137
daha önce beşiktaş ve beşiktaş maçları ile defalarca duygu ve düşüncelerimi yazmıştım. fikrimde gram değişme yok. 44 yaşındayım, 26 senedir de bu fikrim değişmedi. benim için sezonun en önemli iki maçından biri. şampiyonlukla şunla bunla da ilgisi yok. biri bu maç, diğeri de bejeke deplasmanındaki maç; benim için hayatın durduğu, en çok sinir stres yaptığım maçlar. bunlara koymayınca hayat bana zehir zıkkım oluyor. koyarsak da dünyada cenneti yaşıyorum. o yüzden beşiktaş'a kaybeden hocaları da futbolcuları da sevmiyorum, soğuyorum, sövüyorum. o yüzden aklınızı başınızı alın, burdan sahaya kadar. şu maçı kazanın hayat bir süre güzelleşsin. allah yardımcınız olsun aslanlar.
