2002
10 mart 2022 barcelona galatasaray maçında ne kadar övgü almışsa 17 mart 2022 galatasaray barcelona maçı'nda da eleştirilmesi normal olan teknik direktör.
şablon dışına çıkamadığını barcelona skoru 1-2 yaptığında gösterdi. takıma direk paslarla kontraya çıkmak dışında hiçbir hücum organizasyonu çizmemiş. "teşekkürler hocam, teşekkürler galatasaray" romantizmine hiç gerek yok. feghouli'yi oynatamadığı bir ortamda savunmayı yıpratacak ve top tutacak iki oyuncun olan gomis ya da babel'den birisini ikinci yarıya saklamalıydı. futbol, bir taktik oyunu olduğu kadar mental de bir oyundur. 90 dakika boyunca iki kez bile üst üste veya set hücumu yapamazsan taraftarın tansiyonunu düşürürsün. taraftar 90 dakika yuh çekebildi sadece, çünkü alışılageldik iç saha oyununun hiçbir emaresini dahi göstermedi galatasaray. maçın başından itibaren "atarbilirsem atarım" ruhu hakimdi. bizim alıştığımız dinamik "atacağız" dinamiğidir.
son olarak, hocam takımın pilinin bittiğini televizyon başından ben gördüm ve dakikalarca bekledin. oyuncu değişikliklerini de anlıyorum. madem risk alacaksın, savunma hattını ileri çek o zaman hoca. dakika 85'te bile rakip kaleye yığılamamak nedir. berkan-taylan dakikalarca işkence çekti, risk alacaksan tam bir risk al. bizim kadar yorgun barcelona'dan 85'te şok pres yiyerek ileri bile çıkamadık.
ezcümle, bir iç saha maçı için kötü oyun oynatmıştır. "camp nou'da tuttu, sami yen'de de aynı oyunu çizeyim" dersen elenirsin hoca. yine de bizi camp nou'dan yara almadan çıkardığı için teşekkür etmek gerek. içerideyse rakibe saygısını anlıyorum, ama fazla saygı korkuyu beraberinde getirir. 1-2'den sonra alamadığı her risk hem taraftara hem saha içindeki futbolculara umutsuzluk aşılamıştır maalesef. ne diyelim, bir dahaki sefere.
şablon dışına çıkamadığını barcelona skoru 1-2 yaptığında gösterdi. takıma direk paslarla kontraya çıkmak dışında hiçbir hücum organizasyonu çizmemiş. "teşekkürler hocam, teşekkürler galatasaray" romantizmine hiç gerek yok. feghouli'yi oynatamadığı bir ortamda savunmayı yıpratacak ve top tutacak iki oyuncun olan gomis ya da babel'den birisini ikinci yarıya saklamalıydı. futbol, bir taktik oyunu olduğu kadar mental de bir oyundur. 90 dakika boyunca iki kez bile üst üste veya set hücumu yapamazsan taraftarın tansiyonunu düşürürsün. taraftar 90 dakika yuh çekebildi sadece, çünkü alışılageldik iç saha oyununun hiçbir emaresini dahi göstermedi galatasaray. maçın başından itibaren "atarbilirsem atarım" ruhu hakimdi. bizim alıştığımız dinamik "atacağız" dinamiğidir.
son olarak, hocam takımın pilinin bittiğini televizyon başından ben gördüm ve dakikalarca bekledin. oyuncu değişikliklerini de anlıyorum. madem risk alacaksın, savunma hattını ileri çek o zaman hoca. dakika 85'te bile rakip kaleye yığılamamak nedir. berkan-taylan dakikalarca işkence çekti, risk alacaksan tam bir risk al. bizim kadar yorgun barcelona'dan 85'te şok pres yiyerek ileri bile çıkamadık.
ezcümle, bir iç saha maçı için kötü oyun oynatmıştır. "camp nou'da tuttu, sami yen'de de aynı oyunu çizeyim" dersen elenirsin hoca. yine de bizi camp nou'dan yara almadan çıkardığı için teşekkür etmek gerek. içerideyse rakibe saygısını anlıyorum, ama fazla saygı korkuyu beraberinde getirir. 1-2'den sonra alamadığı her risk hem taraftara hem saha içindeki futbolculara umutsuzluk aşılamıştır maalesef. ne diyelim, bir dahaki sefere.
