12
şüphesiz ki oldukça yetenekli olan fakat yetenekli oyuncuları da birbirinden ayıran ufak nüansdan birisi olan top 10 oyunculara karşı sınavlarında şu ana kadar 4-6 (%40 galibiyet oranı) olan oyuncudur. aldığı 4 galibiyetin 2'si matteo berrettini'ye, 1'i stefanos tsitsipas'a ve 1'i de jannik sinner'a karşı. kaybettiği maçlara baktığımızda ise rafael nadal'a ve alexander zverev'e 2'şer kez yenildiği göze çarpıyor. kendisinden 2-3 yıl kadar önden giden fakat yetenek açısından aynı klansmanda olan ve doğrudan karşılaştırmamızın hiç de yanlış olmayacağı jannik sinner ve felix auger aliassime'de bu oranlar sırasıyla %31.6 ve %29. aslında bu da alcaraz'ı diğer 2 oyuncuya kıyasla öne çıkartan bir istatistik. yine de nadal'a hem toprakta hem de sert zeminde maç kaybetmiş olması halen oyununda bazı unsurları yukarıya çekmesi gerektiğini gösteriyor. örneğin dün kaybettiği indian wells yarı finalinin 3. setinde 5. ve 7. file önündeki nadal'a karşı adeta çaresiz kaldı. o oyunlarda vuruş seçimlerinin yeteri kadar efektif olduğu oldukça tartışmaya açıktı. maçı da zaten o oyunlardaki seçimleriyle kaybetti. 8. oyundaki servis kırdırmasının yegane sebebi 5. ve 7. oyunlardaki puanların gelişimi idi.
koçu ise eskiden çok sevdiğim bir oyuncu olan juan carlos ferrero. bu birliktelik alcaraz'a 2025-2035 yılları arasında 5+ roland garros getirirse kimseyi şaşırtmaz fakat, ne var ki, avustralya'da, amerika'da ve hatta wimbledon'da anlamlı bir şeyler yapabilmesi için koçu olan ferrero'nun seviyesinin üzerine çıkması ve dünkü hatalarına benzer hataları en top oyunculara karşı tekrarlamaması gerekiyor. teniste büyük bir oyuncu olmak istiyorsanız mevcut büyüklere karşı geri adımınızın olmaması lazım. halen onlar sizinle gayet kafa kafaya oynuyorsa yeteri kadar büyük değilsinizdir ve muhtemelen hiçbir zaman olamayacaksınızdır. roger federer nasıl zamanında andre agassi'ye karşı ilk 3 karşılaşmasını kaybettikten sonra 2003 yılından itibaren üst üste 8 kere agassi'yi yendiyse yeni gelen oyuncuların da kendisine göre +10 yaş büyük olan mevcut büyüklere karşı böyle bir dominasyona sahip olması gerekiyor. örneğin federer 2004 amerika açık tenis turnuvası çeyrek finalinde agassi'ye 5 setlik düelloyu kaybetseydi bugünden baktığımızda federer'in 1 slam'i eksik olurdu, agassi'ye karşı karnesi 8-3 değil de 7-4 olurdu. ancak bunlardan ziyade gelecek dönemdeki büyüklüğünü ve dominasyonunu etkileyen 2001 - 2003 arasında takıldığı mental eşiğe belki de tekrar takılırdı ve bu da kariyerinin kalanına ket vurabilirdi. dolayısıyla alcaraz ortalama-üst bir tenis oyuncusu olma bariyerinden kurtulmak istiyorsa en kısa sürede next-genlerin takıldığı eşiği aşması lazım. daniil medvedev'in 2019 amerika açık tenis turnuvası finalindeki, stefanos tsitsipas'ın 2020 roland garros yarı finali ve 2021 roland garros finalindeki, denis shapovalov'un 2021 wimbledon yarı finalindeki, matteo berrettini'nin 2021 yılında avustralya açık tenis turnuvası haricinde djokovic ile karşılaştığı tüm slam maçları, alexander zverev'in 2017 avustralya açık tenis turnuvası 3. turundaki sınavlar gibi sınavları kendisinin başarıyla vermesi gerekiyor. bu oyunculardan hiçbiri bu ve benzeri sınavları geçemedi.
koçu ise eskiden çok sevdiğim bir oyuncu olan juan carlos ferrero. bu birliktelik alcaraz'a 2025-2035 yılları arasında 5+ roland garros getirirse kimseyi şaşırtmaz fakat, ne var ki, avustralya'da, amerika'da ve hatta wimbledon'da anlamlı bir şeyler yapabilmesi için koçu olan ferrero'nun seviyesinin üzerine çıkması ve dünkü hatalarına benzer hataları en top oyunculara karşı tekrarlamaması gerekiyor. teniste büyük bir oyuncu olmak istiyorsanız mevcut büyüklere karşı geri adımınızın olmaması lazım. halen onlar sizinle gayet kafa kafaya oynuyorsa yeteri kadar büyük değilsinizdir ve muhtemelen hiçbir zaman olamayacaksınızdır. roger federer nasıl zamanında andre agassi'ye karşı ilk 3 karşılaşmasını kaybettikten sonra 2003 yılından itibaren üst üste 8 kere agassi'yi yendiyse yeni gelen oyuncuların da kendisine göre +10 yaş büyük olan mevcut büyüklere karşı böyle bir dominasyona sahip olması gerekiyor. örneğin federer 2004 amerika açık tenis turnuvası çeyrek finalinde agassi'ye 5 setlik düelloyu kaybetseydi bugünden baktığımızda federer'in 1 slam'i eksik olurdu, agassi'ye karşı karnesi 8-3 değil de 7-4 olurdu. ancak bunlardan ziyade gelecek dönemdeki büyüklüğünü ve dominasyonunu etkileyen 2001 - 2003 arasında takıldığı mental eşiğe belki de tekrar takılırdı ve bu da kariyerinin kalanına ket vurabilirdi. dolayısıyla alcaraz ortalama-üst bir tenis oyuncusu olma bariyerinden kurtulmak istiyorsa en kısa sürede next-genlerin takıldığı eşiği aşması lazım. daniil medvedev'in 2019 amerika açık tenis turnuvası finalindeki, stefanos tsitsipas'ın 2020 roland garros yarı finali ve 2021 roland garros finalindeki, denis shapovalov'un 2021 wimbledon yarı finalindeki, matteo berrettini'nin 2021 yılında avustralya açık tenis turnuvası haricinde djokovic ile karşılaştığı tüm slam maçları, alexander zverev'in 2017 avustralya açık tenis turnuvası 3. turundaki sınavlar gibi sınavları kendisinin başarıyla vermesi gerekiyor. bu oyunculardan hiçbiri bu ve benzeri sınavları geçemedi.
