22
son 2 maçı kazandık, son bilmem kaç maçtır galibiyetlerimiz elimizden alınarak en iyi olasılıkla beraberliğe çevrildi kadıköy'de hakem eliyle.
benim için hiç önemi olmadı aslında bu stadın, bu maçın. fikstürdeki eski günlerde 34 maçtan birisi olurdu sadece, bugün de yine benim için 38 maçtan birisi.
galatasaray hedefi asla ama asla bir takımı yenmek üzerine olan bir kulüp olmadı ki bizim farkımız da burada. galatasaray'ın hedefi her zaman başarı olmuştur, olmak zorundadır. başarı sezon içindeki bir maçı kazanmaktan daha önemlidir, ancak suyun karşı tarafındaki arkadaşlar için öyle değil maalesef.
o arkadaşlarda "başarı" namına bir şey kalmadığı için o arkadaşların başarısı bir maça endekslenmiş durumda. tüm hayatları kendi sahalarında oynayacakları bir 90 dakikanın etrafında dönüyor. bu yüzden biz orada kazandığımızda başkanı tribünden atlıyor, bu yüzden pandemi koşullarında stadlara giriş yasakken binlerce kişiyi insanların sağlığını tehdit ederek stada alıyorlar.
yani bir yanda başarı hedefi "türk olmayan takımları yenmek" olan, yüzünü avrupa'ya dönmüş galatasaray var.
diğer yanda hedefi "kadıköy'de galatasaray'ı yenelim yeter" olan, yüzünü istanbul'un avrupa yakasındaki galatasaray'a dönmüş fenerbahçe.
aradaki fark gece ile gündüz kadar aşikar bence.
gelelim 10 nisan 2022 fenerbahçe galatasaray maçına. ligdeki pozisyonumuz anlamında 3 puan almamızın elzem olduğu maç, evet. ama altay maçından, sivas maçından, antalya maçından farkı yok benim gözümde. ki biz sadece 3 puan gerginliği ile çıkacağız bu maça, suyun karşı tarafı yine tüm ümitlerini bu maça bağlayarak çıkacak. ki şöyle bir yarım saat falan 0-0 bile devam etse çıldırırlar, 1 tane atsak ortalık karışır :)
6 seneyi geçkindir kazanamıyorlar bu stadda bize karşı, son 2'sini kaybetmişler. 8 senedir şampiyon olamamak bu kadar koymaz fenerbahçe camiasına.
benim için hiç önemi olmadı aslında bu stadın, bu maçın. fikstürdeki eski günlerde 34 maçtan birisi olurdu sadece, bugün de yine benim için 38 maçtan birisi.
galatasaray hedefi asla ama asla bir takımı yenmek üzerine olan bir kulüp olmadı ki bizim farkımız da burada. galatasaray'ın hedefi her zaman başarı olmuştur, olmak zorundadır. başarı sezon içindeki bir maçı kazanmaktan daha önemlidir, ancak suyun karşı tarafındaki arkadaşlar için öyle değil maalesef.
o arkadaşlarda "başarı" namına bir şey kalmadığı için o arkadaşların başarısı bir maça endekslenmiş durumda. tüm hayatları kendi sahalarında oynayacakları bir 90 dakikanın etrafında dönüyor. bu yüzden biz orada kazandığımızda başkanı tribünden atlıyor, bu yüzden pandemi koşullarında stadlara giriş yasakken binlerce kişiyi insanların sağlığını tehdit ederek stada alıyorlar.
yani bir yanda başarı hedefi "türk olmayan takımları yenmek" olan, yüzünü avrupa'ya dönmüş galatasaray var.
diğer yanda hedefi "kadıköy'de galatasaray'ı yenelim yeter" olan, yüzünü istanbul'un avrupa yakasındaki galatasaray'a dönmüş fenerbahçe.
aradaki fark gece ile gündüz kadar aşikar bence.
gelelim 10 nisan 2022 fenerbahçe galatasaray maçına. ligdeki pozisyonumuz anlamında 3 puan almamızın elzem olduğu maç, evet. ama altay maçından, sivas maçından, antalya maçından farkı yok benim gözümde. ki biz sadece 3 puan gerginliği ile çıkacağız bu maça, suyun karşı tarafı yine tüm ümitlerini bu maça bağlayarak çıkacak. ki şöyle bir yarım saat falan 0-0 bile devam etse çıldırırlar, 1 tane atsak ortalık karışır :)
6 seneyi geçkindir kazanamıyorlar bu stadda bize karşı, son 2'sini kaybetmişler. 8 senedir şampiyon olamamak bu kadar koymaz fenerbahçe camiasına.
