derbi maçında taraftarların bir arada oturması

bugün özhan başkan'ın vefatıyla facebook/galatasaray fan page'ye girdiğimde 100 baş sağlığı mesajından en az 30'unun, 40'ının fenerbahçelilere ait olmasının karşısında o kadar duygulandım ki içimden bir an "anasını satayım ligin, kupanın, futbol sadece bir spor değil mi, ya kazanılır ya kaybedilir, ölüm mü var ucunda? bu takım; senin babanın, amcanın, en yakın arkadaşının takımı değil mi? o zaman bu kin, bu kan davası olayı ne?" diye ultra fairplay hisler geçirmişliğim oldu. ama sonra reel hayat tokat gibi çarptı yüzüme; yavrum türkiye'de yaşıyoruz? dandirik karpuz festiveli dostluk maçında bile birbirimize kelebeklerle dalıp adam öldürüyoruz. bu hissiyettan uzak o kadar gözü dönmüş insan var ki, sami yen'e gelecek 25 bin taraftara tek tek imza attır yukarda tırnak içinde yazdığım cümleye, söz versinler bir vukuata karışmayacaklarına dair.. yine de kan çıkar; minumum 67 kişi ölür 2-3 bin kişi yaralanır, 17-18 bin kişide de ufak tefek sıyrıklar, bıçak izleri falan olur. geri kalan bir kaç bin kişiyse stad'tan kaçarak uzaklaşan bilinçli kitledir. maalesef tablo bundan farksız olmaz. ülke insanımızın bilinçlenmesi gereken binlerce konudan birinin de "futbol" olduğunu bir kez daha anlıyoruz böylelikle.

tanım: keşke olsa dedirttiren günümüze 1 milyon yıl uzak olay.