arda turan

geçen sene ali sami yen'deki bordeaux maçında daha tünelden çıkarken hafiften seken, maçın ilk dakikalarında sakatlık yaşayan, kısacası kendini tehlikeye atarak oynayan, neredeyse bütün pozisyonlarda top atılan ve hücumu yönlendirmesi istenen ve bu maçı 2 gol-1 asistle bitirip galatasaray'ın attığı 4 golün 3'ünde söz sahibi olan ruhsuz(!) adam. o zaman gönüllerin yıldızıydı. fenerbahçe derbisinde de yedek oyuncular ısınma hareketleri yaparken onun daha sakatlığının tedavisiyle uğraştığını, kendini riske ederek oyuna girdiğini biliyoruz. iki olayda da aynı adam. iki olayda da aynı durumda, aynı kötü sonuçları göze alarak oynayan bir adam. fark ne? ikisinde de üstün oynayıp birini son dakika golüyle 4-3 yendik, diğerinde 1-0 yenildik. birinde olayın kahramanı 2 gol-1 asistle oynadı, diğerinde 0 gol-0 asist. üzerinden yalnızca 13,5 ay geçmiş. 1 yıldan biraz fazla. bir sene 55 maçta 12 gol-15 asist yapmış, diğer sene şu ana kadar oynadığı 46 maçta 12 gol-29 asist yapmış. aynı kişi oynayamadığı maçlarda takımının yediği gollere üzülmüş, gol attığında herkesten çok sevinmiş. evet, işte bu kısaca bahsettiğimiz adam (kimisine göre çocuk) daha 23 yaşında ve galatasaray gibi bir futbol takımının kaptanı. her ne kadar yurtdışına gitmek istese de "önce galatasaray" diyen biri. işte bu kişi bir kaç maç kötü oynadığı için "form" kelimesiyle "ruh" kelimesinin anlamını karıştıranlar tarafından protesto edildi. takmayabilirdi. ama o umursamamazlık yapmadı, yine üzüldü, yine morali 0 oldu. çünkü onun kalbi hala galatasarayla atıyor. çünkü onun kalbi hala galatasaray taraftarıyla atıyor.

(bkz: 26 subat 2009 galatasaray bordeaux maci)
(bkz: 28 mart 2010 galatasaray fenerbahce maci)
(bkz: ruh)
(bkz: galatasaray)