333
kendi seviyesini bizim takımımızdan üstün gören futbolcu. doğrudur ya da yanlıştır diyerek herhangi bir yargı belirtmiyorum. ancak bu tarz ilişkilerin hayatın hiçbir alanında iyi sonuçlar vereceğini düşünmüyorum. futboldan örneklerle devam edersek bu tip ilişkilerde kendini daha üstte gören tarafın bir de şu bakış açısına sahip olması lazım: ben tecrübelerimi, birikimimi, yeteneğimi, vizyonumu, sevgimi, desteğimi vs. nasıl karşı tarafa aktarabilirim? maradona-napoli, drogba-galatasaray, sneijder-galatasaray, hagi-galatasaray, r.carlos-fernerbahçe gibi daha çok fazla çoğaltılabilecek muhteşem örnekleri gördük.
şu an dışarıdan gözüken ise oyuncunun bariz bir şekilde burayı küçümsediği. bu ilişkilerin sonu genelde lincoln-galatasaray, frank de boer-galatasaray, nzonzi-galatasaray, aboubakar-beşiktaş ilişkisine döner.
tüm bunların dışında takımın en çok kazanan oyuncusunun takımın bir nevi hamalı olacak kişinin olması bana pek mantıklı gelmiyor. futbol iyi oyuncularla oynanır evet ama bu işin bir çok başka değişkeni vardır. takımdaki dengeler bozulduğunda tamir etmesi zor olur. bu da bizi her seferinde yap-boz yapmaya yöneltiyor.
şu an dışarıdan gözüken ise oyuncunun bariz bir şekilde burayı küçümsediği. bu ilişkilerin sonu genelde lincoln-galatasaray, frank de boer-galatasaray, nzonzi-galatasaray, aboubakar-beşiktaş ilişkisine döner.
tüm bunların dışında takımın en çok kazanan oyuncusunun takımın bir nevi hamalı olacak kişinin olması bana pek mantıklı gelmiyor. futbol iyi oyuncularla oynanır evet ama bu işin bir çok başka değişkeni vardır. takımdaki dengeler bozulduğunda tamir etmesi zor olur. bu da bizi her seferinde yap-boz yapmaya yöneltiyor.
