906
dünyanın öbür tarafındayım, sabah 8.45’te uyanıp formamı giyip maç moduna girdim. sabah uyandığım andan şu ana tam 12 saattir bir üstteki arkadaş gibi tüm günüm galatasaray ile geçti. youtube’da maça dair içerik bırakmadım. kızım 9 aylık, ilk defa evde televizyonun açıldığını gördü, o siyah geometrik cismin işlevini algıladı.
maçın hiçbir saniyesinde stresli ve gergin hissetmedim. en son 2011-2012 de 2-0 geriye düştüğümüz maçta bu kadar rahat olduğumu hatırladım. hatta 2-0 olunca yanımdaki arkadaşıma “rahat ol, bizde” demiştim. direk araya girmişti o zaman. on sene öncesinde hissetiğim aynı şeyleri tekrar hissedince küçük bi mutlu oldum. çok keyifli bir gündü. iyi ki varsın galatasaray.
maçın hiçbir saniyesinde stresli ve gergin hissetmedim. en son 2011-2012 de 2-0 geriye düştüğümüz maçta bu kadar rahat olduğumu hatırladım. hatta 2-0 olunca yanımdaki arkadaşıma “rahat ol, bizde” demiştim. direk araya girmişti o zaman. on sene öncesinde hissetiğim aynı şeyleri tekrar hissedince küçük bi mutlu oldum. çok keyifli bir gündü. iyi ki varsın galatasaray.
