696
son 2 yılda rezerv lig dahil toplamda 300 dakika bile forma giyemeyen oyuncu.
şöyle yıldız olacak, ahanda meteor olacak diye diye şişirdiğimiz bu çocuk 20 yaşına geldi ama halen daha forma şansı bulamıyor. üstelik montella gibi gençleri oynatmayı seven bir teknik adam bile kendisini tercih etmiyor. nedeni basit, çünkü 13-14 yaşlarında fiziğin pek önemli olmadığı zamanlarda az biraz yeteneğiyle ön plana çıkıp belirli yaşa kadar sürekli bunun ekmeğini yedi. 17-18 yaşına geldiğinde de halen daha 13 yaş fiziğiyle sahada dolaştığı için kimse kendisine güvenmedi ve güvenmemeye devam edecek. aslında olay sadece fizikte değil çünkü bu çocuğun yetenek anlamında da pek bir numarası yok.
geçenlerde brezilya'da işlek bir yerde koşu yapmaya çıkan bir grup sporcu vardı. o sporcular bir kafenin oradan da geçerken, kafedeki müşterilerin bir kısmı da onlarla beraber koşmaya başladı. yerinden kalkıp koşan müşterileri gören diğer müşterilerde panikle aynı yöne koştular ve yüzlerce müşterisi bulunan kafe birden bomboş olmuştu. neden biliyor musunuz? çünkü kafedeki müşteriler, sporcuların koşu için değil de sanki bir şeyden kaçtıklarını düşündükleri için onların peşinden gitmişlerdi. bir nevi sürü psikolojisi diyebiliriz. bunu mustafa kapı ve diğer birçok sporcuya da uyarlayabiliriz. x oyuncu çok yetenekli, çok çalışkan diyen birini gördüğümüz zaman, hiç sorgulamadan ister istemez o oyuncunun gerçekten de yetenekli olduğunu düşünürüz. o oyuncunun herhangi bir maçını izlediğimizde de sırf yetenekli olduğunu kendimize kanıtlamak içinde attığı bir pasa bile tav olup "vaayy be!" diyoruz. oyuncuya sırf pas attı diye yüksek bir not veriyoruz ve sonra büyük beklentilere giriyoruz. oyuncunun menajer şişirmesi olduğunu anlamak da bazen çok uzun zamanlar alabiliyor. bazen de işte mustafa kapı gibi 2-3 yıl bile geçmeden anlayabiliyorsun.
peki oyuncuların bu hale düşmesine çok mu seviniyorum? tabi ki de hayır diyeceğimi düşünüyorsunuz ama yanılıyorsunuz çünkü deli gibi seviniyorum. yine mustafa'dan örnek vereyim, mesela çocuk daha hiçbir şeyi kanıtlamadan direkt avrupa'ya kapak atmak istedi. hani sen türkiye'de atıyorum malatyaspor'a karşı bile forma giyemezken, lille takımında psg'ye karşı mı oynayacaktın? madem avrupa'ya gidecek vizyonun vardı, orada hemencecik forma giymemeyi de göze alman gerekirdi. birkaç yıl boyunca avrupa'da kalıp nadiren forma şansı bulmak mı, yoksa türkiye'de kalıp türkiye'nin en büyük takımında birçok maça çıkmak mı daha mantıklıydı? lille'de kaldığı 1 yıl boyunca forma şansı bulamadan adana demirspor'a gönderilen mustafa, mantıksız olan tercihi günbegün yaşayarak gördü. galatasaray'a kazık atmaya çalışan mustafa'nın bu halini gördüğüm içinde ne yalan söyleyeyim seviniyorum.
7.5 milyon euro çıkış maddesi bulunan ozan kabak, galatasaray'da düzenli olarak forma şansı bulmasına rağmen gitmek istedi ama galatasaray'a olan borcunu göstermek içinde bekledi ve 11 milyon euro bonservis kazandırarak gitti. stuttgart, schalke, hoffenheim, norwich, liverpool gibi takımlarda oynadı ve oynamaya devam ediyor çünkü iyi bir oyuncu. yediği, içtiği, uyuduğu camiaya tabir-i caizse ihanet eden mustafa kapı ise şu anda adana demirspor'da bile kadro dışı kalıyor. buna seviniyorum çünkü bizde ihanet edene merhamet edilmez!
şöyle yıldız olacak, ahanda meteor olacak diye diye şişirdiğimiz bu çocuk 20 yaşına geldi ama halen daha forma şansı bulamıyor. üstelik montella gibi gençleri oynatmayı seven bir teknik adam bile kendisini tercih etmiyor. nedeni basit, çünkü 13-14 yaşlarında fiziğin pek önemli olmadığı zamanlarda az biraz yeteneğiyle ön plana çıkıp belirli yaşa kadar sürekli bunun ekmeğini yedi. 17-18 yaşına geldiğinde de halen daha 13 yaş fiziğiyle sahada dolaştığı için kimse kendisine güvenmedi ve güvenmemeye devam edecek. aslında olay sadece fizikte değil çünkü bu çocuğun yetenek anlamında da pek bir numarası yok.
geçenlerde brezilya'da işlek bir yerde koşu yapmaya çıkan bir grup sporcu vardı. o sporcular bir kafenin oradan da geçerken, kafedeki müşterilerin bir kısmı da onlarla beraber koşmaya başladı. yerinden kalkıp koşan müşterileri gören diğer müşterilerde panikle aynı yöne koştular ve yüzlerce müşterisi bulunan kafe birden bomboş olmuştu. neden biliyor musunuz? çünkü kafedeki müşteriler, sporcuların koşu için değil de sanki bir şeyden kaçtıklarını düşündükleri için onların peşinden gitmişlerdi. bir nevi sürü psikolojisi diyebiliriz. bunu mustafa kapı ve diğer birçok sporcuya da uyarlayabiliriz. x oyuncu çok yetenekli, çok çalışkan diyen birini gördüğümüz zaman, hiç sorgulamadan ister istemez o oyuncunun gerçekten de yetenekli olduğunu düşünürüz. o oyuncunun herhangi bir maçını izlediğimizde de sırf yetenekli olduğunu kendimize kanıtlamak içinde attığı bir pasa bile tav olup "vaayy be!" diyoruz. oyuncuya sırf pas attı diye yüksek bir not veriyoruz ve sonra büyük beklentilere giriyoruz. oyuncunun menajer şişirmesi olduğunu anlamak da bazen çok uzun zamanlar alabiliyor. bazen de işte mustafa kapı gibi 2-3 yıl bile geçmeden anlayabiliyorsun.
peki oyuncuların bu hale düşmesine çok mu seviniyorum? tabi ki de hayır diyeceğimi düşünüyorsunuz ama yanılıyorsunuz çünkü deli gibi seviniyorum. yine mustafa'dan örnek vereyim, mesela çocuk daha hiçbir şeyi kanıtlamadan direkt avrupa'ya kapak atmak istedi. hani sen türkiye'de atıyorum malatyaspor'a karşı bile forma giyemezken, lille takımında psg'ye karşı mı oynayacaktın? madem avrupa'ya gidecek vizyonun vardı, orada hemencecik forma giymemeyi de göze alman gerekirdi. birkaç yıl boyunca avrupa'da kalıp nadiren forma şansı bulmak mı, yoksa türkiye'de kalıp türkiye'nin en büyük takımında birçok maça çıkmak mı daha mantıklıydı? lille'de kaldığı 1 yıl boyunca forma şansı bulamadan adana demirspor'a gönderilen mustafa, mantıksız olan tercihi günbegün yaşayarak gördü. galatasaray'a kazık atmaya çalışan mustafa'nın bu halini gördüğüm içinde ne yalan söyleyeyim seviniyorum.
7.5 milyon euro çıkış maddesi bulunan ozan kabak, galatasaray'da düzenli olarak forma şansı bulmasına rağmen gitmek istedi ama galatasaray'a olan borcunu göstermek içinde bekledi ve 11 milyon euro bonservis kazandırarak gitti. stuttgart, schalke, hoffenheim, norwich, liverpool gibi takımlarda oynadı ve oynamaya devam ediyor çünkü iyi bir oyuncu. yediği, içtiği, uyuduğu camiaya tabir-i caizse ihanet eden mustafa kapı ise şu anda adana demirspor'da bile kadro dışı kalıyor. buna seviniyorum çünkü bizde ihanet edene merhamet edilmez!
