ekmek gibi su gibi

karbonhidrat ağırlıklı beslenen ulusumuzun bir transferin ne kadar gerekli olduğunu vurgulamak için kullandığı teşbih sanatı olarak değerlendirilebilecek söz öbeği. bir rosenborg taraftarından, bir basel taraftarından duyamazsınız. esasında su gibi ihtiyacımız var demek yeterli olacakken tabağı eppekle sıyırmadan doymayan yurttaşlarımız ekmeği de en az su kadar hayatın olmazsa olmaz temel yapı taşlarından biri olarak görmekteler ve bu durum kullanılan dilde tezahür etmekte. halbuki "hava gibi su gibi" dilbilimsel açıdan daha doğru olacaktır.

elbette toplumumuzca ekmeğe atfedilen kutsallık ve ekmeğin harcanan emeğin karşılığının somutlaşmış bir nişanesi olarak algılanagelmesi bu deyişte önemli paya sahip. zira bugün ben de ekmek yemenin öcü gibi karşılandığı kasıntı bir restorana kaza bela girsem, yemek ne kadar güzel olursa olsun tatmin olamıyorum, ama iyi yedik diyemiyorum, o gece evde ekmeğin arasına beyaz peynir ve domates koymadan uyuyamıyorum.

bununla birlikte transferi olmazsa olmaz olmayan, rotasyon için alınacak oyuncular için "ketçap gibi soya sosu gibi ihtiyacımız var" gibi benzetmeler yapılabilir. bu bağlamda oyuncunun gerekliliği, temel besin maddelerinden başlayarak trüf mantarına kadar uzanan geniş bir benzetme skalasında ifade edilebilir. örneğin şu anda cristiano ronaldo'ya galatasaray'ın "golden giant tomahawk" gibi ihtiyacı vardır.

https://gss.gs/jGb.png