462
gerçekten her izlediğimde çıldırıyorum. yaptığı her güzel şeyde bile sevinemiyorum çünkü ona maruz kalma süremizi uzatıyor. basketbolun (bkz: sabri sarıoğlu)’su diyordum ama sabri en azından sempatikti. diriliş ertuğrulvari tripleri, dışı dolu ama içi bomboş görüntüsü artık dayanılmaz bir hale ulaştı. olmuyor işte kardeşim, senden mental açıdan üst düzey bir basketbolcu performansı çıkmıyor. üniversitedeyken abdi ipekçi’deki maçlara gittiğimizde genç kontenjanından destekliyordum ama yanındaki (bkz: sertaç şanlı) nerelerde, sen nerdesin?
