26
buyrun benim!!!
vay arkadaş yaa ben türkiye deki taraftarlık anlayışını hiç anlamıyorum. taraftarlık kırmak, dökmek, protesto etmek ve illa muhalif olmak mı demek bu yaban ellerde.
neymiş bu pollyanna taraftar;
kulübüne sahip çıkan,
sporcusuna sahip çıkan,
t. direktörüne sahip çıkan,
daha doğrusu şu ortamda bile kulübü için pozitif düşünen taraftar.
e abicim bunun nesi kötü birisi izah edebilir mi?
riijkard geldiğinde kimseye şampiyonluk sözü vermedi ki ilk senede. bence bu sene şampiyonluk bekleyenler fazlaca pollyanna taraftar statüsüne giriyor. adam daha yeni tanıdığı bir lige geliyor, futbolcuların çoğunu ilk defa görüyor, özelliklerini yeni yeni keşfediyor, sistemini nasıl oturtacağını planlıyor.
futbolcular desen acaba kaç tanesi hayatında bu sistemde ve bu mevkilerde oynadılar hiç kimse düşündü mü bunu? takımın hemen hepsi hiç alışık olmadıkları bir sistemde oynadılar bütün sezon boyunca. ve bu takım sezonu haziran ayında açtı dikkatinizi çekerim. az biraz idman yemiş olanlar bunun ne demek olduğunu bilirler.
kötü oynamadılar mı? evet hem de çok kötü maçlar çıkardılar, basit hatalar yaparak çok basit maçlar ve puanlar kaybettiler.
ruhsuz mu oynadılar? evet hele ikinci yarıda hemen hemen bütün maçlarda çok ruhsuz oynadılar.
lakin bu olumsuz tablo bile ilk senesinde türkiye gibi futbolun kör dövüşü şeklinde oynandığı bir ülkede sistem takımı olmak yolunda ilerleyen bir takımı asmayı, kesmeyi gerektirmez.
ben bu renklere gönül verdiğimde ne başarı ne demek bilirdim ne kupadan anlardım ne de iyi futboldan.
kendimi bildim bileli sarı ile kırmızı oldu benim hayatım. chelsea'den 5 yediğinde okula nasıl başım dik gittiysem, fener'den 6 yediğinde de fanatik fenerli olan ve pis pis sırıtan bölük komutanının karşısına başım dik çıktım.
eğer bunlar beni pollyanna taraftar olarak aşağılamanızı gerektiriyorsa evet ben pollyanna taraftarım.
ve her ne olursa olsun bu armanın arkasında durarak sarı ile kırmızıyı her yanyana gördüğümde mutlu olacak bir şeyler bulacağım.
vay arkadaş yaa ben türkiye deki taraftarlık anlayışını hiç anlamıyorum. taraftarlık kırmak, dökmek, protesto etmek ve illa muhalif olmak mı demek bu yaban ellerde.
neymiş bu pollyanna taraftar;
kulübüne sahip çıkan,
sporcusuna sahip çıkan,
t. direktörüne sahip çıkan,
daha doğrusu şu ortamda bile kulübü için pozitif düşünen taraftar.
e abicim bunun nesi kötü birisi izah edebilir mi?
riijkard geldiğinde kimseye şampiyonluk sözü vermedi ki ilk senede. bence bu sene şampiyonluk bekleyenler fazlaca pollyanna taraftar statüsüne giriyor. adam daha yeni tanıdığı bir lige geliyor, futbolcuların çoğunu ilk defa görüyor, özelliklerini yeni yeni keşfediyor, sistemini nasıl oturtacağını planlıyor.
futbolcular desen acaba kaç tanesi hayatında bu sistemde ve bu mevkilerde oynadılar hiç kimse düşündü mü bunu? takımın hemen hepsi hiç alışık olmadıkları bir sistemde oynadılar bütün sezon boyunca. ve bu takım sezonu haziran ayında açtı dikkatinizi çekerim. az biraz idman yemiş olanlar bunun ne demek olduğunu bilirler.
kötü oynamadılar mı? evet hem de çok kötü maçlar çıkardılar, basit hatalar yaparak çok basit maçlar ve puanlar kaybettiler.
ruhsuz mu oynadılar? evet hele ikinci yarıda hemen hemen bütün maçlarda çok ruhsuz oynadılar.
lakin bu olumsuz tablo bile ilk senesinde türkiye gibi futbolun kör dövüşü şeklinde oynandığı bir ülkede sistem takımı olmak yolunda ilerleyen bir takımı asmayı, kesmeyi gerektirmez.
ben bu renklere gönül verdiğimde ne başarı ne demek bilirdim ne kupadan anlardım ne de iyi futboldan.
kendimi bildim bileli sarı ile kırmızı oldu benim hayatım. chelsea'den 5 yediğinde okula nasıl başım dik gittiysem, fener'den 6 yediğinde de fanatik fenerli olan ve pis pis sırıtan bölük komutanının karşısına başım dik çıktım.
eğer bunlar beni pollyanna taraftar olarak aşağılamanızı gerektiriyorsa evet ben pollyanna taraftarım.
ve her ne olursa olsun bu armanın arkasında durarak sarı ile kırmızıyı her yanyana gördüğümde mutlu olacak bir şeyler bulacağım.
