482
takımından çok kendisini düşünen insandır. taraftar değildir seyircidir.
taraftar ben bilmem nereden kalktım geldim veya şu kadar para verdim o yüzden beni mutlu edeceksiniz düşüncesiyle maç izlemez. bunu yapan seyircidir. seyirci 90 dakika maçını izleyip yine rutinine dönmek ister. günden güne iyi oynayanı kral kötü oynayanı çöp ilan eder. falcao gelsin diye bir yerleri tutuşur maliyet hesabı umrunda olmaz. kendisini eğlendirmeyene küfür eder, yuhalar, ıslıklar. takım kötü gittiğinde klasik müziğe, dantele falan merak sardığından işlerin daha kötü olma ihtimali ile ilgilenmez. anlık olarak kinini kusar gider.
bu özellikleri taraftarda göremezsiniz. taraftar denen kişi kendisini değil takımını düşünür. maçı günler öncesinden kafasında oynar kendi çapında. ibne basın'ın dolduruşlarına gelmez. çevresinden minimal saygı görmek için objektifim ayağına yatmaz. takımını asla ezdirmez. takımının hakkını sonuna kadar savunur. takım iyi gitse de kötü gitse de maça gider, takımının durumunu takip eder. falcao'nun gelip gelmemesinden çok geliş şartlarının kulübe zarar verip vermeyeceğine bakar. özgüvenini yeni kazanmaya başlamış futbolcusunu hazırlık maçında ıslıklayıp adama diken üzerinde futbol oynatmaz. sevdiği/sevmediği kişilere bağlı olarak takımı ile küsüp barışmaz. yine kişilere bağlı olarak kafasında gizli ajandalar kurmaz. takımının her daim elinden geldiğince başarısı için uğraşır fakat takımından mücadele harici herhangi bir geri dönüş beklentisi olmaz.
taraftar ve seyirci farklı şeylerdir. bu işe verdikleri anlam farklıdır. ikisinin de tercihine ve kulübü kendi içerisinde anlamlandırma şekline saygı duymak zorundayız. umarım stada gelecekler büyük çoğunlukla taraftarlar olur, seyircilerin maçları ekran başından takip etmesi bana göre kulübün iyiliği açısından daha faydalıdır.
taraftar ben bilmem nereden kalktım geldim veya şu kadar para verdim o yüzden beni mutlu edeceksiniz düşüncesiyle maç izlemez. bunu yapan seyircidir. seyirci 90 dakika maçını izleyip yine rutinine dönmek ister. günden güne iyi oynayanı kral kötü oynayanı çöp ilan eder. falcao gelsin diye bir yerleri tutuşur maliyet hesabı umrunda olmaz. kendisini eğlendirmeyene küfür eder, yuhalar, ıslıklar. takım kötü gittiğinde klasik müziğe, dantele falan merak sardığından işlerin daha kötü olma ihtimali ile ilgilenmez. anlık olarak kinini kusar gider.
bu özellikleri taraftarda göremezsiniz. taraftar denen kişi kendisini değil takımını düşünür. maçı günler öncesinden kafasında oynar kendi çapında. ibne basın'ın dolduruşlarına gelmez. çevresinden minimal saygı görmek için objektifim ayağına yatmaz. takımını asla ezdirmez. takımının hakkını sonuna kadar savunur. takım iyi gitse de kötü gitse de maça gider, takımının durumunu takip eder. falcao'nun gelip gelmemesinden çok geliş şartlarının kulübe zarar verip vermeyeceğine bakar. özgüvenini yeni kazanmaya başlamış futbolcusunu hazırlık maçında ıslıklayıp adama diken üzerinde futbol oynatmaz. sevdiği/sevmediği kişilere bağlı olarak takımı ile küsüp barışmaz. yine kişilere bağlı olarak kafasında gizli ajandalar kurmaz. takımının her daim elinden geldiğince başarısı için uğraşır fakat takımından mücadele harici herhangi bir geri dönüş beklentisi olmaz.
taraftar ve seyirci farklı şeylerdir. bu işe verdikleri anlam farklıdır. ikisinin de tercihine ve kulübü kendi içerisinde anlamlandırma şekline saygı duymak zorundayız. umarım stada gelecekler büyük çoğunlukla taraftarlar olur, seyircilerin maçları ekran başından takip etmesi bana göre kulübün iyiliği açısından daha faydalıdır.
