769
yazdığı hemen her entry'e imzamı atarım. fikirlerimiz birbirine çok benziyor. maaş bütçesi konusunda son derece haklı olduğunu düşünüyorum.
insanların feci şekilde yanıldıkları bir konu var. bugün gstv'nin paylaştığı habere göre 2017-2018 sezonunda oyunculara ödenen toplam maaş 75 milyon euro iken, bu rakam 2022-2023 sezonunda 30.5 milyon euroya düşecek.
2017 yılında euro kuru ortalama 4 lira. 75 × 4 = 300 milyon lira. bugün euro 15 lira civarında. en iyi ihtimalle yaza kadar buralarda dolaşsa bile takımın gelecek sezon ki maaş bütçesi 30.5 × 15 = 457 milyon lira olacak.
şimdi bu hesabı yapanlar 2017 yılında harcanan 300 milyon lirayı gayet makul buluyor. ancak bu çok yanlış. euro türk lirasına karşı o zamandan bu zamana 4 kat değer kazanmış. yani o zamanki 300 milyon liranın bugünkü karşılığını bulmak için 4 ile çarpmamız gerekiyor. karşımıza çıkan para 1.2 milyar lira. yani bugün futbolculara ödenen maaşın 1.2 milyar lira olduğunu düşünün. korkunç değil mi? işte 2017 yılında ödenen 300 milyon lira da o günün şartlarına göre korkunç bir paraydı. bugünün şartlarından bakarak, 300 milyon lirayı makul bulursanız çok yanılırsınız.
bir başka örnek vereyim. galatasaray 2014 yılında selçuk inan'ın sözleşmesini 2.75 milyon eurodan uzattı. o gün euro kuru 2.9 idi. yani selçuk yılda 8 milyon lira kazanacaktı. bugüne geldiğinizde aytaç kara'nın 6 milyon liraya oynadığını göreceksiniz. düz mantıkla aytaç'ın prime selçuk inan kadar kazandığını düşünebilirsiniz. ancak selçuk'a verilen 8 milyon liranın bugünkü karşılığı 42 milyon lira. yani o günkü şartlarda 8 milyon lira çok büyük bir paraydı. bugünkü şartlarda o kadar büyük bir para değil.
uzun lafın kısası, galatasaray 2010'lu yılların başından itibaren maaş bütçesini 30 milyon euroya kadar indirmeliydi. euronun 1.5 lira olduğu zamanlarda da 3 milyon euro büyük bir paraydı, bugün de büyük bir para. önemli olan gelirinin yarısı kadar maaş ödemek.
eskiden şampiyon olup, şampiyonlar ligi'ne direkt olarak katılmak için takım kurulurdu. bu takım şampiyon olamadığı takdirde büyük zarar ederdi. kimse "ya bu sezonu 5. sırada bitirirsek" diye düşünmezdi. aslına bakarsanız artık şampiyonlar ligi'ne direkt olarak katılamamak türk takımları adına daha hayırlı olmuş olabilir. bu yüzden takımlar sırf şampiyon olmak için gelirlerinden fazla maaş ödemezler.
her zaman söylerim, türkiye ligi gibi zeminlerin kötü olduğu, futbol adına hiçbir şeyin oynanmadığı, zevksiz, kalitesiz bir ligde şampiyon olmak için bir futbolcuya 4 milyon euro maaş ödenmemeli. bu işin kolaycılığına kaçmak olur.
2016 yılında şampiyon olan beşiktaş oyunculara 28 milyon euro net maaş öderken, ikinci olan fenerbahçe tam 65 milyon euro ödüyordu. yani yüksek maaş vermek şampiyon olacağınız anlamına gelmiyor. planlı, programlı bir transfer politikası izlerseniz, çok düşük bütçeyle gayet iyi bir takım ortaya çıkarabilirsiniz.
insanların feci şekilde yanıldıkları bir konu var. bugün gstv'nin paylaştığı habere göre 2017-2018 sezonunda oyunculara ödenen toplam maaş 75 milyon euro iken, bu rakam 2022-2023 sezonunda 30.5 milyon euroya düşecek.
2017 yılında euro kuru ortalama 4 lira. 75 × 4 = 300 milyon lira. bugün euro 15 lira civarında. en iyi ihtimalle yaza kadar buralarda dolaşsa bile takımın gelecek sezon ki maaş bütçesi 30.5 × 15 = 457 milyon lira olacak.
şimdi bu hesabı yapanlar 2017 yılında harcanan 300 milyon lirayı gayet makul buluyor. ancak bu çok yanlış. euro türk lirasına karşı o zamandan bu zamana 4 kat değer kazanmış. yani o zamanki 300 milyon liranın bugünkü karşılığını bulmak için 4 ile çarpmamız gerekiyor. karşımıza çıkan para 1.2 milyar lira. yani bugün futbolculara ödenen maaşın 1.2 milyar lira olduğunu düşünün. korkunç değil mi? işte 2017 yılında ödenen 300 milyon lira da o günün şartlarına göre korkunç bir paraydı. bugünün şartlarından bakarak, 300 milyon lirayı makul bulursanız çok yanılırsınız.
bir başka örnek vereyim. galatasaray 2014 yılında selçuk inan'ın sözleşmesini 2.75 milyon eurodan uzattı. o gün euro kuru 2.9 idi. yani selçuk yılda 8 milyon lira kazanacaktı. bugüne geldiğinizde aytaç kara'nın 6 milyon liraya oynadığını göreceksiniz. düz mantıkla aytaç'ın prime selçuk inan kadar kazandığını düşünebilirsiniz. ancak selçuk'a verilen 8 milyon liranın bugünkü karşılığı 42 milyon lira. yani o günkü şartlarda 8 milyon lira çok büyük bir paraydı. bugünkü şartlarda o kadar büyük bir para değil.
uzun lafın kısası, galatasaray 2010'lu yılların başından itibaren maaş bütçesini 30 milyon euroya kadar indirmeliydi. euronun 1.5 lira olduğu zamanlarda da 3 milyon euro büyük bir paraydı, bugün de büyük bir para. önemli olan gelirinin yarısı kadar maaş ödemek.
eskiden şampiyon olup, şampiyonlar ligi'ne direkt olarak katılmak için takım kurulurdu. bu takım şampiyon olamadığı takdirde büyük zarar ederdi. kimse "ya bu sezonu 5. sırada bitirirsek" diye düşünmezdi. aslına bakarsanız artık şampiyonlar ligi'ne direkt olarak katılamamak türk takımları adına daha hayırlı olmuş olabilir. bu yüzden takımlar sırf şampiyon olmak için gelirlerinden fazla maaş ödemezler.
her zaman söylerim, türkiye ligi gibi zeminlerin kötü olduğu, futbol adına hiçbir şeyin oynanmadığı, zevksiz, kalitesiz bir ligde şampiyon olmak için bir futbolcuya 4 milyon euro maaş ödenmemeli. bu işin kolaycılığına kaçmak olur.
2016 yılında şampiyon olan beşiktaş oyunculara 28 milyon euro net maaş öderken, ikinci olan fenerbahçe tam 65 milyon euro ödüyordu. yani yüksek maaş vermek şampiyon olacağınız anlamına gelmiyor. planlı, programlı bir transfer politikası izlerseniz, çok düşük bütçeyle gayet iyi bir takım ortaya çıkarabilirsiniz.
