14
arkadaşlar malatya’da yaşayıp, sağlık personeli olarak an itibari ile nöbette olan bir arkadaşınız olarak şunu söyleyebilirim; bu organizasyonların hiç biri bir yaraya merhem olmayacak. malatya, hatay, adıyaman, maraş ölü birer şehir. heryer harabe. büyük göç oldu kentlerden. dün iki saat malatya’nın bütün sokaklarını dolaştım tek ışığı yanan ev yok. terkedildi şehirler, yalnızlığa mahkum edildik. artık hiç bişey eskisi gibi olmayacak buralarda. umut bu diyarları terk etti. ne insanların akıl sağlığı yerinde, ne tutunabilecekleri bir dal, nede önlerine bakabileceklerini bir yol var. önümüzde ki aylarda insanların sıkıntıları problemleri daha çok artacak. duyduğumuz, konuştuğumuz çoğu kişi bir evde beş altı aile kalıyor. esnafların dükkanları mallarıyla beraber çöp oldu. dükkanı yıkılmayanın eşyasını satabileceği müşterişisi yok. çaresizlik yolda, sokakta, parkta, binada şehrin havasında. ne anlatabilirim nede size tarif edebilirim. dağılan düzenler, yıkılan anılar ve daha bir sürü şey. kalın sağlıcakla.
