25
bu maçı hiç önemsemediğim için seyretme tenezülünde bulunmamıştım. o günü bir işim nedeni ile ssk istanbul bölge müdürü olan galatasaraylı bir abimizi ziyaret etmem gerekiyordu. aldığım randevuya saatinde gidip (14.05) makamına girdiğimde tv den maç seyrettiğini gördüm. her zaman beni güler yüzle karşılayan abimiz sinir stres içerisinde tv ye kitlenmiş bana selam bile vermemekte. (kulakları çınlasın)
dönüp tv ye baktım. maç var. birisi fenerbahçeydi ama ekranda skorlar (fb 1-ps 2) diye göründüğü için, "abi bu hangi ps yaw, psg filanmı" diye sordum ama o arada hızla hafızayı yokluyorum. "sus olm, otur iki dakka" dedi. ardından heyecan içinde fısıldadı "pendiksipop, pendiksipop". (ahahahaha hala gülüyorum yaw)
neyse. biraz sonra maç bitti. biz işimiz görülsün diye gittik oraya ama muhabbetin kralı başladı bu sefer. bir saat kadar bu olayın muhabbetini yaptıktan sonra, işimi görüp yanından ayrılabildim.
(bkz: saygılar mehmet abi)
dönüp tv ye baktım. maç var. birisi fenerbahçeydi ama ekranda skorlar (fb 1-ps 2) diye göründüğü için, "abi bu hangi ps yaw, psg filanmı" diye sordum ama o arada hızla hafızayı yokluyorum. "sus olm, otur iki dakka" dedi. ardından heyecan içinde fısıldadı "pendiksipop, pendiksipop". (ahahahaha hala gülüyorum yaw)
neyse. biraz sonra maç bitti. biz işimiz görülsün diye gittik oraya ama muhabbetin kralı başladı bu sefer. bir saat kadar bu olayın muhabbetini yaptıktan sonra, işimi görüp yanından ayrılabildim.
(bkz: saygılar mehmet abi)
