1560
2 ay sonra yakın tarihimizin ve belki de önümüzdeki asrın en önemli seçimine tanıklık edecek ülkemiz.
kendi adıma konuşmam gerekirse kafa yorabileceğim şekilde yaklaşık 20 yıldır gündemi, sporu, siyaseti, edebiyatı ve kendime yakın bulduğum şeyleri ivedilikle takip ederim lakin şunu söylemek isterim ki ben daha önce hiçbir zaman toplumun çoğu kesminin din, dil, renk, ideoloji gibi insanları birbirinden ayıran paydaşlar farketmeksizin belli bir kesme karşı bu denli birleştiğini görmedim. bu birleşmenin ana mantığı çok basit aslında; tek adam rejiminin ne kadar tehlikeli ve sistematiklikten uzak olduğunu deprem sürecinde çok acı bir şekilde tecrübe ettik. ifade özgürlüğünün ne denli kısıtlandığını, liyakatın ne kadar önemli olduğunu, medyanın ne derecede tehlikeli kullanılabileceğini, sosyal medyanın sansürlenmesinin etkileri gibi pek çok şeyi sıcağı sıcağına deprem döneminde acı bir şekilde tecrübe ettik. tabi tüm bu olumsuzluklarla birlikte muhalefetin artık hiç olmadığı kadar birleşmesinin gerekliliği de net bir şekilde ortaya çıkıyor. ittifakın içeriden ve dışarıdan gelen desteklerden görüleceği üzere; sağcısı da solcusu da, dindarı da seküleri de, milliyetçisi de komünisti de tek bir amaç uğruna, “tek adamlık rejimini yıkmak” uğruna bir tarafta birleşiyor. tüm bunların devamında akla, mantığa, özellikle “matematiğe” hiç uymayan bir şekilde bu bahsettiğim birleşme bir kesim tarafından sekteye uğratılmak isteniyor. sizler ne düşünürsünüz bilmiyorum ama dostlar bu son “birleşimin sekteye uğraması” veya başka bir tabirle “muhalefet yanında başka bir muhalefet yaratmak” benim mantığıma hiçbir şekilde uymuyor ve bir bit yeniği var gibime geliyor.
türkiye’mizin tüm renklerinin hiçbir ayrım gözetmeksizin birleştiği hareketin zafere ulaşması, ülkenin artık uzun bir süre sonra geleceğe umutla bakması dileğiyle.
kendi adıma konuşmam gerekirse kafa yorabileceğim şekilde yaklaşık 20 yıldır gündemi, sporu, siyaseti, edebiyatı ve kendime yakın bulduğum şeyleri ivedilikle takip ederim lakin şunu söylemek isterim ki ben daha önce hiçbir zaman toplumun çoğu kesminin din, dil, renk, ideoloji gibi insanları birbirinden ayıran paydaşlar farketmeksizin belli bir kesme karşı bu denli birleştiğini görmedim. bu birleşmenin ana mantığı çok basit aslında; tek adam rejiminin ne kadar tehlikeli ve sistematiklikten uzak olduğunu deprem sürecinde çok acı bir şekilde tecrübe ettik. ifade özgürlüğünün ne denli kısıtlandığını, liyakatın ne kadar önemli olduğunu, medyanın ne derecede tehlikeli kullanılabileceğini, sosyal medyanın sansürlenmesinin etkileri gibi pek çok şeyi sıcağı sıcağına deprem döneminde acı bir şekilde tecrübe ettik. tabi tüm bu olumsuzluklarla birlikte muhalefetin artık hiç olmadığı kadar birleşmesinin gerekliliği de net bir şekilde ortaya çıkıyor. ittifakın içeriden ve dışarıdan gelen desteklerden görüleceği üzere; sağcısı da solcusu da, dindarı da seküleri de, milliyetçisi de komünisti de tek bir amaç uğruna, “tek adamlık rejimini yıkmak” uğruna bir tarafta birleşiyor. tüm bunların devamında akla, mantığa, özellikle “matematiğe” hiç uymayan bir şekilde bu bahsettiğim birleşme bir kesim tarafından sekteye uğratılmak isteniyor. sizler ne düşünürsünüz bilmiyorum ama dostlar bu son “birleşimin sekteye uğraması” veya başka bir tabirle “muhalefet yanında başka bir muhalefet yaratmak” benim mantığıma hiçbir şekilde uymuyor ve bir bit yeniği var gibime geliyor.
türkiye’mizin tüm renklerinin hiçbir ayrım gözetmeksizin birleştiği hareketin zafere ulaşması, ülkenin artık uzun bir süre sonra geleceğe umutla bakması dileğiyle.
