7
profesyonel olmuş ve olmaya aday olanlar şeklinde ayrılabilir. profesyonel olup belli bir kariyer yapanları, birikim yapmayı bilenleri ömrünün yarısından sonra müthiş kaliteli bir yaşama sahip olabilir. hoş oynarken de zaten muazzam bir yaşam kalitesine sahip oluyorlar.
ancak burada ayrılması gereken yer tam profesyonelliğe adım atacak futbolcular. bazen çok üzücü şeyler yaşanabiliyor kendileri adına. iki adet örneğim var bizzat yaşadığım ve direkt takımımızdan hatta. onlarla devam edeyim.
staj yaparken 2 adet altyapı oyuncumuz vardı. u-19 veya u-17 diyelim. bir tanesinin ailesinin durumu çok ama çok iyiydi, çocukta kalça kemiği büyümesi çıkmıştı ve antrenman bile yapamaycak duruma gelip sürekli ağrı duymaya başlamıştı. diğerinin ise ailesi mütevazı, memur anne babanın çocuğu idi. onda da hayatımda ilk kez gördüğüm kasları etkileyen genetik bir hastalık ortaya çıkmıştı. ikisinin de tedavilerini yapmıştık daha sonra futbola devam edemeyecekleri ortaya çıkınca ailesi zengin olan çocuk ''hadi ya'' şeklinde tepki verip ismine özel plakalı mercedes'i ile klinikten çıkarken diğeri bunu duyduğunda hüngür hüngür ağlayıp hem sevdiği takımına hem de olabileceğini düşündüğü tek mesleğe veda etmek zorunda kalmıştı. sonradan ne yaptı bilmiyorum.
futbolcu olmak böyle bir şey işte. profesyonel bile olsanız semih kaya gibi mangalda gözünüze kül kaçıp görme yetiniz zarar görebilir, yukarıda bahsettiğim örneklerdeki gibi durumlar yaşayabilir ya da gayet iyi paralar kazanıp hayatınızın ortasında emekliliğinizin tadını çıkarabilirsiniz. içlerinde gayet hak ettiği halde hakkını bulamayanlar da mevcuttur. (konjonktür sağ olsun) liyakat her yerde gereklidir.
ancak burada ayrılması gereken yer tam profesyonelliğe adım atacak futbolcular. bazen çok üzücü şeyler yaşanabiliyor kendileri adına. iki adet örneğim var bizzat yaşadığım ve direkt takımımızdan hatta. onlarla devam edeyim.
staj yaparken 2 adet altyapı oyuncumuz vardı. u-19 veya u-17 diyelim. bir tanesinin ailesinin durumu çok ama çok iyiydi, çocukta kalça kemiği büyümesi çıkmıştı ve antrenman bile yapamaycak duruma gelip sürekli ağrı duymaya başlamıştı. diğerinin ise ailesi mütevazı, memur anne babanın çocuğu idi. onda da hayatımda ilk kez gördüğüm kasları etkileyen genetik bir hastalık ortaya çıkmıştı. ikisinin de tedavilerini yapmıştık daha sonra futbola devam edemeyecekleri ortaya çıkınca ailesi zengin olan çocuk ''hadi ya'' şeklinde tepki verip ismine özel plakalı mercedes'i ile klinikten çıkarken diğeri bunu duyduğunda hüngür hüngür ağlayıp hem sevdiği takımına hem de olabileceğini düşündüğü tek mesleğe veda etmek zorunda kalmıştı. sonradan ne yaptı bilmiyorum.
futbolcu olmak böyle bir şey işte. profesyonel bile olsanız semih kaya gibi mangalda gözünüze kül kaçıp görme yetiniz zarar görebilir, yukarıda bahsettiğim örneklerdeki gibi durumlar yaşayabilir ya da gayet iyi paralar kazanıp hayatınızın ortasında emekliliğinizin tadını çıkarabilirsiniz. içlerinde gayet hak ettiği halde hakkını bulamayanlar da mevcuttur. (konjonktür sağ olsun) liyakat her yerde gereklidir.
