37
erkek çocuklarının 6-11 yaş arası muhteşem hikayelerle doludur. kendimden biliyorum. kendi çocukluğuna hapsolmuş bir yazar olarak, yazdığı girdiyi okurken kendi karanlık ama sevimli geçmişimi yad etme fırsatı buldum. hayatımızın en güzel zamanlarıymış bilememişiz.
dünyayı 10 yıl geriden takip eden kurak bir şehirde abilerimizin getirdiği filmlerden öğrendiğimiz krikete merak salıp, rammstein canlı performansı dinleyerek ufo görme merakıyla geceleri gözümüzü kırpmazdık. iki ablanın en küçük erkek kardeşi olarak her başka gün ablamın başka başka arkadaşlarına aşık olduğum o güzel yılları yaşadığımız şehirler öyle kutsallaştı ki zamanla gözümüzde, murathan mungan’ın söylediği gibi “anne” şehirlere dönüştü. 12-13’lü yaşlarda yatılı okullarda büyümüş bir çocuk olarak 30 yaşında bile şehre her dönüşümde ilk günkü heyecanı, kirlenmemişliği iliklerime kadar hissediyorum. yüzüklerin efendisinin ilk kitabı gibi… shire’dan çıkan iyi niyetli küçük hobbitlerin gizemli dünya beklentisine karışmış korkuyu tekrar deneyimliyorum.
“işler yolunda gitmiyorsa mazi denen şey bir enkazdır” der ya emrah serbes işlerimiz yolunda gitse de çocukluğunu özleyen herkes gibi bizim için de mazi denen şey bir enkazdır. özlenen, her daim hatırlanan ve unutulmayan bir enkaz…
dünyayı 10 yıl geriden takip eden kurak bir şehirde abilerimizin getirdiği filmlerden öğrendiğimiz krikete merak salıp, rammstein canlı performansı dinleyerek ufo görme merakıyla geceleri gözümüzü kırpmazdık. iki ablanın en küçük erkek kardeşi olarak her başka gün ablamın başka başka arkadaşlarına aşık olduğum o güzel yılları yaşadığımız şehirler öyle kutsallaştı ki zamanla gözümüzde, murathan mungan’ın söylediği gibi “anne” şehirlere dönüştü. 12-13’lü yaşlarda yatılı okullarda büyümüş bir çocuk olarak 30 yaşında bile şehre her dönüşümde ilk günkü heyecanı, kirlenmemişliği iliklerime kadar hissediyorum. yüzüklerin efendisinin ilk kitabı gibi… shire’dan çıkan iyi niyetli küçük hobbitlerin gizemli dünya beklentisine karışmış korkuyu tekrar deneyimliyorum.
“işler yolunda gitmiyorsa mazi denen şey bir enkazdır” der ya emrah serbes işlerimiz yolunda gitse de çocukluğunu özleyen herkes gibi bizim için de mazi denen şey bir enkazdır. özlenen, her daim hatırlanan ve unutulmayan bir enkaz…
