3
mayıs ayında bilbao´ya gideceğiz final four için, tüm planlarımı ona göre ayarladım. aslında bask bölgesinin başkenti, hep tahmin edilenin aksine bilbao değil, vitoria. basketbolda saski baskonia, futbolda ise deportivo alaves´in şehri. her konuda bilbao´nun gerisinde, sadece basketbolda değil, o sebep fiba böyle bir tercih yaptı kanaatindeyim, eurolig´in ekol şehirlerinden birine inat.
tabii final four´a inançlıyız, fakat o yola çıkabilmemiz için geçmemiz gereken bir grup ve çeyrek final turu önümüzde daha. normalde geçen hafta başlayacaktık gruplara, fakat çovid bu sefer de bizimkileri vurdu malum. şimdi ilk rakip, hardalından başka özelliği olmayan bir şehrin temsilcisi jda dijon, favoriyiz. zaten basketbolda fransızlara karşı hep iyiyiz.
sezon başından beri bağıran pota altı eksikliği sorunumuz da çözüldü sayılır, en azından beklediğimiz takviye geldi. ndour değerli bir oyuncu, takım kimyasına da uyum sağlarsa, turları teker teker geçmemizin önünde bir engel kalmaz. mvp akoon-purcell, lider dee ve bu seviyelerin çok üstünde potansiyelli melo ile beraber önümüz açık.
yeter ki taraftar bu takıma inansın, yanında dursun, arkasında bağırsın. futbol takımı bu kadar kötüyken, kenetlenecek tek bir bahaneye muhtaç galatasaray taraftarı için, o kıvılcım bugün yakılabilir. şimdi andığımız 10 sene önceki özel eurolig dönemleri ile de oldukça paralel bir hikaye.
daha nice şampiyonluklar diyoruz ya, neden bazıları da avrupa´da olmasın, kulüp kimliğimize en uygun şekilde. kuruluş ilkesi diyip geçmeyin, bazı kodlar asla sökülüp atılamaz. ispanya´nın endülüs bölgesinde, sevilla´yı kurduğunda iskoçlar 130 sene önce, demişler ki uluslararası bir camia olsun, başka ülkelerin takımlarını yensin hedefimiz. ezeli rakip betis ise hayır biz bir ispanyol takımıyız diye onlara inat kurulmuş. inişli çıkışlı da olsa, sonuçları ortada iki camia adına.
galatasaray da, en çok türk olmayan takımları yenmek için kurulmuştur.
basketbol şampiyonlar ligi bunun gerçekleştirebileceği bir arenadır.
dijon, holon, ludwigsburg vb. takımlar değil, final bizim hedefimizdir.
ah bu akşam ıstanbul´da olmak vardı;
güneş ufuktan şimdi doğar,
ve galatasaray ulan!
tabii final four´a inançlıyız, fakat o yola çıkabilmemiz için geçmemiz gereken bir grup ve çeyrek final turu önümüzde daha. normalde geçen hafta başlayacaktık gruplara, fakat çovid bu sefer de bizimkileri vurdu malum. şimdi ilk rakip, hardalından başka özelliği olmayan bir şehrin temsilcisi jda dijon, favoriyiz. zaten basketbolda fransızlara karşı hep iyiyiz.
sezon başından beri bağıran pota altı eksikliği sorunumuz da çözüldü sayılır, en azından beklediğimiz takviye geldi. ndour değerli bir oyuncu, takım kimyasına da uyum sağlarsa, turları teker teker geçmemizin önünde bir engel kalmaz. mvp akoon-purcell, lider dee ve bu seviyelerin çok üstünde potansiyelli melo ile beraber önümüz açık.
yeter ki taraftar bu takıma inansın, yanında dursun, arkasında bağırsın. futbol takımı bu kadar kötüyken, kenetlenecek tek bir bahaneye muhtaç galatasaray taraftarı için, o kıvılcım bugün yakılabilir. şimdi andığımız 10 sene önceki özel eurolig dönemleri ile de oldukça paralel bir hikaye.
daha nice şampiyonluklar diyoruz ya, neden bazıları da avrupa´da olmasın, kulüp kimliğimize en uygun şekilde. kuruluş ilkesi diyip geçmeyin, bazı kodlar asla sökülüp atılamaz. ispanya´nın endülüs bölgesinde, sevilla´yı kurduğunda iskoçlar 130 sene önce, demişler ki uluslararası bir camia olsun, başka ülkelerin takımlarını yensin hedefimiz. ezeli rakip betis ise hayır biz bir ispanyol takımıyız diye onlara inat kurulmuş. inişli çıkışlı da olsa, sonuçları ortada iki camia adına.
galatasaray da, en çok türk olmayan takımları yenmek için kurulmuştur.
basketbol şampiyonlar ligi bunun gerçekleştirebileceği bir arenadır.
dijon, holon, ludwigsburg vb. takımlar değil, final bizim hedefimizdir.
ah bu akşam ıstanbul´da olmak vardı;
güneş ufuktan şimdi doğar,
ve galatasaray ulan!
