219
yüzyılın en büyük geri dönüşünü engellemiş oyundur. anlatayım efenim;
galatasaray ile 2. yılımdayım. şampiyonluk neredeyse garanti gibi ligde 29 hafta itibariyle lig ikincisi beşiktaş'ın 6 puan, 3. trabzon'un ise 8 puan önündeyim (57 gol atıp 12 gol yemişim ayrıca). şampiyonlar liginde çeyrek final görmüşüz, çeyrekte man.utd. bizi dilimlemiş, o ayrı. (2-1, 1-4). türkiye kupasına gelince...
malum, öküz gibi gençlerimiz var ya, o gençleri oynatıyorum aynı arsene wenger gibi. pis özenmişim ama, çocuklar da hakkını veriyolar allah için. gruptan lider çıkmışız. çeyrekte fener'i elemişiz gençlerle. erhan şentürk gol kralı kupanın. yarı finalde trabzon geldi, dedik "lan feneri eledi gençler, ne diye aslara döneyim, forza altyapı"... lakin avni aker'de patladı azizim. 2-0 mağlup olduk. bi penaltımız verilmedi (verilmemiş yani), bi de 2. gol ofsayt. neyse ne, hakemler bahane değil.
trabzon ile ligde oynadık, onun dönüşünde kupada rövanş var içerde. acaip ikilemde kalmışım, "acep gençlerle elensem mi, yoksa aslarla zorlasam mı?" deyu. gençleri koyduk yine...
10. dakikada erhan korneri attı, semih kaya çaktı kafayı. 1-0. ben havalardayım tabii. "burdan toplarlanır bence" derken, colman uzaktan bir çaktı...2. kalecim cenk gönen sadece izledi...neyse, 1-1.
hemen onun ardından 24. dakikada bir de ceyhun çaktı mı uzaktan? abov. gitti maç. gitti tur...1-2
ilk yarıda başka bi bok olmadı değerli seyirciler. ikinci yarıda nolur nolmaz diyerek sezon başında beleşe kadroma kattığım kevin kuranyi'yi ve yine beleşe aldığım adam johnson'ı aldım oyuna. 50. dakikada erhan attı hemen... 2-2
ben tabii artık mucize gözüyle bakıyorum olaya. malum, 5-2 olması lazım. onlar gelip gidiyolar falan, ayhan bi arapası attı kontra, erhan kaleciyle karşı karşıya kaldı...güm! 3-2 oldu...
ohannes! daha dakika 65, neden olmasın derkene, arda'yı da aldık oyuna. aldık da...yok arkadaşım. yok yani, kimsenin kıpırdadığı yok. dakika 80'e geldi, hala oyun kitli.
rastgele bi korner oldu, dk. 83. arda attı korneri, kuranyi gömdü...4-2.
kuranyi abim dönmüş, odada bir bayram havası, annem babam beni deli zannediyor...öyle bi bağırdım ki "guooooooğl" diye...salondan babam koştu içeri.
gel gel dedim, tarih yazıyoruz. "ne var lan?" diye sordu. dedim böyle böyle. dk 83.'te de gol oldu 4-2. oha dedi, dur çayımı alıp geliyorum.
beraber izliyoruz maçı. artık dk 85. ileriye şişir, full atak...allah ne verdiyse. ancak dakika oldu 90. 3 dakika uzatma. bir korner atıldı. uzaklaştırdı sylva. sonra sabri doldurdu içeri...arda vurdu, defanstan sekti, kuranyi yakaladı sağ tarafta. döndü ortaya emre çolak'a...emre ara pasını attı adam johnson'a ve guoooll!!! diye ayağa kalktık babamla. çayı döktü falan düşün. noldu peki? ofsayt!
7 kere izledik pozisyonu. alakası yok ofsaytla. 93'te gol atmışım lan. finale çıkmışım oğlum!
bu hakemlerle fm bitmez.
galatasaray ile 2. yılımdayım. şampiyonluk neredeyse garanti gibi ligde 29 hafta itibariyle lig ikincisi beşiktaş'ın 6 puan, 3. trabzon'un ise 8 puan önündeyim (57 gol atıp 12 gol yemişim ayrıca). şampiyonlar liginde çeyrek final görmüşüz, çeyrekte man.utd. bizi dilimlemiş, o ayrı. (2-1, 1-4). türkiye kupasına gelince...
malum, öküz gibi gençlerimiz var ya, o gençleri oynatıyorum aynı arsene wenger gibi. pis özenmişim ama, çocuklar da hakkını veriyolar allah için. gruptan lider çıkmışız. çeyrekte fener'i elemişiz gençlerle. erhan şentürk gol kralı kupanın. yarı finalde trabzon geldi, dedik "lan feneri eledi gençler, ne diye aslara döneyim, forza altyapı"... lakin avni aker'de patladı azizim. 2-0 mağlup olduk. bi penaltımız verilmedi (verilmemiş yani), bi de 2. gol ofsayt. neyse ne, hakemler bahane değil.
trabzon ile ligde oynadık, onun dönüşünde kupada rövanş var içerde. acaip ikilemde kalmışım, "acep gençlerle elensem mi, yoksa aslarla zorlasam mı?" deyu. gençleri koyduk yine...
10. dakikada erhan korneri attı, semih kaya çaktı kafayı. 1-0. ben havalardayım tabii. "burdan toplarlanır bence" derken, colman uzaktan bir çaktı...2. kalecim cenk gönen sadece izledi...neyse, 1-1.
hemen onun ardından 24. dakikada bir de ceyhun çaktı mı uzaktan? abov. gitti maç. gitti tur...1-2
ilk yarıda başka bi bok olmadı değerli seyirciler. ikinci yarıda nolur nolmaz diyerek sezon başında beleşe kadroma kattığım kevin kuranyi'yi ve yine beleşe aldığım adam johnson'ı aldım oyuna. 50. dakikada erhan attı hemen... 2-2
ben tabii artık mucize gözüyle bakıyorum olaya. malum, 5-2 olması lazım. onlar gelip gidiyolar falan, ayhan bi arapası attı kontra, erhan kaleciyle karşı karşıya kaldı...güm! 3-2 oldu...
ohannes! daha dakika 65, neden olmasın derkene, arda'yı da aldık oyuna. aldık da...yok arkadaşım. yok yani, kimsenin kıpırdadığı yok. dakika 80'e geldi, hala oyun kitli.
rastgele bi korner oldu, dk. 83. arda attı korneri, kuranyi gömdü...4-2.
kuranyi abim dönmüş, odada bir bayram havası, annem babam beni deli zannediyor...öyle bi bağırdım ki "guooooooğl" diye...salondan babam koştu içeri.
gel gel dedim, tarih yazıyoruz. "ne var lan?" diye sordu. dedim böyle böyle. dk 83.'te de gol oldu 4-2. oha dedi, dur çayımı alıp geliyorum.
beraber izliyoruz maçı. artık dk 85. ileriye şişir, full atak...allah ne verdiyse. ancak dakika oldu 90. 3 dakika uzatma. bir korner atıldı. uzaklaştırdı sylva. sonra sabri doldurdu içeri...arda vurdu, defanstan sekti, kuranyi yakaladı sağ tarafta. döndü ortaya emre çolak'a...emre ara pasını attı adam johnson'a ve guoooll!!! diye ayağa kalktık babamla. çayı döktü falan düşün. noldu peki? ofsayt!
7 kere izledik pozisyonu. alakası yok ofsaytla. 93'te gol atmışım lan. finale çıkmışım oğlum!
bu hakemlerle fm bitmez.
