1340
hakemliği bırakmaz ise aklından zoru olacağını düşüneceğim kişi. ben şu ülkenin futbol ikliminde her şeyin şu insanların üzerine yıkılmasından bezdim. sanki herkes her şeyi çok iyi yapıyor da hakemler çok kötü. yahu kulüplerin hepsi milyarlarca türk lirası üzerinden batık. yani yönetimler rezalet. bakın kötü falan değil. hani diyorlar ya hakemler için, art niyet aramıyoruz. heh işte hakemler art niyetli değil ama yöneticiler hem kötü hem art niyetli hem de mafyatik.
sonrasında futbolcular. genel durum ortada. 2023 yılında türkiye kupasını kazanan fenerbahçe, avrupanın 3 numaralı kupası için 3 ön eleme oynadı bu sene. geçen sene konferans ligi finalinin hangi 2 takım arasında oynandığını bu ülkede lisanslı olan türk futbolcuların %95’inin bilmediğine yemin edebilirim ama ispat edemem.
sonra gelelim teknik direktörlerimize. bugün kendilerini şöyle mevcut avrupa futbol piyasasının vitrinine çıkarsak, hangisi batılı modern bir futbol takımında görev alabilir? ismail kartal freiburg’u çalıştırabilir mi mesela? lisanı buna yeter mi? ya da abdullah avcı. gidip osasuna’ya teknik direktör olabilir mi? belki okan buruk yaptığı son çıkışla dikkatleri üzerine çekmiştir ama ya gerisi? bırakın avrupa’da iş bulmayı, önce yönettikleri futbolcularının antrenman zamanlarını günde 2 saatten 3 saate çıkarmayı başarsın da göreyim bi ya kendilerini.
geliyorum son paydaşa, yani taraftara. ses rekorları kırmak ya da kareografiler yapmak vb hoş, güzel şeyler, tamam eyvallah. ama benim senelerce kombinem vardı, o yüzden kimse bana kendi taraftarını güzellemesin. kıraathane ortamından farksız bir sigara ortamı, evinde ya da iş yerinde birilerinden çıkaramadığı hıncını, öfkesini kendi futbolcusundan, rakip futbolcudan ve en sonunda tabi ki hakemden binbir türlü küfrederek ve bunda da hiçbir sorun görmeyerek çıkarmaya çalışan binlerce insan. 2013 ya da 2014 senesinden bir anım var mesela. rakibi hatırlamıyorum. başımızda fatih hoca var. santra oldu ve hücuma kalktık. top bir şekilde hakan balta’nın önüne geldi. yemin ederim 1’nci dakika dolmamıştı. hakan topu ortaladı ama top auta gitti. olur ya, oldu. yanımdaki güya galatasaraylı biri başladı küfür etmeye. hakan balta’nın ne anası kaldı ne karısı ne de çocuğu. öyle küfür ediyor ya. yahu dakika 1 ulan 1. dayanamadım, girdik birbirimize. kendi sahamızda kendi seyircimle bu yüzden kavga ettim ben. bitti mi? bitmedi. bitmeyecek de. bundan sonra da bitmeyecek.
geçen seneki alanya maçı. hani 2-0’dan 2-2 olan maç, boey’in atıldığı maç. hakemi vallahi de billahi de hatırlamıyorum. takılmam çünkü, ben hiç takılmadım hakemlere. yanımdaki arkadaşım, en yakın arkadaşlarımdan biridir özel hayatımda da. sırf o maçtan ötürü çocuğu ölsün dedi ya hakem için. ya arkadaş, edilecek ah mı bu? ne olursa olsun. kim sana ne yaparsa yapsın, edilecek ah mı bu? futbol ulan bu. günün donunda sana bana 1 kuruşluk getirisini bırak yeri geldiğinde binlerce liralık götürüsü olan bir “oyun”. değer mi? insanın evladına beddua edecek kadar ne olabilir?
bitti mi? dedim ya asla bitmez, bitmeyecek. o kadar çok hikaye var. bir diğeri seyrantepe metrosu. bir keresinde, zilzurna sarhoş güya galatasaraylılar, makinistin onlarca uyarısına rağmen, hareket halindeki trende üçlü çekiyordu, yetmedi lay lay lay lay diyerek saçma sapan oradan oraya savruluyordu, alenen içinde bulunan insanları ölüm tehlikesine soktular. en sonunda makinist treni durdurup anons çekti ‘treni sallamayın, hareket halinde raydan çıkar kaza geçiririz’ diye. bakın bu gerçekten yaşadığım bir deneyimdir. böyle insanların da içinde fazlasıyla olduğu bir taraftar grubudur galatasaray taraftar grubu. belki bunu yaşayan başka arkadaşlar da vardır bu sözlükte. ve biz tüm bu etmenlerin yanında halen daha en suçlunun hakemler olduğuna kendimizi ikna etmiş durumdayız. çok ilginç. çok acınası ve utanç verici.
evet hakemler kötüdür, yetersizdir. bunu zaten az biraz avrupa liglerini takip eden ve muhakeme yeteneği az da olsa olan herkes görüyor. yeni bir şey değil ki. ama inanın, en az suçlu olanlar yine onlar. bunca batığın, rezilliğin, kepazeliğin gırla olduğu yerde, yine yetersiz de olsa en savunmasızı onlar. zira bugün hata yapan topçusunu başkanı affediyor, hata üstüne hata yapan teknik direktörü taraftarı bağrına basıyor, tribünde binbir türlü rezillik çıkaran taraftarı sırf iyi bağırdı diye maç sonu yöneticisinden oyuncusuna herkes övüyor. ama hakemi konuşan herkes o’nu yerin dibine sokuyor.
dolayısıyla, sayın hocam, sayın halil umut meler. lütfen bırak. bugün o yerde yediğin tekmelerin travmasını atlatman zaten bir ömür boyu sürecek dolayısıyla değmez. bu pislikle bu insan çöplüğüyle uğraşmaya değmez. zaten sana bunu yapanlar asla cezasını çekmeyecek. 1-2 ay sonra ‘o da şöyle iyi adamdı tutamadı kendini’ diye savunulmaya başlanacak. o yüzden git hocam. inan ki değmez.
sonrasında futbolcular. genel durum ortada. 2023 yılında türkiye kupasını kazanan fenerbahçe, avrupanın 3 numaralı kupası için 3 ön eleme oynadı bu sene. geçen sene konferans ligi finalinin hangi 2 takım arasında oynandığını bu ülkede lisanslı olan türk futbolcuların %95’inin bilmediğine yemin edebilirim ama ispat edemem.
sonra gelelim teknik direktörlerimize. bugün kendilerini şöyle mevcut avrupa futbol piyasasının vitrinine çıkarsak, hangisi batılı modern bir futbol takımında görev alabilir? ismail kartal freiburg’u çalıştırabilir mi mesela? lisanı buna yeter mi? ya da abdullah avcı. gidip osasuna’ya teknik direktör olabilir mi? belki okan buruk yaptığı son çıkışla dikkatleri üzerine çekmiştir ama ya gerisi? bırakın avrupa’da iş bulmayı, önce yönettikleri futbolcularının antrenman zamanlarını günde 2 saatten 3 saate çıkarmayı başarsın da göreyim bi ya kendilerini.
geliyorum son paydaşa, yani taraftara. ses rekorları kırmak ya da kareografiler yapmak vb hoş, güzel şeyler, tamam eyvallah. ama benim senelerce kombinem vardı, o yüzden kimse bana kendi taraftarını güzellemesin. kıraathane ortamından farksız bir sigara ortamı, evinde ya da iş yerinde birilerinden çıkaramadığı hıncını, öfkesini kendi futbolcusundan, rakip futbolcudan ve en sonunda tabi ki hakemden binbir türlü küfrederek ve bunda da hiçbir sorun görmeyerek çıkarmaya çalışan binlerce insan. 2013 ya da 2014 senesinden bir anım var mesela. rakibi hatırlamıyorum. başımızda fatih hoca var. santra oldu ve hücuma kalktık. top bir şekilde hakan balta’nın önüne geldi. yemin ederim 1’nci dakika dolmamıştı. hakan topu ortaladı ama top auta gitti. olur ya, oldu. yanımdaki güya galatasaraylı biri başladı küfür etmeye. hakan balta’nın ne anası kaldı ne karısı ne de çocuğu. öyle küfür ediyor ya. yahu dakika 1 ulan 1. dayanamadım, girdik birbirimize. kendi sahamızda kendi seyircimle bu yüzden kavga ettim ben. bitti mi? bitmedi. bitmeyecek de. bundan sonra da bitmeyecek.
geçen seneki alanya maçı. hani 2-0’dan 2-2 olan maç, boey’in atıldığı maç. hakemi vallahi de billahi de hatırlamıyorum. takılmam çünkü, ben hiç takılmadım hakemlere. yanımdaki arkadaşım, en yakın arkadaşlarımdan biridir özel hayatımda da. sırf o maçtan ötürü çocuğu ölsün dedi ya hakem için. ya arkadaş, edilecek ah mı bu? ne olursa olsun. kim sana ne yaparsa yapsın, edilecek ah mı bu? futbol ulan bu. günün donunda sana bana 1 kuruşluk getirisini bırak yeri geldiğinde binlerce liralık götürüsü olan bir “oyun”. değer mi? insanın evladına beddua edecek kadar ne olabilir?
bitti mi? dedim ya asla bitmez, bitmeyecek. o kadar çok hikaye var. bir diğeri seyrantepe metrosu. bir keresinde, zilzurna sarhoş güya galatasaraylılar, makinistin onlarca uyarısına rağmen, hareket halindeki trende üçlü çekiyordu, yetmedi lay lay lay lay diyerek saçma sapan oradan oraya savruluyordu, alenen içinde bulunan insanları ölüm tehlikesine soktular. en sonunda makinist treni durdurup anons çekti ‘treni sallamayın, hareket halinde raydan çıkar kaza geçiririz’ diye. bakın bu gerçekten yaşadığım bir deneyimdir. böyle insanların da içinde fazlasıyla olduğu bir taraftar grubudur galatasaray taraftar grubu. belki bunu yaşayan başka arkadaşlar da vardır bu sözlükte. ve biz tüm bu etmenlerin yanında halen daha en suçlunun hakemler olduğuna kendimizi ikna etmiş durumdayız. çok ilginç. çok acınası ve utanç verici.
evet hakemler kötüdür, yetersizdir. bunu zaten az biraz avrupa liglerini takip eden ve muhakeme yeteneği az da olsa olan herkes görüyor. yeni bir şey değil ki. ama inanın, en az suçlu olanlar yine onlar. bunca batığın, rezilliğin, kepazeliğin gırla olduğu yerde, yine yetersiz de olsa en savunmasızı onlar. zira bugün hata yapan topçusunu başkanı affediyor, hata üstüne hata yapan teknik direktörü taraftarı bağrına basıyor, tribünde binbir türlü rezillik çıkaran taraftarı sırf iyi bağırdı diye maç sonu yöneticisinden oyuncusuna herkes övüyor. ama hakemi konuşan herkes o’nu yerin dibine sokuyor.
dolayısıyla, sayın hocam, sayın halil umut meler. lütfen bırak. bugün o yerde yediğin tekmelerin travmasını atlatman zaten bir ömür boyu sürecek dolayısıyla değmez. bu pislikle bu insan çöplüğüyle uğraşmaya değmez. zaten sana bunu yapanlar asla cezasını çekmeyecek. 1-2 ay sonra ‘o da şöyle iyi adamdı tutamadı kendini’ diye savunulmaya başlanacak. o yüzden git hocam. inan ki değmez.
