4246
fenerbahçe taraftarının sadece parası ve ailesinin konumu için başkan olmasını istediği, bunu itiraf etmek de işlerine gelmediği için "vizyon" lafı etrafında yalandan bir persona yaratıp boş beleş övdüğü hatta yalanlarına kendi kendilerine inandığı bir abimiz.
3 temmuz sürecinde "federasyona bizi küme düşürün demeye gidiyoruz" tarzı nadide açıklamalarıyla gündeme gelmişti. metris sonra bir genel kurul ya da benzeri toplantıda, delegeler ve kameralar önünde aziz yıdırım'dan "biz içerdeyken bunlar nelerle uğraşmış" fırçası yemiş ve sonrasında ters düşmeye başlamıştır.
gel gelelim 12 mayıs 2012'den yeni bir mağduriyet hikayeleri yaratmaları sonrası oluşan hava, 2012-2013'te avrupa ligi'nde gelen yarı final ve ertesi sene gelen şampiyonluk aziz yıldırım'ın elini güçlü tuttuğundan pek bir hareket yapamamıştır. kek kalıbına girilmesiyle başlayan süreçten 4. yıldızla çıkmamızdan aldığı cesaretle ilk salvoları vurmaya başlamış, aziz yıldırım'ın 15 yıllık iktidarında edindiği muhalefetin rüzgarıyla gemisini doldurmaya çalışmıştır.
hatta ezeli sponsoru olduğu ünifeb ve onların organik bağlı olduğu genç fenerbahçeliler üzerinden tribünlerde aziz yıldırım protestoları yaptırtmış, aziz yıldırım'ın da anadolu genç fenerbahçeliler kartını sahaya sürmesi sonrası fenerbahçe'nin hemen her maçında tribünlerde kavgalar yaşanmıştır.
tüm bu kıyametler koparken beşiktaş'ın üst üste iki şampiyonluk alması, dördüncü fatih terim döneminin başlayıp galatasaray'a kağıt üzerinde de olsa son haftada bir şampiyonluk daha kaptırılmasıyla eli iyice güçlenmiştir. tribünde bindirilmiş kıta anadolu gfb'nin "oley oley aziz yıldırım" tezahüratına "o*** ç** aziz yıldırım" diye cevap verebilecek kadar dolmuş olan taraftarı arkasına almış, sırf pr uğruna ahmet ercanlar başta olmak üzere pek çok jenerik karakteri yedirmiş içirmiş, aziz yıldırım'ın 20 senedir iktidarda kalmasını sağlayan "centralized" kongreyi de bir şekilde bağlayıp rekor oyla başkanlığa oturmuştur.
bu haziran ayında 5. yılını dolduracağı fenerbahçe başkanlığı döneminde fatih terim hegemonyasının bitişi dışında fenerbahçe taraftarına verdiği hiçbir sözü gerçek olmamıştır. kaldı ki organize ancak amatör bir kötülük klasmanında yoğun bir efor ve masrafa rağmen bu konuda bile ana etmenin kendisi olup olmadığı ciddi bir tartışma konusudur.
saha içinde sırasıyla galatasaray, başakşehir, beşiktaş ve trabzonspor şampiyonlukları görmüştür. ilk sezon kümede kalmayı 32. haftada garantileyebilmiş, ikinci sene bir ara takımı çalıştıracak hoca bulamamıştır. erkek basketbolda efsane obradovic ile kanlı bıçaklı ayrılmış, ezeli rakibi(!) efes iki euroleague şampiyonluğunu üst üste alıp ellerindeki tek avuntu olan euroleague şampiyonluğunu da alıp götürmüştür. kadın basketbolunda 2014'ün kuyruk acısıyla masrafa devam edip her sene babayı alma rutini devam etmiştir. hatta rus takımları ihraç edilmişken fırsat bu fırsat diyerek açıktan 500 bin euro verilip istanbul'a alınan f4'te, normal sezonda 50 sayı fark atılan sopron'a ülker arena'da 15 bin taraftarın önünde kupa kaybedilip tersten de olsa zirve görülmüştür.
saha dışında daha ilk sezondan itibaren federasyon işbirliği ile limit aşımı yapıp uefa'ya toslanılmış, kasa kolaylığı kovalarken italyan araç kiralama şirketlerine para kaptırılmaya kadar gidilmiştir. sırf galatasaray almasın irfan can kahveci'lere, mert hakan yandaş'lara eşşek yüküye paralar ödenip karşılığı alınamamıştır. birilerinin araya girmesiyle jübile noktasındaki mesut özil'e asla açıklanmayan paralar ödenip "gel gündüzle gece olalım" şarkısı da elde patlamıştır. transfer çalımı sevdasında ise iş en son istanbul uçak bileti alınan tayyip talha sanuç'un gidip beşiktaş'a imza atması rezilliğine kadar varmıştır.
1959 öncesi şampiyonluk yalanından, koca fenerbahçe'nin anadolu'da kapı kapı gezip bugün nerede oynadığı bile belli olmayan kulüplere fi tarihinde 3 takımlı turnuvalarda şampiyon olduklarının gazete küpürünü merasimle vermesinden, 7 mayıs 2022 fenerbahçe'nin ibrik ve güğüm sergisinden, hele hele finalinde stada 20 bin kişi alıp da 10 sene önce alınmış kupayı verip şampiyonluk turu attırılmasından bahsetmedim bile...
bu hikayedeki olaylardan herhangi birini bir galatasaray başkanı yapsa sezon bitmeden eline ibrasızlık verilip evine gönderilir, kendisi de ucuz atlattık diye şükür duası ederdi. bu abimiz hala daha tek başkan olarak seçime girip gönül rahatlığıyla yoluna devam edebiliyor.
valla klinik bir fenerbahçe düşmanı olarak ben hicap duydum yazarken. bunlar hala düşmanı dışarıda aramaya devam ediyorlar...
boşuna dememişler insan eşek olduktan sonra semer vuran çok olur diye...
3 temmuz sürecinde "federasyona bizi küme düşürün demeye gidiyoruz" tarzı nadide açıklamalarıyla gündeme gelmişti. metris sonra bir genel kurul ya da benzeri toplantıda, delegeler ve kameralar önünde aziz yıdırım'dan "biz içerdeyken bunlar nelerle uğraşmış" fırçası yemiş ve sonrasında ters düşmeye başlamıştır.
gel gelelim 12 mayıs 2012'den yeni bir mağduriyet hikayeleri yaratmaları sonrası oluşan hava, 2012-2013'te avrupa ligi'nde gelen yarı final ve ertesi sene gelen şampiyonluk aziz yıldırım'ın elini güçlü tuttuğundan pek bir hareket yapamamıştır. kek kalıbına girilmesiyle başlayan süreçten 4. yıldızla çıkmamızdan aldığı cesaretle ilk salvoları vurmaya başlamış, aziz yıldırım'ın 15 yıllık iktidarında edindiği muhalefetin rüzgarıyla gemisini doldurmaya çalışmıştır.
hatta ezeli sponsoru olduğu ünifeb ve onların organik bağlı olduğu genç fenerbahçeliler üzerinden tribünlerde aziz yıldırım protestoları yaptırtmış, aziz yıldırım'ın da anadolu genç fenerbahçeliler kartını sahaya sürmesi sonrası fenerbahçe'nin hemen her maçında tribünlerde kavgalar yaşanmıştır.
tüm bu kıyametler koparken beşiktaş'ın üst üste iki şampiyonluk alması, dördüncü fatih terim döneminin başlayıp galatasaray'a kağıt üzerinde de olsa son haftada bir şampiyonluk daha kaptırılmasıyla eli iyice güçlenmiştir. tribünde bindirilmiş kıta anadolu gfb'nin "oley oley aziz yıldırım" tezahüratına "o*** ç** aziz yıldırım" diye cevap verebilecek kadar dolmuş olan taraftarı arkasına almış, sırf pr uğruna ahmet ercanlar başta olmak üzere pek çok jenerik karakteri yedirmiş içirmiş, aziz yıldırım'ın 20 senedir iktidarda kalmasını sağlayan "centralized" kongreyi de bir şekilde bağlayıp rekor oyla başkanlığa oturmuştur.
bu haziran ayında 5. yılını dolduracağı fenerbahçe başkanlığı döneminde fatih terim hegemonyasının bitişi dışında fenerbahçe taraftarına verdiği hiçbir sözü gerçek olmamıştır. kaldı ki organize ancak amatör bir kötülük klasmanında yoğun bir efor ve masrafa rağmen bu konuda bile ana etmenin kendisi olup olmadığı ciddi bir tartışma konusudur.
saha içinde sırasıyla galatasaray, başakşehir, beşiktaş ve trabzonspor şampiyonlukları görmüştür. ilk sezon kümede kalmayı 32. haftada garantileyebilmiş, ikinci sene bir ara takımı çalıştıracak hoca bulamamıştır. erkek basketbolda efsane obradovic ile kanlı bıçaklı ayrılmış, ezeli rakibi(!) efes iki euroleague şampiyonluğunu üst üste alıp ellerindeki tek avuntu olan euroleague şampiyonluğunu da alıp götürmüştür. kadın basketbolunda 2014'ün kuyruk acısıyla masrafa devam edip her sene babayı alma rutini devam etmiştir. hatta rus takımları ihraç edilmişken fırsat bu fırsat diyerek açıktan 500 bin euro verilip istanbul'a alınan f4'te, normal sezonda 50 sayı fark atılan sopron'a ülker arena'da 15 bin taraftarın önünde kupa kaybedilip tersten de olsa zirve görülmüştür.
saha dışında daha ilk sezondan itibaren federasyon işbirliği ile limit aşımı yapıp uefa'ya toslanılmış, kasa kolaylığı kovalarken italyan araç kiralama şirketlerine para kaptırılmaya kadar gidilmiştir. sırf galatasaray almasın irfan can kahveci'lere, mert hakan yandaş'lara eşşek yüküye paralar ödenip karşılığı alınamamıştır. birilerinin araya girmesiyle jübile noktasındaki mesut özil'e asla açıklanmayan paralar ödenip "gel gündüzle gece olalım" şarkısı da elde patlamıştır. transfer çalımı sevdasında ise iş en son istanbul uçak bileti alınan tayyip talha sanuç'un gidip beşiktaş'a imza atması rezilliğine kadar varmıştır.
1959 öncesi şampiyonluk yalanından, koca fenerbahçe'nin anadolu'da kapı kapı gezip bugün nerede oynadığı bile belli olmayan kulüplere fi tarihinde 3 takımlı turnuvalarda şampiyon olduklarının gazete küpürünü merasimle vermesinden, 7 mayıs 2022 fenerbahçe'nin ibrik ve güğüm sergisinden, hele hele finalinde stada 20 bin kişi alıp da 10 sene önce alınmış kupayı verip şampiyonluk turu attırılmasından bahsetmedim bile...
bu hikayedeki olaylardan herhangi birini bir galatasaray başkanı yapsa sezon bitmeden eline ibrasızlık verilip evine gönderilir, kendisi de ucuz atlattık diye şükür duası ederdi. bu abimiz hala daha tek başkan olarak seçime girip gönül rahatlığıyla yoluna devam edebiliyor.
valla klinik bir fenerbahçe düşmanı olarak ben hicap duydum yazarken. bunlar hala düşmanı dışarıda aramaya devam ediyorlar...
boşuna dememişler insan eşek olduktan sonra semer vuran çok olur diye...
