2
boş kümedir.
(bkz: acitmadi canimizi yitip giden hayaller oldurdu bizi sahadaki ruhsuz yurekler)
edit : ofsaytlara tanık olunca bir açıklama yapma ihtiyacı hissettim. şöyle ki takımımızda maçı kazanma adına bir hırs, bir azim, bir istek yok. feldkamp'ı hiç sevmez ve oynattığı futbolu da beğenmezdim. ama takım kötü de oynasa maç kazanma arzusu vardı. başı kesilmiş tavuk gibi koşar, gole ihtiyaç olduğunda rakip üzerinde müthiş bir baskı kurardı. hele ki gerets döneminde elde ettiğimiz şampiyonluk ne mücadelelerle kazanıldı. şimdi bakıyorum da takımda yıldızlar dolu, ama ne bir pres var ne de maçı kazanma adına bir heves. oyuncular "maç bitse de gitsek" havasındalar. hatta kimi evde yapacağı alemi düşünmekten futboluna konsantre olamıyor. bu başarıya açlıkla (!) biz daha nice kupalar kaldırırız(!). 3 kulvarda da dolu dizgin gidiyoruz da zaten(!). taraftarın ruhsuzluğundan değil oyuncuların ruhsuzluğundan dolayı kaybediyoruz. zaten 11 nisan 2010 galatasaray diyarbakirspor macinda açılan pankart (acıtmıyor canımızı yitip giden hayaller / öldürdü bizi sahadaki ruhsuz yürekler) da bunu dile getirmişti. 2000'deki jenerasyona da bir bakın, sonra da aradaki farkı görün. işte bu yüzden günümüzdeki galatasaray ruhu boş kümedir. şimdi dileyen istediği kadar ofsaytlasın !
(bkz: acitmadi canimizi yitip giden hayaller oldurdu bizi sahadaki ruhsuz yurekler)
edit : ofsaytlara tanık olunca bir açıklama yapma ihtiyacı hissettim. şöyle ki takımımızda maçı kazanma adına bir hırs, bir azim, bir istek yok. feldkamp'ı hiç sevmez ve oynattığı futbolu da beğenmezdim. ama takım kötü de oynasa maç kazanma arzusu vardı. başı kesilmiş tavuk gibi koşar, gole ihtiyaç olduğunda rakip üzerinde müthiş bir baskı kurardı. hele ki gerets döneminde elde ettiğimiz şampiyonluk ne mücadelelerle kazanıldı. şimdi bakıyorum da takımda yıldızlar dolu, ama ne bir pres var ne de maçı kazanma adına bir heves. oyuncular "maç bitse de gitsek" havasındalar. hatta kimi evde yapacağı alemi düşünmekten futboluna konsantre olamıyor. bu başarıya açlıkla (!) biz daha nice kupalar kaldırırız(!). 3 kulvarda da dolu dizgin gidiyoruz da zaten(!). taraftarın ruhsuzluğundan değil oyuncuların ruhsuzluğundan dolayı kaybediyoruz. zaten 11 nisan 2010 galatasaray diyarbakirspor macinda açılan pankart (acıtmıyor canımızı yitip giden hayaller / öldürdü bizi sahadaki ruhsuz yürekler) da bunu dile getirmişti. 2000'deki jenerasyona da bir bakın, sonra da aradaki farkı görün. işte bu yüzden günümüzdeki galatasaray ruhu boş kümedir. şimdi dileyen istediği kadar ofsaytlasın !
