222
tam "bu şarkı yerine artık öpücem kullanılsın" anlamında bir entry yazıyordum ki sokaktan bangır bangır "aşkın olayım" çalan bir araba geçti. vazgeçtim. hiçbir şarkı bu şarkının sinerjisini yakalayamaz, kabul.
yılmaz erdoğan, bir programında yaratıcı bir insanın başına gelebilecek en güzel şeyin unutulmak olduğunu söylemişti. yani yaratı halk tarafından o kadar benimsenir ki arkasındaki insanlar unutulur ve eserin kendisi, günlük hayatın bir parçası haline gelir. tıpkı bazı filmlerdeki repliklerin dilimize yapışması, adeta birer atasözüne dönüşmesi ve orijinlerinin unutulması gibi.
bu saatten sonra aşkın olayım = icardi fenomeni. ve bu tamamen halk refleksiyle doğdu. yani bunda şarkı kalitesinin, bestecinin, yorumcunun hiçbir payı yok. icardi için bir sembol oluşacaktı, piyango bu şarkıya vurdu. ben bundan bir yıl önce ne simge sağın ismini bilirdim ne bu şarkıyı. ama ankara'daki şampiyonluk gecesinde takımı esenboğa'dan uğurlarken eşim ve çocuğumla birlikte "aşkın olayım" diye kendimi paraladım. sadece icardi için. şarkı benim için bir şey ifade ettiğinden değil.
uzun lafın kısası, bestecisi dahi olsa kimse bu şarkıyı icardi aşkından ayıramaz artık. durum anonimleşti, kamulaştı, toplumsal belleğe yerleşti. o yüzden kim ne derse desin, party must go on.
yılmaz erdoğan, bir programında yaratıcı bir insanın başına gelebilecek en güzel şeyin unutulmak olduğunu söylemişti. yani yaratı halk tarafından o kadar benimsenir ki arkasındaki insanlar unutulur ve eserin kendisi, günlük hayatın bir parçası haline gelir. tıpkı bazı filmlerdeki repliklerin dilimize yapışması, adeta birer atasözüne dönüşmesi ve orijinlerinin unutulması gibi.
bu saatten sonra aşkın olayım = icardi fenomeni. ve bu tamamen halk refleksiyle doğdu. yani bunda şarkı kalitesinin, bestecinin, yorumcunun hiçbir payı yok. icardi için bir sembol oluşacaktı, piyango bu şarkıya vurdu. ben bundan bir yıl önce ne simge sağın ismini bilirdim ne bu şarkıyı. ama ankara'daki şampiyonluk gecesinde takımı esenboğa'dan uğurlarken eşim ve çocuğumla birlikte "aşkın olayım" diye kendimi paraladım. sadece icardi için. şarkı benim için bir şey ifade ettiğinden değil.
uzun lafın kısası, bestecisi dahi olsa kimse bu şarkıyı icardi aşkından ayıramaz artık. durum anonimleşti, kamulaştı, toplumsal belleğe yerleşti. o yüzden kim ne derse desin, party must go on.
