1066
beni mezarımdan kaldırıp entry yazdıran maç. maçı izleyebilmek için ek internet paketi satın aldım geçtim telefondan maç izlemenin verdiği mutsuzlukla söylenirken yayının komple gitmesi ile umudumu kaybedip radyo yayınına geçtim. o kadar kötü bir anlatım var ki golü yemişiz herkes susuyor, yahu göremiyoruz biz kardeşim nasıl olduğunu anlat bari, varsa yoksa kişisel dilekler iç geçirmeleri dinlerken “bu gece nasıl geçecek” dediğim anda yayının tvde olduğunu gördüm ve ilk golümüz geldi benim de keyfim. eski günleri hatırlatan harika bir galibiyet oldu. daha konuşmak için erken ancak sezonun en heyecanlı maçını izlemiş olabiliriz; hikaye, mücadele, yaşanan gel gitler kaçan penaltı ve pozisyonlar, iptal edilen gol, kartlar vs maçta yok yok.
şampiyonlar ligi de bizi bu yüzden çok seviyor resmi instagram hesabından sürekli bizi paylaşmasından bunu anlamak güç değil. adamlar haklı bu maçın 5dk’sı geçen sezonun final maçından daha heyecanlıydı. hem rating potansiyelimiz yüksek hem de sürpriz yaratma konusunda üstümüze yok. yarın öbür gün bayerni yensek kimse nasıl yaptılar diyemez işte galatasaray der.
düne tekrar dönecek olursak içten içe bu maçı kazanacağımızı herkes gibi ben de biliyordum ve bu hissiyat oyunculara da geçmişti, iki kere geriye düşmemize rağmen beraberlik gollerini anında bulmamız bunun bir göstergesi oldu.
united için iş eziyete döndü üzerine bir de penaltı kaçınca iyice umutlandılar ancak o da kısa sürdü. belki de işin en zevkli olan kısmı buydu, düşene bir tekme de biz atmış olduk.
bu sefer roller değişti adamlar bin bir uğraş topu evir çevir golü at arkasından 5 dk geçmeden tek seferde golü atıp heveslerini kursaklarında bırakıyoruz. gol pozisyonları da hızlı toplarla olduğu için neye uğradıklarını şaşırdılar.
50. ve 70. dk arası haricinde maç istediğimiz gibiydi hatta son bölümde 5 olmaması için hiç bir sebep yoktu.
maçın heyecanı ve mutluluğu beni uyutmadığı için sabahın köründe kalkıp yazılanları okurken aklıma benim de yazar olduğum geldi ve heyecanımı paylaşmak istedim. şimdi sırada çayımı içip “dış basında yazılanları kıvançla okumak” var.
bize bu mutluluğu ve heyecanı yaşattığı için galatasarayıma teşekkürü borç bilirim.
şampiyonlar ligi de bizi bu yüzden çok seviyor resmi instagram hesabından sürekli bizi paylaşmasından bunu anlamak güç değil. adamlar haklı bu maçın 5dk’sı geçen sezonun final maçından daha heyecanlıydı. hem rating potansiyelimiz yüksek hem de sürpriz yaratma konusunda üstümüze yok. yarın öbür gün bayerni yensek kimse nasıl yaptılar diyemez işte galatasaray der.
düne tekrar dönecek olursak içten içe bu maçı kazanacağımızı herkes gibi ben de biliyordum ve bu hissiyat oyunculara da geçmişti, iki kere geriye düşmemize rağmen beraberlik gollerini anında bulmamız bunun bir göstergesi oldu.
united için iş eziyete döndü üzerine bir de penaltı kaçınca iyice umutlandılar ancak o da kısa sürdü. belki de işin en zevkli olan kısmı buydu, düşene bir tekme de biz atmış olduk.
bu sefer roller değişti adamlar bin bir uğraş topu evir çevir golü at arkasından 5 dk geçmeden tek seferde golü atıp heveslerini kursaklarında bırakıyoruz. gol pozisyonları da hızlı toplarla olduğu için neye uğradıklarını şaşırdılar.
50. ve 70. dk arası haricinde maç istediğimiz gibiydi hatta son bölümde 5 olmaması için hiç bir sebep yoktu.
maçın heyecanı ve mutluluğu beni uyutmadığı için sabahın köründe kalkıp yazılanları okurken aklıma benim de yazar olduğum geldi ve heyecanımı paylaşmak istedim. şimdi sırada çayımı içip “dış basında yazılanları kıvançla okumak” var.
bize bu mutluluğu ve heyecanı yaşattığı için galatasarayıma teşekkürü borç bilirim.
