• 9273
    diğer takımların taraftarlarından farklı olarak büyük bir eleştiri kültürüne sahiptir.
    babasının oğluna acımaz galatasaray'ı için.
    anında yanlışını söyler, eksiklerini yüzüne vurur, düzeltmesi gereken şeyleri sayar.
    bu eleştiri kültürü sayesinde başarıya daha yakın olmuştur her zaman.
    çünkü bilirim ki galatasaray taraftarı 2-1 kazandığı maçta galibiyet kutlaması yaparken bir yandan da söylenir içinden ''o golü nasıl yedik abi , böyle goller yemememiz gerekiyor '' diye.
    ligde şampiyon olmakla yetinmez asla.
    ''avrupa başarısı nerede'' der.
    şampiyon olduğu dakika şampiyonlar liginin 1-2-3-4. torba takımlarına bakar, oradan kendine lider çıkabileceği bir grup kurar. avrupada başarılı olabilmek için kurulması gereken kadronun hesaplarını yapmaya başlar.
    tabi ki bazen hırslarına ve sinirine yenik düşüp hatalar da yapar ama duygusu yoğun bir şeydir bir takıma bağlanmak.
    ne yaparsın bunlar da taraftarlığın getirdiği kötü yanlardır.
    takımı için itici güç olur, rakip takım taraftarlarının yaptığı gibi yöneticilerinin mamalarını yutmaz, başarısızlıkta bahaneleri yemez ve siler anında adamı.
    adeta bir şizofreni pençesinde çırpınan rakip takım taraftarları gibi ''biz özeliz, biz farklıyız, biz halkız, biz cumhuriyetiz'' söylemlerinden kaçınır.
    her şeyin kendi yeri ve kendi zamanı olduğunu en önemlisi futbolun bir spor olduğunu bilir.
    milletimiz için kutsal olan şeyleri futbola alet etmez.
    büyüktür galatasaray taraftarı.
    ve son olarak hak ettiği şampiyonlukları kutlaması devam edecektir...
    hedef 24
App Store'dan indirin Google Play'den alın