40
bu ruh aktardan alınmamıştır. kurucumuz ali sami yen beyfendi'nin tarihimize kazıdığı ve temelleri o zaman atılarak bu günlere gelmiştir.
galatasaraylı'lık başarı ve asalet'tir. galatasaray'ın temel amacı milli lig'de şampiyonluk değildir. bu sezon hariç hiç bir sezon da olmamıştır.
captano'nun bir entryisinde dediği gibi "takım tutmak, bir dünya görüşü belirtmez türkiye’de". doğru ama eksik kalmış, tamamlayalım. galatasaray yukarıda yazdığımız kurucuları sayesinde bu ülkenin insanına "onur ve gurur" kazandırmaya, onu en sıkıntılı dönemlerinde bile hayata mukim kılmaya and içmiş insanların birleşerek ortaya çıkardığı, ülke gençlerine henüz kendileri için herşeyin bitmediğini hatırlatan ve onlara renkli rüyalar sunan bir ruhtur.
galatasaray bugüne kadar ulaştığı başarılar esnasında, yenilenmek ve çağa ayak uydurmak için arasına eser miktarda yabancı kattıysa bile, bu başarıları çoğunluğunu bu ülke çocuklarının oluşturduğu takımlara işte bu ruhu aşılayarak kazanmıştır.
sınırlı başarılar için, ne pahasına olursa olsun diye yola çıkıp, profesyonellik adı altında öyle götü başı ayrı oynayan, ne idüğü belirsiz yabancı çoğunluğu ile ulaşmayı istemek bu ülkede bizim işimiz değil fenerbahçe'nin işidir. o sınırlı başarı elde edilse bile bizlerin damağında kekre bir tad bırakır.
2000 uefa kupası ile aramıza katılan ve bugün taraftar çoğunluğumuz haline gelmiş play station futbolseveri kardeşlerimizi uyarmak isterim, taraftarlık ta bu felsefe üzerine inşa edilmiş ve o ruh algılanmış ise "galatasaray taraftarlığı"dır. fenerbahçe'ye benzetilmiş bir takımla fenerbahçe taraftarı'nın ruh haline bürünerek taraftar olmaya çalışmak en başta kurucumuz ali sami yen bey'in ve arkadaşlarının ebedi varlığına ihanettir.
kendimce edit: bu ruh hali önce takımın başına getirilecek teknik direktöre aşılanmaya çalışılmalı ve beyni yıkanmalıdır. önüne demetle parayı atıp (kimsenin kazandığı parada gözüm yok. bizi bu ruh halinden uzaklaştırmadan şampiyon yapsın, isterse yüz milyon euro alsın. umrumda bile değil) "takımı yıldız futbolcularla donatalım, hadi bizi şampiyon yap" demekle olmaz bu işler. olsa da bize yakışan bir lezzeti olmaz.
galatasaraylı'lık başarı ve asalet'tir. galatasaray'ın temel amacı milli lig'de şampiyonluk değildir. bu sezon hariç hiç bir sezon da olmamıştır.
captano'nun bir entryisinde dediği gibi "takım tutmak, bir dünya görüşü belirtmez türkiye’de". doğru ama eksik kalmış, tamamlayalım. galatasaray yukarıda yazdığımız kurucuları sayesinde bu ülkenin insanına "onur ve gurur" kazandırmaya, onu en sıkıntılı dönemlerinde bile hayata mukim kılmaya and içmiş insanların birleşerek ortaya çıkardığı, ülke gençlerine henüz kendileri için herşeyin bitmediğini hatırlatan ve onlara renkli rüyalar sunan bir ruhtur.
galatasaray bugüne kadar ulaştığı başarılar esnasında, yenilenmek ve çağa ayak uydurmak için arasına eser miktarda yabancı kattıysa bile, bu başarıları çoğunluğunu bu ülke çocuklarının oluşturduğu takımlara işte bu ruhu aşılayarak kazanmıştır.
sınırlı başarılar için, ne pahasına olursa olsun diye yola çıkıp, profesyonellik adı altında öyle götü başı ayrı oynayan, ne idüğü belirsiz yabancı çoğunluğu ile ulaşmayı istemek bu ülkede bizim işimiz değil fenerbahçe'nin işidir. o sınırlı başarı elde edilse bile bizlerin damağında kekre bir tad bırakır.
2000 uefa kupası ile aramıza katılan ve bugün taraftar çoğunluğumuz haline gelmiş play station futbolseveri kardeşlerimizi uyarmak isterim, taraftarlık ta bu felsefe üzerine inşa edilmiş ve o ruh algılanmış ise "galatasaray taraftarlığı"dır. fenerbahçe'ye benzetilmiş bir takımla fenerbahçe taraftarı'nın ruh haline bürünerek taraftar olmaya çalışmak en başta kurucumuz ali sami yen bey'in ve arkadaşlarının ebedi varlığına ihanettir.
kendimce edit: bu ruh hali önce takımın başına getirilecek teknik direktöre aşılanmaya çalışılmalı ve beyni yıkanmalıdır. önüne demetle parayı atıp (kimsenin kazandığı parada gözüm yok. bizi bu ruh halinden uzaklaştırmadan şampiyon yapsın, isterse yüz milyon euro alsın. umrumda bile değil) "takımı yıldız futbolcularla donatalım, hadi bizi şampiyon yap" demekle olmaz bu işler. olsa da bize yakışan bir lezzeti olmaz.
