145
2022-2023 sezonunda içinde bulunduğumuz durumdur.
çok basit, önümüzde 18 maç var ve ikinciyle aramızda 4 puan var. 18 maçın 11 tanesi kendi evimizde, ki bu maçlardan biri deplasmanda 3-0 yendiğimiz ikinci sıradaki takımla. yani bizi mutlaka yenmeliler, yenmeleri yetmiyor bir de en az 3 ya da 4 fark atmalılar ki işlerini sağlam kazığa alsınlar.
7 deplasman içerisinde konyaspor ve beşiktaş harici zor deplasman yok, kağıt üzerinde tabi o ayrı. ligin ilk yarısındaki performansa bakarsak deplasmanda da kötü değiliz. fenerbahçeye 3, başakşehir'e 7 gol attık gol yemeden. ev sahibi takımlar nispeten açık oynuyor, hele büyük takımlar daha açık. beşiktaş bize açık oynarsa rencide edebiliriz, daha önde başakşehir ve fenerbahçeyi rencide ettiğimiz gibi.
tüm bunları topladığımızda aleni şekilde avantajımız var. evet, konsantre olmalıyız ama konsantre olalım derken panik ve tedirgin, kısacası özgüvensiz olmayalım. çünkü panik olması gereken, ekstra form tutturması gerekenler ardımızdaki takımlar.
rehavet yok, laubalilik yok; ciddiyete devam. takımında bunu görüyorum ve mutlu oluyorum. 4-0 kazandığımız maçta gol atamadığı için üzgün şekilde soyunma odasına giden icardi'yi görünce zaten takımın ne kadar arzulu ve iştahlı olduğunu görüyorum. ama bizim taraftarda, o da sanırım çok uzun zamandır kovalayan değil kovalanan takım olmamızdan kaynaklı (alışkın değiliz ne yalan söyleyeyim) biraz gerginlik seziyorum. allah korusun, diyelim ki bir gün bir maçta işler yolunda gitmedi sürpriz bir mağlubiyet aldık, rakibimiz de o hafta kazandı diyelim. o akşam sözlüğün yangın yeri olacağından korkuyorum.
sakin beyler, sakin. takıma, hocaya güvenin. rakipler panik olacak, rakipler tedirgin olacak çünkü ipler bizim elimizde. şu takım kazanmış, bu takım kazanmış önemli değil. umuyorum ki bam bam gideceğiz ve sene sonunda şampiyon biz olacağız. allah yardımcımız olsun!
çok basit, önümüzde 18 maç var ve ikinciyle aramızda 4 puan var. 18 maçın 11 tanesi kendi evimizde, ki bu maçlardan biri deplasmanda 3-0 yendiğimiz ikinci sıradaki takımla. yani bizi mutlaka yenmeliler, yenmeleri yetmiyor bir de en az 3 ya da 4 fark atmalılar ki işlerini sağlam kazığa alsınlar.
7 deplasman içerisinde konyaspor ve beşiktaş harici zor deplasman yok, kağıt üzerinde tabi o ayrı. ligin ilk yarısındaki performansa bakarsak deplasmanda da kötü değiliz. fenerbahçeye 3, başakşehir'e 7 gol attık gol yemeden. ev sahibi takımlar nispeten açık oynuyor, hele büyük takımlar daha açık. beşiktaş bize açık oynarsa rencide edebiliriz, daha önde başakşehir ve fenerbahçeyi rencide ettiğimiz gibi.
tüm bunları topladığımızda aleni şekilde avantajımız var. evet, konsantre olmalıyız ama konsantre olalım derken panik ve tedirgin, kısacası özgüvensiz olmayalım. çünkü panik olması gereken, ekstra form tutturması gerekenler ardımızdaki takımlar.
rehavet yok, laubalilik yok; ciddiyete devam. takımında bunu görüyorum ve mutlu oluyorum. 4-0 kazandığımız maçta gol atamadığı için üzgün şekilde soyunma odasına giden icardi'yi görünce zaten takımın ne kadar arzulu ve iştahlı olduğunu görüyorum. ama bizim taraftarda, o da sanırım çok uzun zamandır kovalayan değil kovalanan takım olmamızdan kaynaklı (alışkın değiliz ne yalan söyleyeyim) biraz gerginlik seziyorum. allah korusun, diyelim ki bir gün bir maçta işler yolunda gitmedi sürpriz bir mağlubiyet aldık, rakibimiz de o hafta kazandı diyelim. o akşam sözlüğün yangın yeri olacağından korkuyorum.
sakin beyler, sakin. takıma, hocaya güvenin. rakipler panik olacak, rakipler tedirgin olacak çünkü ipler bizim elimizde. şu takım kazanmış, bu takım kazanmış önemli değil. umuyorum ki bam bam gideceğiz ve sene sonunda şampiyon biz olacağız. allah yardımcımız olsun!
