634
trabzonspor'a döndüğü günden beri izliyorum, takım birkaç hafta arka arkaya maç kaybetse trabzonspor taraftarının ilk saldıracağı futbolcu yusuf yazıcı olacaktır. ve haklı da olurlar. sahadaki duruşu, hal ve hareketleri, egosu tek kelimeyle iğrenç. iticilikte çığır açmış bir "küçük dağları ben yarattım" havası var yusuf'ta ve sahada bulunduğu her saniye bunu en başta kendi taraftarının gözüne sokuyor. her hareketinden kibir, şımarıklık ve ukalalık akıyor. burak yılmaz, emre belözoğlu, arda turan gibiler yusuf yazıcı'nın yanında mütevazilik timsali kalır. problem o derece büyük.
kendisini ağa, bulunduğu kulübü ve taraftarını da marabalar olarak gördüğü sürece yusuf'tan bir halt olmaz. fransa'da da, bu düzeyde olmasa da, buna yakın bir duruş sergilediği için muhtemelen göndermişlerdir kendisini. ülkesine, toprağına dönünce akıllanacağına daha da aptallaşmış. kendisi bu haliyle 40'lı veya 50'li yaşlardaki bir fatih terim'e denk gelseydi, kalabalık bir ekiple kovalanarak tesislerden kovulurdu. bu adam örneğin başakşehir'e geçsin sezonun ikinci yarısı, emre belözoğlu bunu ya tesisin ortasında döver ya soyunma odasında döver. bize uzak, istediği veya kendisine katlanabilecek kulübe (eğer varsa) yakın olsun kısacası.
kendisini ağa, bulunduğu kulübü ve taraftarını da marabalar olarak gördüğü sürece yusuf'tan bir halt olmaz. fransa'da da, bu düzeyde olmasa da, buna yakın bir duruş sergilediği için muhtemelen göndermişlerdir kendisini. ülkesine, toprağına dönünce akıllanacağına daha da aptallaşmış. kendisi bu haliyle 40'lı veya 50'li yaşlardaki bir fatih terim'e denk gelseydi, kalabalık bir ekiple kovalanarak tesislerden kovulurdu. bu adam örneğin başakşehir'e geçsin sezonun ikinci yarısı, emre belözoğlu bunu ya tesisin ortasında döver ya soyunma odasında döver. bize uzak, istediği veya kendisine katlanabilecek kulübe (eğer varsa) yakın olsun kısacası.
