21034
iyisiyle kötüsüyle bir kariyer bitirdi. çok büyük hatalar yaptı. barcelona’ya kadar çıktı. atletico’da gözlerin pasını silen bir futbol oynadı. silahla hastane bastı. milli takımda prim skandalı yaşadı. sami yen’e veda edilirken göz yaşları içindeydi. transfer sezonunun kapanmasına çok az bir zaman kala galatasaray’dan gitti. galatasaray’a 12 milyon euro kazandırdı.
yani gerçekten iyisiyle kötüsüyle bir kariyer bitirdi.
keşke böyle bir çocuk olmasaydın dedirdi bana hep. karakterindeki sıkıntıyı bir köşeye atmıyorum tabii ki ama, büyük şanssızlığı 2010 kadrosunda yer almak oldu. keşke o sene kiralık gitmiş falan olsaydı. o kadar kötü futbolun olduğu bir ortamda taraftar da kendisine sahip çıkmadı, sinema kapattı vesaire diye basın gazlamalarıyla sürekli üstüne gitti. 22 yaşında falandı sanırım o sırada.
fatih terim’le kalmayı seçseydi 2011 yılında her şey çok daha farklı olabilirdi kendisi için. o başarılı takımın genç oyuncusu semih kaya’ya o sene nasıl sahip çıkıldığı düşünülürse, o takımın içinde olsaydı taraftarla yıldızı hiç bozulmamak üzere barışabilirdi. taraftarın kendisine de bir çuvaldızı batırması gerek.
fakat karakter sıkıntısı olduğu bir gerçek.
neyse. çok abartılı yorumlara gerek yok. kendisini hastane basan bir insan olarak görünce nefret ediyorum evet, fakat hani kardeşiniz suç işlemiş gibi nefret ediyorum. çünkü bi yandan da gözümün önünde hagi’nin frikik golünde kale arkasında sevinen top toplayıcı çocuk, ali kırca “yen dedi yendin” şiirini okurken eski açıktaki şahsımla birlikte göz yaşları döken çocuk, galatasaray’ı ne kadar sevdiğini her fırsatta anlatan çocuk, aziz yıldırım’ın baş döndürücü tekliflerine ve gencecik yaşına rağmen sarı kırmızıdan vazgeçmeyen çocuk da var. o yüzden, kendisi benim suçlu ailem. en iyi böyle tanımlayabilirim.
yani gerçekten iyisiyle kötüsüyle bir kariyer bitirdi.
keşke böyle bir çocuk olmasaydın dedirdi bana hep. karakterindeki sıkıntıyı bir köşeye atmıyorum tabii ki ama, büyük şanssızlığı 2010 kadrosunda yer almak oldu. keşke o sene kiralık gitmiş falan olsaydı. o kadar kötü futbolun olduğu bir ortamda taraftar da kendisine sahip çıkmadı, sinema kapattı vesaire diye basın gazlamalarıyla sürekli üstüne gitti. 22 yaşında falandı sanırım o sırada.
fatih terim’le kalmayı seçseydi 2011 yılında her şey çok daha farklı olabilirdi kendisi için. o başarılı takımın genç oyuncusu semih kaya’ya o sene nasıl sahip çıkıldığı düşünülürse, o takımın içinde olsaydı taraftarla yıldızı hiç bozulmamak üzere barışabilirdi. taraftarın kendisine de bir çuvaldızı batırması gerek.
fakat karakter sıkıntısı olduğu bir gerçek.
neyse. çok abartılı yorumlara gerek yok. kendisini hastane basan bir insan olarak görünce nefret ediyorum evet, fakat hani kardeşiniz suç işlemiş gibi nefret ediyorum. çünkü bi yandan da gözümün önünde hagi’nin frikik golünde kale arkasında sevinen top toplayıcı çocuk, ali kırca “yen dedi yendin” şiirini okurken eski açıktaki şahsımla birlikte göz yaşları döken çocuk, galatasaray’ı ne kadar sevdiğini her fırsatta anlatan çocuk, aziz yıldırım’ın baş döndürücü tekliflerine ve gencecik yaşına rağmen sarı kırmızıdan vazgeçmeyen çocuk da var. o yüzden, kendisi benim suçlu ailem. en iyi böyle tanımlayabilirim.
