6
muhteşem bir fukara avuntusunu uhdesinde barındıran efsanevi pankart.
1992-2002 arasında 7 lig, 2 avrupa, bilimum başka kupalar da kazanmış bir galatasaray. 1 şampiyonlar ligi çeyrek final oynanmış, öbürünün de kıyısından ofsayt bir golle dönmüş. sonra özhan canaydın dönemi, 11 mayıs 2005 galatasaray fenerbahçe maçı ve 14 mayıs 2006 hariç her branşta kocaman sefaletler. karşısında ise saha içinde saha dışında gümbür gümbür bir fenerbahçe. 2006-2007 sezonunda 14-0'la paspas etmiş bizi, ve o yaz sezonunun bombası roberto carlos.
meşhur sulu derbinin üzerinden sadece 3 ay geçmiş, cezası ise lig maçlarında çekilmeye devam ediyor. taraftarın izleyebildiği ilk maçtı sanırım o sezon. volkan yaman da ligin ilk haftası olimpiyatta rizespor'a ve bu eşleşmenin ilk ayağında iki tane frikik golü sallamıştı. aslında kendi halinde bir bek oyuncusuydu, yine bir başka efsanevi maç olan 24 mart 2007 yunanistan türkiye maçı'nda yıldızı parlamıştı.
ikisinin de aynı mevkide olması, birinin dünyanın en iyisi iken öbürünün yılmaz vural'ın keşfettiği bir çocuk olması, birinden beklenen frikik golleri gelmeden öbürünün tak tak atması sebebiyle böyle bir pankart ortaya çıkmıştı. o ruh halinin bir başka tezahürü de kulübün kendi yumurtlayacağı 11 metin sloganı olacaktı.
ariel ortegalar, mateja kezmanlar, nicolas anelkalar, stephan appiahlar, roberto carloslar falan gelirken volkan yaman'a sahip çıkıyordu bu taraftar o zamanlar. çıkmadıysa bile çıkmış gibi yapıyordu. öyle bir yokluk ve ötesinde öyle bir eziklik vardı ki schalke'nin disiplinsiz ve çıtkırıldım 10 numarasına diego armando maradona muamelesi yapmıştı bu camia.
son 5 yılda 1 şampiyonluk alabilmişken , ezeli rakip son 4 yılda 3 şampiyonluk kazanmışken ve de senin yerlilerle övündüğün kadrona karşı dünya starlarıyla yeni sezona girerken açılmış bir pankarttır.
artık hayallerde bile olmuyor öyle bir dünya...
1992-2002 arasında 7 lig, 2 avrupa, bilimum başka kupalar da kazanmış bir galatasaray. 1 şampiyonlar ligi çeyrek final oynanmış, öbürünün de kıyısından ofsayt bir golle dönmüş. sonra özhan canaydın dönemi, 11 mayıs 2005 galatasaray fenerbahçe maçı ve 14 mayıs 2006 hariç her branşta kocaman sefaletler. karşısında ise saha içinde saha dışında gümbür gümbür bir fenerbahçe. 2006-2007 sezonunda 14-0'la paspas etmiş bizi, ve o yaz sezonunun bombası roberto carlos.
meşhur sulu derbinin üzerinden sadece 3 ay geçmiş, cezası ise lig maçlarında çekilmeye devam ediyor. taraftarın izleyebildiği ilk maçtı sanırım o sezon. volkan yaman da ligin ilk haftası olimpiyatta rizespor'a ve bu eşleşmenin ilk ayağında iki tane frikik golü sallamıştı. aslında kendi halinde bir bek oyuncusuydu, yine bir başka efsanevi maç olan 24 mart 2007 yunanistan türkiye maçı'nda yıldızı parlamıştı.
ikisinin de aynı mevkide olması, birinin dünyanın en iyisi iken öbürünün yılmaz vural'ın keşfettiği bir çocuk olması, birinden beklenen frikik golleri gelmeden öbürünün tak tak atması sebebiyle böyle bir pankart ortaya çıkmıştı. o ruh halinin bir başka tezahürü de kulübün kendi yumurtlayacağı 11 metin sloganı olacaktı.
ariel ortegalar, mateja kezmanlar, nicolas anelkalar, stephan appiahlar, roberto carloslar falan gelirken volkan yaman'a sahip çıkıyordu bu taraftar o zamanlar. çıkmadıysa bile çıkmış gibi yapıyordu. öyle bir yokluk ve ötesinde öyle bir eziklik vardı ki schalke'nin disiplinsiz ve çıtkırıldım 10 numarasına diego armando maradona muamelesi yapmıştı bu camia.
son 5 yılda 1 şampiyonluk alabilmişken , ezeli rakip son 4 yılda 3 şampiyonluk kazanmışken ve de senin yerlilerle övündüğün kadrona karşı dünya starlarıyla yeni sezona girerken açılmış bir pankarttır.
artık hayallerde bile olmuyor öyle bir dünya...
