5085
kendisi ile galatasaray taraftarları arasındaki ilişkiyi sevgi-nefret arasında gidip gelen bir döngü olarak nitelendirmekteyim. ilk çıktığı zamanlar bunun rolünü dahi algılayabilmek imkansızdı. tugay'a regista dersin, suat'a ball winning midfielder dersin, okan'a mezzala dersin, hagiye roaming playmaker dersin. türlü türlü huyu olan bu arkadaş, hepsini bir arada yapıyordu. ki o yüzden, avrupa'nın en değerli genç yeteneği idi bu arkadaş. sonuç olarak, galatasaray'ın altyapısından çıkan hiçkimse bu arkadaş kadar sevilmedi.
sonra bonservis kazandırmadan gitti. nefret ilişkisi başladı. aradan zaman geçtikçe, taraftarımız avrupa'da da onu desteklemeye başladı. 'bizim çocuk' oldu yine. derken fenerbahçe'ye imza attı, yine nefret başladı. şimdi teknik direktör oldu, sevgiye kaymaya başladı.
bu arada, yukarıda bahsettiğim hepsini bir arada yapan emre, artık nasıl bir düşüş geçirdiyse, fenerbahçeye geldiği andan itibaren, deep lying playmaker olarak kariyerine devam etmek zorunda kaldı. bunda inter veya newcastle'da tam olarak 11'e yerleşememesi, hayal kırıklıkları, fiziğinin çökmesi, türkiye'ye geldikten sonra yaşadığı mental baskılar neden olabilir. veya fenerbahçe'nin çöp öğütme makinesi gibi oyuncuları harcamasının da etkisi olabilir.*
şimdi kendisi kariyerine dönüp baktığında, hangi formayla ne kadar performans verebildiğini en iyi kendisi biliyor. futbolculuğunu gözünde canlandırdığı zaman üzerindeki forması belli. ama ne yazık ki, son pişmanlık fayda etmiyor.
kendisinin bu kapıdan içeri girme şansı yoktur. çünkü, galatasaray taraftarının yıllardır gelen 'kaptıracağız' psikoloji en başta bunu reddeder. galatasaray taraftarının geçmişte sık şekilde yaşadığı travmalar da buna en büyük nedendir. şimdi düşünün emre buraya geldi, ve çok başarılı oldu. bir anda ekonomik olarak zorlanmaya başladık. emre rakibe gitmez diyen biri var mı burada?
ben size gitmeyeceklerin tam listesini vereyim.
okan buruk*, arda turan, selçuk inan, hakan balta, necati ateş, bülent korkmaz*, tugay kerimoğlu daha 50 tane isim yazarım buraya.
güven uzun zamanda, binbir zorlukla kazanılır, ama saniyede kaybedilir. o yüzden, biz de kendimizi daha fazla rezil etmeden, acaba bu konudan vazgeçsek olur mu? çünkü, şu an tahminen fenerbahçe'nin gelecek teknik direktörüne kur yapıyoruz da.
ayrıca bu bizim taraftar kadar değişik bir kafa yapısı da görmedim. başarılı olduğu için emre gündeme geliyor, onu anladık. son 10 yılda en çok puan ortalaması yakalayan, yarım sezonda 3 kupa alan adamı, umut bulut hakkında “onun kadar çok çalışan öğrencim yok. sözleşmesi uzatılmasa bile ben uzatırdım” dedi diye kapı dışarı ediyoruz*. bu arada hamzaoğlu'nun kovulmasını iletişim/transfer hataları yüzünden doğru buluyorum, bu örneği galatasaray'ın başarıdan bağımsız değerleri de vardır/olmalıdır anlamında verdim.
sonra bonservis kazandırmadan gitti. nefret ilişkisi başladı. aradan zaman geçtikçe, taraftarımız avrupa'da da onu desteklemeye başladı. 'bizim çocuk' oldu yine. derken fenerbahçe'ye imza attı, yine nefret başladı. şimdi teknik direktör oldu, sevgiye kaymaya başladı.
bu arada, yukarıda bahsettiğim hepsini bir arada yapan emre, artık nasıl bir düşüş geçirdiyse, fenerbahçeye geldiği andan itibaren, deep lying playmaker olarak kariyerine devam etmek zorunda kaldı. bunda inter veya newcastle'da tam olarak 11'e yerleşememesi, hayal kırıklıkları, fiziğinin çökmesi, türkiye'ye geldikten sonra yaşadığı mental baskılar neden olabilir. veya fenerbahçe'nin çöp öğütme makinesi gibi oyuncuları harcamasının da etkisi olabilir.*
şimdi kendisi kariyerine dönüp baktığında, hangi formayla ne kadar performans verebildiğini en iyi kendisi biliyor. futbolculuğunu gözünde canlandırdığı zaman üzerindeki forması belli. ama ne yazık ki, son pişmanlık fayda etmiyor.
kendisinin bu kapıdan içeri girme şansı yoktur. çünkü, galatasaray taraftarının yıllardır gelen 'kaptıracağız' psikoloji en başta bunu reddeder. galatasaray taraftarının geçmişte sık şekilde yaşadığı travmalar da buna en büyük nedendir. şimdi düşünün emre buraya geldi, ve çok başarılı oldu. bir anda ekonomik olarak zorlanmaya başladık. emre rakibe gitmez diyen biri var mı burada?
ben size gitmeyeceklerin tam listesini vereyim.
okan buruk*, arda turan, selçuk inan, hakan balta, necati ateş, bülent korkmaz*, tugay kerimoğlu daha 50 tane isim yazarım buraya.
güven uzun zamanda, binbir zorlukla kazanılır, ama saniyede kaybedilir. o yüzden, biz de kendimizi daha fazla rezil etmeden, acaba bu konudan vazgeçsek olur mu? çünkü, şu an tahminen fenerbahçe'nin gelecek teknik direktörüne kur yapıyoruz da.
ayrıca bu bizim taraftar kadar değişik bir kafa yapısı da görmedim. başarılı olduğu için emre gündeme geliyor, onu anladık. son 10 yılda en çok puan ortalaması yakalayan, yarım sezonda 3 kupa alan adamı, umut bulut hakkında “onun kadar çok çalışan öğrencim yok. sözleşmesi uzatılmasa bile ben uzatırdım” dedi diye kapı dışarı ediyoruz*. bu arada hamzaoğlu'nun kovulmasını iletişim/transfer hataları yüzünden doğru buluyorum, bu örneği galatasaray'ın başarıdan bağımsız değerleri de vardır/olmalıdır anlamında verdim.
