25
rahmetli babamı hatırlarım. televizyonda hiç bir futbol maçını kaçırmazdı. oda anteni ile iki televizyonu yan yana koyup dünya kupasında iki ayrı maçı seyrettiğini bilirim. ben onun beş katı futbol manyağıydım. eşimi istemeye gidiş tarihimizi maç nedeniyle ertelemiş adamım. şu an futbol yerine dizi veya film seyretmeyi tercih edebiliyorum. arkadaşlarımla dışarıda program yapabiliyorum. ben mi değiştim? hayır! endüstriyel futbol, siyasetin, paranın futbola hakim olması beni soğuttu. mutsuz muyum? çok değil. ama günler öncesinden maça göre program yapmayı, maç saatine kadar heyecandan yerinde duramamayı bazen özlüyorum.
