461
kelime bulup da derdimi anlatamiyorum artik. ancak kendime gelebildim bu macla ilgili bir seyler yazabilmek için. ruh, mucadele, vurdumduymazlık ve diger etkenler. hepsine eyvallah. kızarım kufrederim gerekirse gider florya kapilarına dayanir iki yumurta da ben atarim takim otobusune donerim evime! ama senelerdir tek bir satiri degismeyen bir senaryo gibi sahnelenen bu kısmetsizligimize ne demeli!!! yuzyilda bir defa yenecek bir golu kalende görmek ve yuz yilda bir defa kurtarilacak bir vurusun rakibin kalesinden son anda cikartilmasinin izahini nasil kim ve ne zaman bana yapacak!!! tarifi olmayan ucu bucagi bilinmeyen derin ama depderin bir gayya kuyyusu gibi olmaya basladi artik bu maclar. turk telekom arena'yla ilgili en buyuk hayalim bu. bu serinin bu statta son bulacagi. cunku saracoglundaki on senelik serinin baslangicini o statin yeni yapisi ve arkalarinda rakip topu her ayagina aldığında nefesleri kesilene kadar islik calarak baski kuran 52.000 taraftar oluşturuyor. artık sıra bizde. ama bizim tepkisizliğe daha yatkın taraftar yapısı lutfedip de top rakibe gectiginde ıslık calar mi cok merak ediyorum. artik suyu cikmis arabesk tribun bestelerini geçiniz, milenyumun evsahibi avantajı stadinda kurdugun baskıdan geciyor. iste bu baski ise belki çoğu kimse küçümsüyor ama ıslik. evet bildiğin ıslık çalmak. ama kesintisiz ve ısrarala. tabiki top rakipteyken. ama onu bile yapabileceğimize dair ciddi şüpheliyim. emin değilim. ve sonrası. samiyende alkislarla karsiladigimiz takimlarinin kalecisi bu alkislara ragmen son dakikada topu kalça nahiyesiyle tutacak kadar kustahlasıp bizimle dalga geciyor , ve biz hala spor dostluk centilmenlik mekteb-i sultani kültürü falan filan diyoruz ya, en çok da bu koyuyor bana !!! yemişim dostlugunu da kardesligini de ezeli rekabetini de... adamlar kadıkoy'de sille tokat orta alanın ortasında kaptanımızı dovuyor, gerets'in kafasında demir para kan saçıyor ve her defasında ali sami yen gulluk gulistanlık olsun isteniyor. sonrasında adam dotuyle bize karşılık veriyor. ve utanmadam kalkıp bi de özür diliyor. neyin özürü allah aşkına! bizi embesil yerine koymanın özrümü bu! zerre kadar ruhunu ortaya koymayıp da mücadele etmeyen futbolculara soyleyecek laf da bulamıyorum. hasan şaş'lar, kral hakan şükür'ler varken de fenerbahçe'ye yeniliyorduk ama formayı zerresine kadar ıslatarak. bu kadar ruhsuz hiç olmamıştık fenerbahçe maçlarında. hiç. en çok da bu koydu bana...
