “rakip kapandı” diyor, fecaat oyuncu değişikliklerinin çok radikal kararlar olup olmadığı soruluyor, “kapanan rakibe karşı bazı oyuncularım beklentileri karşılayamadı.” diyor, fenerbahçe’nin maçta haddinden fazla pas hatası yaptığı söyleniyor, “rakip kapandığı için çok pas hatası yaptık.” diyor, duran top organizasyonlarıyla alakalı soru soruluyor, dönüyor dolaşıyor onu da rakibin kapanmasına getiriyor. eee ismail efendi? alıştın tabi stoperler arasında 2 dönüm boşluk olan, hatları arasında çemberlitaş - sultanahmet tramvay durakları arası kadar mesafe olan lokum gibi rakiplere, biraz sıkı gördün mü yarım saat rakip kapandı diye ağla.
bir, deplasmanda ligin liderine karşı alt sıralarla cebelleşen takım kapanmayıp ne yapsın? nijerya ligi’ne de gitsen bu futbolun kanunu.
iki, rakip öyle seni kitleyip adım attırmaz hale getirmedi ki, altıpastan kaçan yığınla pozisyonun var.
üç, sen o doğa üstü teknik direktörlük meziyetlerinle -velev ki- kapanan takıma karşı dar alanda iş çözecek tüm topçularını çıkarıp tamamen geçiş hücumu oynayabilecek adamlar alarak tüy diktin.
dört ve en önemli kısım, aramıza hoşgeldin ismail efendi. 20 haftadır biz yarı sahasından çıkmayan takımlarla oynuyoruz. takımlar, galatasaray’ın iki sezondur açık oynamak isteyen rakiplerine neler yaptığını gördü, ki buna bayern dahil, sahada sarı-kırmızı formayı görünce otobüsü dayıyorlar kalenin önüne. daha küme düşme mücadelesi biraz kızışsın, sen o zaman gör kakanın faydalarını.
bir de tutturmuş psikolojik üstünlük falan filan. senin elinde manchester city olsa panik patlaması yaşayan kıpkırmızı suratınla championship takımına psikolojik olarak üstünlük kurman mümkün değil.
bu görüntü, yukarıdaki satırları okuyanların gözü önüne anında gelmiştir hatta belki de çoğu insanın zihnindeki ismail kartal silüeti tam olarak bu kakayı içeri doğru yaparkenki ifadesidir.
son yarım saate geride ya da 0-0 beraberlikle mi giriyor, anında bu görüntü. bu adamın takımında topçu olmayı hem çok isterdim, hem hiç istemezdim. isterdim çünkü muhtemelen suyuna gittiğinde sana çok baskı yapacak, stres altına sokacak, üzerinde otorite kurmaya çalışacak bir adam değil. istemezdim çünkü maç esnasında en ufak zorluk anında kenara baktığında kakasını içine doğru yapan surat ifadesinin verdiği o çaresizlik saha içinde moral ve istek olarak inanılmaz düşürürdü. ayrıca büyük başarıları yaşayıp unutulmaz olmak isteyen futbolcu olmak istiyorsam bu adamın yönettiği takımlarda bunlar dış etkenler olmadan mümkün değil. adamın kendisinin böyle bir motivasyonu yok ki seni ikna edebilsin.
tüm bunlar 62 yaşına bu şekilde gelmiş bir adamın bu saatten sonra da değişmeyecek huyları ve karakter özellikleri. şimdi gelelim günlük meselelere.
21 ocak 2024 fenerbahçe samsunspor maçı sonrası basın toplantısındaki açıklamalarını dinledim. adama dzeko’yu neden çıkarıldı soruluyor, “rakip kapandı” diyor, fecaat oyuncu değişikliklerinin çok radikal kararlar olup olmadığı soruluyor, “kapanan rakibe karşı bazı oyuncularım beklentileri karşılayamadı.” diyor, fenerbahçe’nin maçta haddinden fazla pas hatası yaptığı söyleniyor, “rakip kapandığı için çok pas hatası yaptık.” diyor, duran top organizasyonlarıyla alakalı soru soruluyor, dönüyor dolaşıyor onu da rakibin kapanmasına getiriyor. eee ismail efendi? alıştın tabi stoperler arasında 2 dönüm boşluk olan, hatları arasında çemberlitaş - sultanahmet tramvay durakları arası kadar mesafe olan lokum gibi rakiplere, biraz sıkı gördün mü yarım saat rakip kapandı diye ağla.
bir, deplasmanda ligin liderine karşı alt sıralarla cebelleşen takım kapanmayıp ne yapsın? nijerya ligi’ne de gitsen bu futbolun kanunu.
iki, rakip öyle seni kitleyip adım attırmaz hale getirmedi ki, altıpastan kaçan yığınla pozisyonun var.
üç, sen o doğa üstü teknik direktörlük meziyetlerinle -velev ki- kapanan takıma karşı dar alanda iş çözecek tüm topçularını çıkarıp tamamen geçiş hücumu oynayabilecek adamlar alarak tüy diktin.
dört ve en önemli kısım, aramıza hoşgeldin ismail efendi. 20 haftadır biz yarı sahasından çıkmayan takımlarla oynuyoruz. takımlar, galatasaray’ın iki sezondur açık oynamak isteyen rakiplerine neler yaptığını gördü, ki buna bayern dahil, sahada sarı-kırmızı formayı görünce otobüsü dayıyorlar kalenin önüne. daha küme düşme mücadelesi biraz kızışsın, sen o zaman gör kakanın faydalarını.
bir de tutturmuş psikolojik üstünlük falan filan. senin elinde manchester city olsa panik patlaması yaşayan kıpkırmızı suratınla championship takımına psikolojik olarak üstünlük kurman mümkün değil.
