477
kafadan bir beş sene gitmiş olsada ömrümden maçı izlerken, bu maç ile alakalı umudum vardı. hatta maça gitmek için bile plan program yapmıştım ama izin vs denk gelmediği için gidemedik.. bir yandan da en son bu şekilde umutlandığım maç eray işcan'lı r.madrid deplasmanıydı ve ne olduğunu hepimiz görmüştük ve onun korkusuda vardı. ben hocaya açıkçası güveniyordum bu maç özelinde ve kendisine birazda haksızlık yapıldığını düşündüğüm için ayrıca bir sempati oluşmuştu. nitekim barça'nın atamadıkça nasıl hırs yaptığını nasıl kudurduklarını hepimiz gördük. ah bide gomis bir adım geride olsa veya kerem'in top çarpmasa başkasına ne kıyamet kopardı kim bilir. ben istanbul'da ki maçta gol yiyeceğimizi düşünsemde bir şekilde turu geçecek bu takım diye hissediyorum. inşallah jedi hislerim yanılmıyordur da bir tur daha görebiliriz ve en sevdiğimi sonraki maçında yalnız bırakmam.
son olarak rahmetlinin ünlü sözlerini söylemek istiyorum: inna fetahna leke fethan mübina.
son olarak rahmetlinin ünlü sözlerini söylemek istiyorum: inna fetahna leke fethan mübina.
